မြတ်စွာဘုရား။ ဂျွန်ဂျီမင်းက ဒီလိုပလီပလာလေးတွေလည်း ပြောတတ်တာပဲလား။

"ဂျွန်ဂျီမင်း...ခင်ဗျားလေး မောင့်ကို ဘယ်အထိချုပ်မယ်တွေးထားလဲ၊ သိပ်ချစ်ဖို့ကောင်းနေတာသိရဲ့လား"

"မောင့်အသက်နဲ့ခန္ဓာတည်သရွေ့..."

"ဟာဗျာ"

ဂျောင်ကု အသည်းယားစွာနဲ့ ရင်ခွင်ထဲက ခန္ဓာကိုယ်လေးကို ဖျစ်ညှစ်မိသည်။ ဂျီမင်းကို ပက်လက်ပြန်လှန်လိုက်ပြီး သူက အပေါ်ကနေအုပ်မိုးကာ မျက်လုံးတေ​ွကို မှေးစင်းပြီးကြည့်လိုက်တော့ အောက်ကလူက မထီတရီပြုံးပြီး သူ့ကိုပြန်ကြည့်လာသည်။ ဂျွန်ဂျီမင်း ဘယ်တုန်းကတည်းက ဒီလောက်သတ္တိတွေရှိလာတာလဲ။

"မောင် ဘာလုပ်ချင်လဲ ပြော"

"ကိုကို့ကို ချစ်ချင်နေတာ"

သူ ခပ်ရှရှလေသံနဲ့ပြောလိုက်တော့ ဂျီမင်းကလည်း သူ့လည်ပင်းကိုသိုင်းဖက်လာကာ မျက်နှာနှစ်ခုရဲ့ အကွာအဝေးကို နီးကပ်စေသည်။

"ဒါဆိုရင် စလိုက်တော့လေ၊ ဘာကိုစောင့်နေတာလဲ"

ဂျီမင်းရဲ့စကားအဆုံး ငုံထွေးခံလိုက်ရတဲ့ နှုတ်ခမ်းတွေ။ နှုတ်ခမ်း​ဖူးဖူးတွေကို ကိုက်ခဲလာတဲ့ ဂျောင်ကုက အမှောင်ထဲလမ်းပျောက်နေတဲ့လူလိုပဲ။ အသက်ရှူသံတွေက ပိုမိုပြင်းထန်လာသည်။ ဂျီမင်းရဲ့ခြေထောက်တွေက ဂျောင်ကုရဲ့ခါးမှာ မြဲမြံနေပြီး ဂျောင်ကုရဲ့ လက်တွေကတော့ ဂျီမင်းရဲ့ပေါင်တံတွေပေါ်မှာ ခိုင်မြဲနေသည်။

နှုတ်ခမ်းချင်းဆက်သွယ်မှုကို ဖြတ်တောက်ပြီး ဝတ်ထားတဲ့အင်္ကျီအပါးလေးကိုလှန်ပြီး ရင်ဘတ်ဖြူဖြူတွေကို ကုန်းစုပ်လာတဲ့ ဂျောင်ကုကြောင့် ဂျီမင်းကျောပြင်နဲ့ အိပ်ရာလွတ်သွားရသလို လက်တေ​ွကလည်း ဂျောင်ကုရဲ့ ဆံပင်နက်နက်တေ​ွကို ဆုပ်ကိုင်မိရက်သား။

"ဂျောင်ကု...အာ့ ဟ"

ဂျီမင်းရဲ့ ခြေထောက်တွေက ရုန်းရင်းဆန်ခတ်ဖြစ်လာသည်။ ဂျီမင်းက ဂျောင်ကုကိုငုံ့အကြည့် ဂျောင်ကုကလည်း ရင်ဘတ်တွေကို စုပ်ယူကိုက်ခဲရင်း ဂျီမင်းကို မော့ကြည့်လာသည်။ Shit! အကြည့်တွေစုံသွားချိန် ဂျီမင်းစိတ်တွေ အစိုးမရတော့ချေ။ ဂျောင်ကုက ဂျီမင်းကိုကြည့်နေရာမှ အကြည့်မလွှဲဘဲ ရင်ဘတ်ပေါ်က ရဲရဲအဖုလေးတွေဆီ ပြစ်မှတ်ပြောင်းပြီး လျှာသုံးကာ ထိတွေ့လိုက်တော့...

~ပင်လယ်လို မောင်~(ပင္လယ္လိုေမာင္)//CompleteWhere stories live. Discover now