"Neden? Ben gayet iyiyim."

"Biraz daha iyi olabilirdin."

"Zaten çok iyiyim."

"Doktora söyledin mi?" Diye sorunca göz devirmeden edemedim. "Doktora ne pardon?"

"Ahsen dalga mı geçiyorsun?"

"Ay hayır Cahit. İyiyim işte gayet. Sende başlama lütfen abim gibi."

"Senin iyiliğin için söylüyorum."

"Kendimi gayet iyi hissettiğimi tekrardan söylememe gerek var mı?" Diye sordum bıkkın bir şekilde. 

"Endişeleniyorum senin için." Deyince gözlerim kocaman açıldı ve ona döndüm. 

"Ne?"

"Yani abin de endişeleniyordur." Diyerek konuyu değiştirince gülmemek için dudaklarımı birbirine bastırdım. 

"Abime hak veriyorsun yani?"

"Yani."

"Ama abim Bursa'ya dönmemi istiyor." Dedim. "Sende mi dönmemi istiyorsun?"

Kısa bir sessizlik oldu. 

"Kendini nasıl iyi hissedeceksen öyle yapmanı isterim."

"O zaman işe gitmemi istiyorsun." Dedim. "Çünkü kendimi gayet iyi hissediyorum ve işe gidince daha da iyi hissedeceğim."

"Peki Ahsen." Diyerek onayladı beni. "Tamam, git işe. Kolay gelsin güle güle." 

"Güle güle." Dedim ve yola döndüm. Bir adım attım ki Cahit tekrardan konuştu. "Nereye?"

"İşe dedim ya!" Dedim hızla. 

"Geç." Dedi arabayı işaret ederek. "Ben bırakırım."

"Yok sana zahmet olmasın."

"Ahsen saçmalama hadi." Dedi yüzünü buruşturarak. "Bin."

"İyi tamam." Diyerek arabaya yöneldim. 

İkimizde arabaya bindikten sonra Cahit arabayı çalıştırdı ve yola çıktık. 

"Radyoyu açabilir miyim?" Diye sordum. 

"Aç."

Elimi uzatıp radyoyu açtıktan sonra duyduğum şarkı dudaklarıma hafif bir tebessümün yerleşmesine sebep oldu. 

"Bir gün, çıkıp gel uzak yollardan.

Benim can yaramı sarmak için. 

Çünkü bir nefes ki aşk sana benzer."

Cahit'e baktım. Dikkatli bir şekilde yola bakıyordu. 

"Benim can yaramı sar gülüm çünkü,

bir nefes ki aşk sana benzer."

Cahit'e sinirlenip evden çıktığım ve kaybolduğum gece yine Cahit'in arabasında bulmuştum kendimi. Karanlık yolda sessizce giderken arabanın radyosunda yine bu şarkı çalıyordu. 

Zemheri | TamamlandıWhere stories live. Discover now