Raunchy Alpha // larry

fifty-three

"Hadi onları giydirelim ve evinizde bakalım doya doya!"

Anne, Louis ve Harry birer yavruyu kucakladıkları gibi düzeltilmiş hastane yatağına dikkatle yatırmışlardı. Hastaneden verilen geçici bez ve kıyafetlerden kurtulduklarında Anne araştırıp aldığı en kaliteli bezlerden getirip bağlamaları için onlara vermişti.

Louis önündeki Adrius'ın minik pipisine bakıp kıkırdayan Harry’ye gülerek göz devirdi. Kendisi, kardeşlerinden aldığı tecrübeyle, beklemeden Valeria'yı bezlerken, Anne bezlediği Axel'in kıyafetlerini giydirmeye başlamıştı.

Harry ise elinde bez, önünde uzanmış olan oğlunu izlemeye devam ediyordu.

"Neyi bekliyorsun Harold? Suratına işemesini mi?"

Babasına kötü kötü baktı. "Çok biliyorsan gel de yardım et! Zamanında beni kaç kere bezledin acaba?"

"Bu konuda tecrübeli gibi konuştunuz babacığım." Diyerek araya girdi Omega.

Robert o zamanları hatırlamış gibi yüzünü buruşturup titremişti. Anne onlara gülerken, Louis kızını babaannesine emanet edip, "Üşüyecek Harry..." diye mırıldanarak onun yanına geçmişti.

Axel çoktan yumuşak battaniyesine sarınmış halde pusetine yerleştirilmişken Anne giyinmesi yarım kalmış omega torununa geçerek oğluna gülüyordu.

"İyi izle." Dedi Louis kocasına bakıp.

Oğluna eğilmeden Harry'den bezi aldı, yavruyu nasıl tutacağını, bezin ne şekilde yerleştirileceğini gösterip bantlarını yapıştırdı. "Anladın değil mi? Çünkü ben hepsine yetişemeyebilirim, yardımına ihtiyacım olacak."

"Evet, evet Omegam."

"Güzel, o halde sen giydir hadi."

Minik kıyafetleri ona verip hevesle oğlunu giydirmesini izlerken gülümsedi. Harry başlamadan ona bakıp, "Neyse ki sende alıştırma yapmıştım." dedi.

Louis onun oynayan kaşlarına gülerek koluna vurdu. Başarıyla giydirdiği Adrius'ı kaldırıp, battaniyesiyle sarmadan önce, kucakladı.

"Hah, boş bezi koymak, temiz kıyafetleri giydirmek kolay. Sen doluyu çıkarmayı gör bakalım..."

Robert kokusunu anımsamış bir şekilde yüz buruştururken Anne Valeria'yı pusetine koymuş ve kocasına dönmüştü.

"Daha başlamadan onun gözünü korkutma alfa!"

Louis, Alfanın endişeli bakışlarına gülerek Adrius'ı ondan almış, sarıp sarmalamış ve pusetine götürmüştü.

"Hazırız sanırım? Ben çıkış işlemlerini halledeyim, siz de kapıda bekleyin."

Robert önden çıkarken onlar birer taneden pusetleri almışlardı. "Dur Omegam!" dedi Valeria'nın pusetini almadan önce Harry. Geceden beraberinde getirdikleri Louis'nin çantasını açtı ve içinden çıkardığı kapşonlu hırkayla yanına geldi.

"Giymesen bile omuzlarında dursun. Sen de hâlâ hassas olabilirsin, kendine dikkat et."

Louis omuzlarındaki hırkaya bakıp Alfaya gülümsedi. "Teşekkürler Alfam."

Harry karşılık olarak gülümsemiş ve kolları başı boş sarkan hırkanın kapşonunu onun kafasına geçirmişti. Dönüp kızının pusetini kaptığı gibi üçü beraber çıkışa inmişlerdi. Onları karşılayan Robert'la dışarıya adımlarını atmışlardı ki duraksadılar.

"Robert..." Dedi Anne iç çekerek. "Dikkat çekmemeyi umuyorduk..."

Louis 'Siyah Giyen Adam'lara baktı göz ucuyla. "Bu kadar korumayla çok zor anne..."