The Boy in My Daydream

Chapter 12: Bestfriend...

NILAPAG ni Eliane sa table namin ang in-order namin na pagkain. My pasta at rosemary chicken sa table. Umupo siya sa tapat habang kami naman ni Austin ay magkatabi.

Hinayaan ko muna silang mag-usap at nag&kunwari na lang nagbabasa dahil naging busy sila sa pinag-uusapan nila about home and unnecessary stuffs.

It's all about their resort in Ilocos they were talking about. Nanahimik na lang ako sa gilid at nag-Shut up na lang ako ay baka kung ano pang sabihin ko sa kanilang dalawa. Sa totoo lang, medyo naiinis ako kasi nagyaya pa si Austin dito kung meron naman pala siyang friend- merong girlfriend siya dito. Tsk! Dapat pala hindi na ako sumama at umuwi na.

"Girlfriend mo?" Nalipat ang topic sa akin at napatingin naman ako kay Eliane, the barista girl.

Umiling agad si Austin. "No, friend ko lang."

"Same school."

Umiling ulit siya. "Different School. Taga-UP ako at taga-FEU si Brianna."

Tumingin naman si Eliane sa akin at nilahad ang kamay upang makipag-shakehands. "Nice to meet you Brianna! I'm Eliane. Call me Eli for short."

I faked a smile on her and shaked her hand. Gosh! She's so fucking friendly and nice. No wonder kung bakit naging barista siya. Ang ganda pa naman niya. Sayang yung face.

"Umm.. Brianna, this is Eli. My childhood friend, and number one enemy." He proudly said at hinampas namam siya ni Eli.

"Buti nga nakaka-takas ka at bumisita dito sa coffee shop ko. Atleast, hindi alam nila mama na may taga-Elena na tumatakbo sa mga Del Rio." Sabay tawa sa kanya.

"I kinda hate my village.. mas maganda sa Del Rio, e." Sambit naman ni Austin sa kanya.

Kumain na lang ulit ako at nagbasa na lang. Iyon lang ginawa ko at naging mas mahaba ang kuwentuhan nila. I thought we will spend our time here sa coffee shop, pero nag-mukha akong tanga.

I wasted my time here.

Nang makaalis na yung barista ay agad akong kinausap ni Austin. He smiled before taking a bite on his chicken sa plate niya.

"Jealous?" He smirked then took a bite again on his chicken.

In-erapan ko na lang siya. "No, I'm not. Bakit naman ako magse-selos?"

"Kanina ka pa kasi tahimik, e." Tinulak niya ng bahagya yung platito with Chocolate cake on it.

"Oh, para naman hindi ka mag-stress eating. Kain ka rin ng matamis para maalala mo kinakabisa mo." He recommended.

Nilapag ko muna yung libro na binabasa ko at kinuha yung cake na inalok niya sa akin. I grabbed the fork na ginamit ko sa pasta at dinilaan na lang yun at nagsimula na akong hatiin yung cake at kumain na ulit. Kanina pa ako nakain, pero parang hindi pa rin ako nabubusog.

"By the way, ka-ano-ano mo si Eliane?" I curiously asked him at lumingon ako sa kanya.

Bahagya niya muna sinara yung pinto at kinuha yung kape at sumimsim. "My friend, actually,"

"Friend lang?"

"Yes, we're childhood friends. Bakit?"

"Wala lang, curious lang." Tipid kong sabi at binalik ang atensyon ko sa cake na kinakain ko.

Habang kumakain ay napapa-isip na naman ako sa mga puwede kong i-tanong sa kanya. From the moment he bought all the books, carried the heaviest paper bags.. everything that he had done a while ago. My mind keeps spinning. Bakit niya ginagawa 'to?

"Austin," I called his name at tumingin ulit sa kanya. Napalingon naman siya sa akin.

"What?"

"Since when do you like me?" I bited the cake while my eyes only fixed on staring at his face.