7.Bölüm: Yara

15 5 1
                                    

7.Bölüm: Yara

2 Hafta sonra...

"Günaydın, Havin Hanım." selam verdikten sonra hızlıca adliyeden içeriye girdiğimde direkt olarak odama doğru ilerledim. Bu koskocaman yerde tek başıma kalabildiğim tek yerdi ve bir nebze olsa bile huzur veriyordu. Yavaşça odaya girdiğimde arkamdan gelen Aylin'i görüp içeriye çağırmam bir oldu.

"Havin Hanım direkt olarak konuya girmeden önce size gelen şu çiçeği vermek isterim." işaret edip elindeki çiçeği bırakmasını söylediğimde konuşmasına devam etti. "Kaç gündür adliyeye gelmediğiniz için Baş Savcımız sizi odasında beklediğini iletti." dedi ve direkt olarak diğer elindeki dosyaları da masaya bıraktı. Odadan çıkmasını söylediğimde yavaşça kapıyı açtı ve sanki bana acırmışçasına bir bakış attı. Ardından kapıyı çarpıp odadan uzaklaştı. Yavaşça bana gönderilen çiçeğin üzerindeki notu açarken bir anda içeriye giren Cem' i görünce korkuyla elimdeki notu yere düşürdüm ve sakince eğilip yerden aldım.

"Günaydın, kraliçe..." dediğinde, hızlıca sandalyeyi çekti ve oturdu.

"Günaydın." dedim her şeyden bıkmış bir sesle ve devam ettim "Cem." verdiğim kısa cevapla kaşlarını çattığında bunu umursamayarak ayağa kalktım ve onu kolundan tutup dışarıya çekmeye başladım. "Havin, ne yapıyorsun, huu sana diyorum" dese de ne yazık ki onu dışarıya çıkarmış ve çoktan kapıyı yüzüne kilitlemiştim. Yavaşça yerime oturduğumda yaptığım şeyin saçmalığıyla masaya koyduğum kâğıdı hızlıca açtım ve okumaya başladım.

"Senden tek isteğim geçmişteki yaptığım hataları unut, senden yalvarırım beni affet..."

Affetmeyeceğim lan adam, affetmeyeceğim.

Kâğıdın arkasını hızlıca ve sinirle çevirdiğimde bir yer ve gene bir tarih vardı.

"22 Haziran 2020. Saat : 18.00 .İnce Kafe..." hiç duymadığım bir yer ismiyle karşılaştığımda hızlıca cebimden telefonu çıkardım ve İnce Kafe adlı yeri arattım.

İnce Kafe

Konum yerini hızlıca okuduktan sonra buradan biraz uzakta bir sokakta olduğunu gördüm ve hızlıca telefonu kapatıp saatin gelmesini bekledim...

*Hiç kimse bir çiçeğin soluşunu izlemez bir insanın içindeki kalbin yavaşça kırılması gibi...

*Kalbinde gerçekten yara varsa, yapıştırılması gereken bir yara bandı olduğunu da unutma...


RauntWhere stories live. Discover now