38

83 2 0
                                    


When the bell rang a sign that it's time for lunch ay siyang labas naman ng mga bata. "Becareful kids." I told them ng magunahan sila sa paglabas. I walk towards my table and check my phone. 

Lumabas na ako ng room when received a message from jisha that they already in cafeteria.

I made my way to cafeteria nginitian ko ang isang co-teacher ko. Wala akong masyadong ka-close sa mga teacher dahil hindi ako madalas magstay sa school tywing weekend para gawin ang lesson plan. Ginagawa ko sa bahay para kita ko ang mga anak ko at panatag ang loob ko.

When i enter the cafeteria sobrang ingay ng mga bata i walk towards where my two son is with jisha. Nasa harap na nila ang pagkain nila.

"Hello mama." Bati nilang sabay i sit beside kiro.

"Look mama kuya stranger give this to us."  Kiro said at ipinakita sa akin ang toys na mukhang mamahalin.

Alam kona agad kung sino ang nagbigay sa kanila at ang tinutukoy niyang kuyang stranger.

He really wouldn't stop.

Itinago ko ang pagkabahala sa mukha ko. Nakapasok siya sa loob ng school at malaya siyang makakalapit sa mga anak ko.

Goddamn it.

Inilagay ko ang table napkin sa damit ng dalawa para hindi magkamantsa ng ketchup. Nagsimula na kaming kumain pero halos wala sa pagkain ang isip ko kundi sa anong pwede kong gawin para maiwasan siya ng mga anak ko.

Hindi ko naman pwedengsabihin sa kambal na huwag sa lalapit na yun dahil magtataka sila.

I have to do something bago pa siya makilala ng mga anak ko. I sigh napatingin ako sa kambal na maganang kumakain si kiro na patingin tingin sa laruan na bigay sa kanya ng mr. stranger.

Si kairo na blangko ang mukha halatang may pinagmanahan tahimik na kumakain. Alam kong gustong gusto niyo ng makilala ang ama niyo, pero hindi ko naman kaya na baka kapag pinakilala ko kayo sa kanya ay mawala kayo sa akin at may mangyari pa sa inyo ng hindi maganda.

I sigh

I already made my decision na hindi ko hahayaan na magkakilala kayo pero sa tuwing napapatingin ako sa kanilang dalawa nahahabag ang puso ko.

Sa loob ng limang taon hindi pumasok sa isip ko ang ipakikilala siya sa inyo at pero ngayon nasasaktan ako sa tuwing naiisip ko na mas pinipili niyong magstay sa bahay kapag may mga gathering sa school katulad ng family day.

You have to think again silver don't be selfish isipin mo din ang nararamdaman ng mga anak mo. Sabi ng isip ko.

After the luch break bumalik tumambay ang kambal sa room ko bago pumunta naglaro. Bumalik ng magring ang bell sign na tapos na ang lunch break.

I started my afternoon with so much in my mind pilit kong inaalis muna yun sa isip ko,dahil nasa school ako at kaharap ang mga bata.

When the 3:30 came uwian na ng mga bata maaga talaga ang uwian ngmga kinder at daycare. I arrange the chair ng makalabas na ang mga bata.

" mama."napatingin ako sa pumasok si kiro at kairo pero wala si jisha baka may ginawa lang.

"Let me help you mama." Sabi ni kairo at tinulungan ako mag-ayos ng silya. Napangiti ako ang laki na talaga nila.

"So how was your day my babies?" I ask

"fun. "Kairo said napangiwi ako wala na bang mas ihahaba pa ng sagot ng anak ko.

"Kuya your so kj, why don't you tell mama that mr.stranger visit us again earlier and gave us chocolate." Sabi ni kiro sa kapatid.

"Why would i? I see nothing special with that stranger, his a stranger so you shouldn't approach that guy." Pangaral ni kairo sa kapatid. Nag-pout si kiro dahil sa pangaral sa kanya ng kuya niya.

He Hates MeTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon