Meet the Number's Family *Editing!*

*LAST CHAPTER* 11: another goodbye

:'(

**

natapos ko ng gamutin ang mga sugat nya

nag-uusap kami ngayon

"Totoo ba yung mga sinabi mo kanina?" tanong nya sakin

nakayuko ako tapos tumango

"Akala ko ba, lalaban ka kasama ko? Nasan na yung pangako mo? Palagi na lang bang ganito ha, Jhaime? Palagi na lang bang ako ang naiiwan?"

tumingin ako sa kanya

"Hindi sa ganun Flame."

"Eh ano ba yung gusto mong isipin ko? Ha? Nakakasawa na! Nakakasawa ng maniwala sa mga pangako mo na lagi mo na lang hindi tinutupad!"

tumulo nanaman ang mga luha ko

anak naman ng! Kanina pa ako umiiyak! T_T

"Flame, I'm sorry. I have no choice! Dinamay na nila kayo ni Cha at hindi naman ako makapapayag na galawin pa ulit nila kayo. Flame, kahit na gusto kong sumamang lumaban kasama mo, hindi pwede kasi ayokong pati kayo, mahirapan dahil sa amin. Ginawa ko lang naman yung desisyon na yun dahil mahal kita! Mahal ko kayo ni Cha at ayokong nakikitang sinasaktan kayo. Flame, intindihin mo naman ako oh."

"Intindihin? Hanggang kelan kita iintindihin ha, Jhaime? SAWANG SAWA NA AKONG INTINDIHIN KA! SAWANG SAWA NA AKONG PALAGING INIIWAN! SAWANG SAWA NA AKONG UMASA!"

naiyak ako lalo

sumisikip yung dibdib ko dahil sa mga nangyayari

"Sana hindi ka na lang nangako, para hindi ako umasa ng sobra. Jhaime, sinabi ko naman sayo na kaya kong tiisin LAHAT para lang mai-paglaban ka, pero bakit hindi mo yung magawa? Bakit hindi mo magawang ipaglaban din ako?!"

"HINDI KO GINAWA YUN DAHIL GUSTO KO, GINAWA KO YUN PARA PROTEKTAHAN KA! Flame, akala mo ba madali ha? Akala mo ba madali sa akin na gumawa ng isang desisyon na alam kong masasaktang tayong dalawa?! HINDI! HINDI MADALI YUN FLAME! *sobs* DAHIL SA BAWAT SUBOK KONG IPAGLABAN ITONG NARARAMDAMAN KO PARA SAYO, ITONG RELASYONG ITO, I'VE ALWAYS LEFT WITH NO CHOICE!!"

hindi ko na napigilan

humagulgol na ako

hindi sya nagsalita

"Alam mo ba kung ano ang nararamdaman ko habang nakikita kong binubugbog ka nila kanina?! ALAM MO BA KUNG GAANO AKO NASASAKTAN NUN DAHIL WALA AKONG MAGAWA?! HINDI KO MAGAWANG SALUHIN ANG MGA TADYAK AT SUNTOK NILA SAYO DAHIL MAY NAKAHAWAK SAKIN! HINDI KO MAGAWANG PROTEKTAHAN KA!! *sobs*"

nakatingin lang sya sakin

tuluy-tuloy yung mga luha

"Sa totoo lang, sa ating dalawa, AKO ang mas nahihirapan dito!! DAHIL KAHIT MASAKIT, KAHIT MAHIRAP SA AKIN NA IWAN KA ULIT, GAGAWIN KO WAG KA LANG NILANG IDAMAY ULIT! GANITO KITA KAMAHAL, FLAME! GANITO KALALIM ANG PAGMAMAHAL KO PARA SAYO NA KAHIT ANG SARILI KONG KALIGAYAHAN, ISUSUKO KO WAG KA LANG MASAKTAN!"

hindi na sya nagsalita

yumuko ako at umiyak ng umiyak

tahimik lang kami pareho

ang iyak ko lang ang maririnig sa buong kwarto nya

ilang minuto din kaming ganun hanggang sa nagsalita ulit sya

"Kahit na ano pang sabihin mo, wala na. You choose him over me! You choose to marry him!"

tinignan ko sya

"Pinili ko sya dahil yun ang TAMA! Yun lang ang tanging PARAAN na meron ako!! THAT's THE ONLY CHOICE I HAVE, FLAME!"

"STOP IT! SHUT FCK UP!" sigaw nya kaya nagulat ako