you will be mine ? 2 (a harry styles fanfiction) -VOLTOOID-

Hoofdstuk 33

"yazz, wake up", Ik voel een warme adem tegen mijn nek en oor aan. Ik frons mijn ogen en kreun, maar open mijn ogen uiteindelijk. Wanneer ik mijn ogen open sluit ik ze weer terug omdat het licht te fel is. "yazz ?", ik kan eindelijk mijn ogen openen. Ik ga met mijn hand achter mijn hoofd en kijk dan mijn spleetoogjes naar Louis die naast mij zit en mijn schouders vast heeft.

Maar als ik goed kijk zie ik dat Louis zijn ogen rood zijn. "wat is er ?  waarom huil je ?", Ik grijp Louis zijn schouders vast en kijk hem bezorgd aan. Louis barst in tranen uit. Ik sluit mijn armen om Louis heen en ik voel hem snikken in mijn nekholte. als hij eindelijk bijgekomen is, snikt hij nog na. "Wat is er ?" "H-Harry is..."

"uhh momentje , wie is Harry ?", Louis zijn ogen werden groter en ik hoorde hem naar adem snakken. " Yasmien ! dit is niet het moment voor grapjes" "Ik meen het, wie is Harry ?", Louis staart mij aan en tikt Liam aan die naast hem zit. "wat?",Liam antwoord met een schorre stem. "ze-ze heeft het ze heeft het ?", zegt Louis als een bezetene. "ze heeft wat ?" "Amnesie", het Laatste fluisterd hij. "shhhit ! Ik ga een dokter halen", voor Louis nog iets kon zeggen vloog Liam van zijn stoel af.

"w-wat is er ?", vraag ik. "wat heb ik ?", Ik krijg een naar gevoel over mij heen. "N-niets", Louis grijpt mij vast en opnieuw voel ik hem snikken. "waarom , waarom toch altijd jij?", hoor ik hem fluisteren. Na een tijdje komt Liam aangelopen met een dokter. Ik kijk niets begrijpend Louis en Liam aan. de dokter komt voor mij neer hurken en plaatst zijn wijsvinger aan de de boven kant aan mijn oog. en met zijn duim aan de onderkant.  Waarna hij met een lampje in mijn oog  schijnt. "heb je ergens pijn ? voel je je niet misselijk?", vraagt de dokter.

"Nee , ik voel me kiplekker" "Ik weet dus niet over wat u het heeft", zeg ik en duik ligtjes in elkaar van angst. de dokter staat recht en loopt naar Louis en Liam toe.

-Louis- (2 weken geleden)

 

Nee dat kan niet ! Ik voel mijn ogen branden en probeer mijn tranen te bedwingen. Hoe meer ik het probeer hoe moeilijker het word dus laat ik het maar stromen.

Als ik wat bijgekomen ben Kijk ik de dokter aan. "dat kan u niet menen ? hoezo komt u daar achter na een Jaar ?", ik kijk hem teleurgesteld en boos aan. "het spijt me zeer meneer Tomlinson maar we konden er niet bij en we wisten niet van waar en hoe het kwam" "fijn! en hoogst waarschijnlijk is mijn zus binnen hier en de kortste keren dement ", zeg ik en mijn stem slaat weer over. "Het enige dat u zou kunnen is om haar weg te houden van het gene dat ze het liefst ziet", dan brook mijn hart. Ik kan Yasmien toch niet weghouden van Harry ? ik kan dat echt niet.

Liam (twee weken verder)

Ik zit naast Yasmien. De film die ik had opgelegd was net afgelopen. Yasmien zat al heel de film te werken aan een of ander kussentje. "Yazz ?", Yasmien keek op. "ja?" "wat ben je aan het doen ?" ,ik keek haar afwachtend aan. "Geen idee ik had daar zin in" "oohn maak je dat voor iemand ?",vroeg ik en ik zette me zo dat ik naar Yasmien en haar werk kon kijken. "nee niet echt. ik dacht aangezien mijn bed zo leeg is dat ik nog wel wat kussens kon gebruiken. "owhh ja, sorry",mijn ogen begonnen te branden. Ik weet de waarheid. ik weet het gewoon. ik kan het alleen niet zeggen anders breng ik Yazz en Louis in gevaar. "Liam ? ben je nou aan het huilen ?",ik wreef mijn met mijn vinger de tranen weg en schudde van nee. (zie de logica :') "wat hebben jullie toch de laatste tijd?", vroeg Yasmien. "niets we hebben gewoon wat zwakke momenten", zeg ik.

het is extra moeilijk om het feit dat Yazz Harry niet meer kan herinneren. waarom op zo'n jonge leeftijd ? Waarom niet op haar 80ste of 70ste ? of helemaal niet ?

-Yasmien-

ik kom gek van het feit dat ik mij niets kan herinneren over die ene jongen Harry waar ze het steeds over hebben. Ik was naar mijn kamer gelopen om de spullen terug te leggen. Wanneer ik mijn spullen mooi terug heb gelegd, ga ik op mijn bed zitten. en staar voor mij uit.  Ik zie een lege fotokader op mijn nachtkastje staan. ik neem die vast en gooi uit pure frustratie het fotokader tegen de deur. een traan vloeit langs mijn linkerooghoek naar beneden, langs mijn wang zo op de grond. En steeds worden het er meer. waarom kan ik mij niets meer herinneren van die jongen ? waarom heb ik steeds het gevoel dat hij veel voor mij betekend ? 

niet veel later hoor ik veel gebonk en lawaai. en toevallig (zie de sarcasme) gaat de deur met een ruk open. Louis staat met en bezorgde blik in de deur opening. "alles oke ? wat was dat lawaai?",hij komt binnen stormen. "sorry", ik val in zijn armen en begin weer te huilen. "shhht is oke waarom huil je ?", hij legt zijn hand op mijn hoofd en volgt de lijnen van mijn haar. "ik haat... het dat.... ik mij niet meer kan herinneren wie die Harry is",ik duw mijn hoofd iets meer  tegen de borst van Louis. "shhht, die herineringen komen snel terug dan je denkt echt maak je geen zorgen", Louis wrijft over mijn hoofd en drukt zijn lippen op mijn haardos.  Ik sla mijn armen om Louis zijn buiken en blijf zo zitten met Louis op mijn bed. 

**********************************

dag mijn lieve mensjes !

soo dit is het einde nog niet. ik weet dat ik een paar hoofdstukken daarvoor gezegd had dat dit boek ging stoppen maar ik heb besloten om niet te stoppen (ook lichtjes op dwang van mijn ouders) 

binnen een paar dag begint mijn vakantie en zal ik aan You will be Mine ? 3 beginnen. 

dus jah de cover van dit boek vind ik prachtig maar ik weet niet meer wie dit gemaakt heeft. Dus ik vraag vriendelijk: zou de persoon die deze cover voor mij heeft gemaakt zich willen melden alsjeblieft ? 

 tot binnekort x

Yazz.