Kapı sert bir şekilde çalınarak açıldı.

"Efendim geliyorlar, acilen çıkmamız gerek"

Duyduğu cümleyle sinir dolu bir bağırış bıraktı odaya. Ardından küfür ederek ayağa kalktı. Biraz düşündükten sonra bağırmak için bana baktığında gözümden çeneme akan yaşı gördü. Yüzümde büyük bir korku vardı ve kaşlarım yay gibi yukarıya kalkmıştı. Aslında tam olarak burada ağlamayı planlamamıştım ama gözlerimi de durduramamıştım. Fikrini değiştirerek sakin ses tonuyla bana doğru konuştu.

"Bu iş burda bitmedi, beni duydunmu?"

Yüzüme eyilerek söylediği cümleyi gayet net bir şekilde duymuştum. Gözlerime kazıdığı son bakışla eyildiği yerden hızla kalkarak adamının tuttu silahı elinden alıp hızla odadan ayrıldı. Ayrıldıkları odadan derin nefesimi vererek gözyaşlarımı daha da sıkılaştırmıştım. Sesli bir şekilde ağlıyordum şimdi. Dizlerimi karnıma çekmiştim. Kollarımıda, karnıma kadar çekdiğim bacaklarıma dolamıştım. Titriyordum, ölümden korkmak böyle bir şeymiş demek. Mafya olaylarının çoğunu ya filmlerde ya da kitaplardan görüp geçeriz hep ama, ilk defa burun burunaydım ölümle. Gülüp geçilecek bir şey değilmiş demek bu işler. Aklımdan ne geçiyordu bu malı alırken bilmiyorum ama delirdiğim kesinmiş bunu anlamıştım. Açılan kapı sesiyle kafamı bile kaldırmamıştım, o kadar titriyordum ki şuanda ölmeye bile hazır durumdaydım.

Bir çift geniş el omuzlarıma dokunurken korkuyla tekrar titremiştim. Kafamı kaldırıp baktığımda gördüğüm ev sıcaklığındaki siyah gözlerle karşılaşmıştım. Gözleri çok yorgundu bunu çok net görebiliyordum. Hiç düşünmeden sarıldım boynuna. Sıcak teni hemen yavaşlatmıştı titrememi. Bir eli sırtımı sıkıca sararken diğer eli kafamın arkasındaydı. Kalın boynuna gömmüştüm kafamı. Hıçkırıklı ağlayışım onu da etkiliyordu.

"Şşşş geçti güzelim, tamam. Artık bitti... "

İlk başta söylediği cümlesi fısıldar ve rahatlatıcı tonda olsada, sondaki cümlesini ciddi bir tonda nakşetmişti.

Vücutlarımız sıkı sıkıya birbirine basılı olsada yavaşça ayrılmıştı bir şey söylemek için. Ayrıldığımızda yüzlerimizin arasında santimler kalmıştı şimdi. Ellerini yüzümün iki yanına koyarak gözlerimin içine baktı.

"Bir şey yapmadılar değil mi? Bir yerinde bir şey varmı?"

Panikle karışık cümlesini gözlerimden öğrenmek istercesine ayırmadı gözlerini gözlerimden. Kafamı sağa sola sallayarak "Hayır" diyebildim sadece. Sessiz bir şekilde 'ohh' çekerken gözlerini kapattı ve anlını anlıma yasladı. Karnımda artık izi çıkmış malın bantları etimi kesiyordu. Kaşlarımı çatarak karnımı elledim. Canım o kadar yanıyordu ki kasılmaktan farketmemiştim. Belkide bu kadar çok kasıldığım için kesmişti etimi bantlar. Ayağa kalktığımda bacağımdan akan sıvı, elbisemin yırtmacından kendini göstererek aşşağı doğru iniyordu. İkimizde aynı anda fark etmiştik bacağımdan süzülen kan damlasını. Cihan bir kaç saniye bacağıma bakılı kalsada yüzüme panikle tekrar baktı.

"Çiçek!"

Gözlerim yavaşça kayarken, bacaklarım tekrar gücünü kaybetmişti. Son hissettiğim şey belime dolanan kalın eliydi.

...

C.

Baş aşşağı durduğum mekanda ayaklarımdan iple bağlanmıştım. Nerdeydim ben? Kollarım aşşağı doğru sarkmıştı. Dünya baş aşşağı duruyordu şuanda. Kim bana bunu yapmaya cesaret edebilirdi ki? Baygın gözlerim tekrar kapıdan giren adamları buldu. Beyaz saçlı bu adamı tanıyordum. Bu Haluk Toraman'dan başkası olamazdı. Oğlunu öldürdüğümü düşünüyordu ama, oğlunu o gece ben öldürmemiştim. Oğlunu o gece öldüren kişi benim abimin ta kendisiydi...

Abim için susabilirdim, katlanabilirdim ama asla durmazdım. Savaşırdım tüm gücümle, direnirdim. Yanıma geldi ve bastonunu sallayarak konuştu.

"Çözün şunu"

Gafil avlamıştı beni. Bana yaptığı bu şeyin bir bedeli olacağını da çok iyi biliyordu. Ben Cihan Dereli'ydim bunu da biliyordu. Ancak kendi intiharına bu kadar yaklaşmışken, kendimden bile sakındığım kadının canını, canım pahasına korumam gerekiyordu şimdi.

"Şimdi git... , bunu da sırf kızdan hoşnut olduğum için yapıyorum"

Sözleri kafamı karıştırıp soru işareti bıraksada, kapıdan çıkarken büyük ambarda arkamı dönerek nefret ve sinirle bağırdım.

"HALUK!

...

BU İŞ BURDA BİTMEDİ!... "

____________________________________

:]

 Ç𝗂𝖿𝗍𝗅𝗂𝗄 [+18] Where stories live. Discover now