Yaşadığı travmalar yüzünden ailesi tarafından şımartılarak büyütülen Ahsen'in, yolu diktatör bir yüzbaşı ile kesişir.
(Hikayede adı geçen bütün kişiler, kurumlar ve olaylar hayalimin ürünüdür. Gerçeklikle bir alakası yoktur.)
18.03.2023 #GençKurgu 1.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Dudaklarım şaşkınlıkla aralandı ama tek bir kelime edemedim.
Ne tepki vereceğimi de bilmiyordum.
Neden gelmişti? Hemde bana haber vermeden.
Kısa bir an duraksadıktan sonra kendime geldim. Hızlı adımlarla kapıya gelip çantamı açtım. Anahtarı bulmaya çalışıyordum ama ellerim titrediği için pek başarılı olamıyordum.
"Kızım." Diyerek koluma uzandı babam. Ona bakmadan hızla çektim kolumu.
En sonunda anahtarı bulduktan sonra kapıyı açtım.
"Gir." Dedim içeriyi göstererek.
Bir şey söylemeden içeriye girdi.
Derin bir nefes aldım ve bende içeriye girdim. Kapıyı kapatmadan önce Cahit'e baktım.
Olanları anlamaya çalışır gibi bir hali vardı. Benim kapımda babam değilde onun kapısında bir kadın olsaydı ve hiç bir şey söylemeden içeriye alsaydı bende merak ederdim.
Ama şuan hiç bir şeyi açıkalayacak durumda değildim.
"İyi geceler." Dedim sadece ve kapıyı kapattım.
Babam hiç bir şey yok gibi içeriye geçip oturmuştu.
Ayakkabılarımı çıkarmadan içeriye girdim bende.
"Ne işin var senin burada?" Diye sordum çantamı koltuğa atarken.
"Seni görmeye geldim kızım." Dedi gayet rahat bir şekilde.
Gözlerim şaşkınlıkla büyüdü. Beni görmeye gelmişti öyle mi?
"Kızım deme bana."
"Kızım bak yapma böyle."
"Kızım deme diyorum!" Diye bağırdım sinirle.
Şuan sakin olmaya çalışıyordum. Ama daha ne kadar böyle devam edebilirdim bilmiyorum.
"Ahsen." Dedi. "Bak seni merak ettiğim için geldim buraya. Seni görmek için. Oturalım konuşalım, yapma böyle."
"Bizim konuşacak bir şeyimiz yok!"
"Nasıl yok kızım var."
"Kızım deme!"
Gözlerini kapatıp derin bir nefes aldım.
"Otur, konuşalım Ahsen."
"Ya bizim konuşacak bir şeyimiz yok diyorum sana! Yok!" Diye bağırdım sinirle.
"Var!" Dedi o da sertçe.
"Neymiş?" Dedim. "Ne anlatacaksın bana? Hangi yalanı söyleyeceksin? Annen yüzünden mi diyeceksin? Aşık oldum mu diyeceksin ne diyeceksin? Sen bana bunları daha önce de söyledin. Ben inanmayacağım sana. Duydun mu beni? Kabul et artık bunu. Ben abim gibi, senin yalanlarına inanmayacağım!"
