Het leven van een Rioolrat

Ochtend

De volgende dag blijven we allemaal in bed liggen. We hebben onze buikjes helemaal rond gegeten dus we willen niet opstaan. Behalve Esmée, dan. Die stond om zeven uur op zonder problemen. Lola slaapt nog dus ze doet stil. Maar ik heb een idee om haar terug te pakken. Ik ga langzaam uit bed en sluip naar haar toe. Ik trek haar deken weg en schuif mijn bekje naar haar mond. "BOE!" schreeuw ik. Lola spring zo hard omhoog dat ze het rioolplafond raakt. "AAAHHH!" gilt ze. Ik lach hard. "KARMA!"

Ineens valt er een doodse stilte. Ik hoorde wat. Ik denk dat Lola en Esmée het ook hebben gemerkt. We hoorden zachte stapjes het riool inkomen. Ik had al een takje gepakt. Hij was heel zwaar maar ik moest het ermee doen. Toen ineens zagen we het. Een gigantische wasbeer kwam aanlopen. "Hoi!" zei het.