senıananbenımıcındogurmus: Neyse komutan ben gidiyorum sonuçta çocuğum benimle uğraşmak istemezsin.
kıvancengınturkoglu: Seni hele bir ele geçireyim soracağım bu resimlerin hesabını.
kıvancengınturkoglu: Nereye gittin lan.
kıvancenginturkoglu: Öyle...
Çalan alarm ile gözlerimi araladım bugün okula gidecektim ve beni Kıvanç bey bırakacaktı.
Son görüşmemizin üstünden koskoca bir üç gün geçmişti ve sadece dün gece yazmıştı bende istemeye istemeye cevap yazmıştım.
Onunla konuşmak bana eskisinden de daha çok acı veriyordu.
Gözlerimi daldığım yerden çektim ve fark ettiğim şey beni yine ağlatmıştı, aklıma ne zaman gelse ağlıyordum bu kısacık üç günde.
Yataktan kalktım geç kalmak asla istemiyordum, camı açtım ve lavaboya girip hızlı bir duş aldım
Odama geri dönüp beyaz iç çamaşırımı giydim ve beyaz yarım kol bir kazak altına beyaz bir etek beyaz bir süveteri omuzlarıma bıraktım ve beyaz spor ayakkabılarımı giydim beyaz çantamı taktım.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Makyaj masama oturdum ve kapatıcıyı elime alıp göz altlarıma sürüp güzelce yaydım sonra eyelinerımı alış ince bir şekilde çektim ve maskara ile kirpiklerimi belirgenleştirip soft tonlarda olan allığımı sürdüm ve rujumu yedirip dudaklarımı belirgenleştirdim.
Son kez parfümümü sıkıp odamdan çıktım, ve mutfağa indim.
"Deniz'im günaydın annem otur hadi." Annem çayımı doldurup önüme koydu sofrada sadece babam ben ve annem vardı.
"Abim nereden?"
"Arkadaşında kalacaktı annem söyledim ya dün akşam." Doğru annem söylemişti dün akşam."
"Evet unuttum anne o yüzden sordum zaten." Anneme hala daha kırıktım, üzgünce önüne döndü vicdanım el vermese bile diğer tarafım daha çok basıyordu.
"Eline sağlık anne kalkmazsam eğer geç kalacağım." Annem gülümseyeme çalıştı.
"Hadi ben kaçar." Sesimi mutlu çıkarmaya çalışıp hole geçtim ve siyah botlarımı giyip evden çıktım.
Etrafa baktığımda Kıvanç yoktu, saatime baktığımda tam zamanı idi Kıvanç asla geç kalmazdı ki.
Telefonumu çıkarıp aradım açmamıştı tam geri cebime koyacaken gelen bildirim buna engel olmuştu gelen bildirime tıkladım.
Gördüklerim ile başımdan aşağı kaynar sular dökülmüştü, bilinmeyen numara atmıştı mesaj ve gördüklerim hiç hoş değildi.
-Bilinmeyen numara
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Nişanlın benimle çok mutlu Eftelya, senin değil benim boynumda soluklanıyor.
Resimdeki Kıvanç'tı ve bu çok belliydi ayrıca fotoşop falan da değildi zaten dün gece mesajları da bir farklıydı anlamam gerekiyordu aslında ama salak kafam asla anlamamıştı.
Yanan gözlerimi yumdum şimdi ağlama vakti değildi güçlü durup beni kandırdığı için onu pişman etmem gerekiyordu.
Öncelikle bir taksi çevirdim ve okulun adını verdim akıp giden yolu izledim sadece izledim hiç bir şey düşünmeden takmadan.
Arada gözlerim elimdeki alyansa gidiyordu ama hemen geri çekiyordum parmağıma o kadar ağır geliyordu ki fırlatıp atmak istiyordum ama kıyamıyorum da.
Taksite ücretini ödedikten sonra indim derin bir nefes aldım ve okula doğru yürüdüm.
Sınıfa girdim ve boş olan herhangi bir yere oturdum pek çok kişi kendi halinde idi.
Defterimi kalemi çıkarttım ve yanımda olan camdan dışarı bakmaya başladım. ~ Ben:Saat 15.00'da Lavanta Kafe'de
Kıvanç Engin:Tamam bir sorun mu var.
Ben:Gelince konuşuruz.
Çevirdiğim taksiye bindim bugün her şey açıklığa kavuşacaktı.
"Nereye abla."
"Lavanta Kafe abi." Kafasını salladı ve arabayı o yöne doğru sürmeye başladı.
"100 Tl abla." Parayı verdim ve indim, Kıvanç'ın arabası burada idi.
İçeri geçtim Kıvanç cam kenarında oturuyordu yürüdüm ve yanına oturdum.
"Hoş geldin güzelim." Yüzüne bakmadan oturdum.
"Eftelya neyin var." Telefonu çıkardım ve bugün yazılanları gösterdim.
"Bu ne Kıvanç?" Şaşırmıştı.
"Eftelya bu çok eski bir şey." İnanmıyordum.
"Yalan söyleme kıvanç, beni sevmiyorsun belki ama aldatmayı hiç bir kadın haketmez."
"Ben seni aldatmadım Eftelya ve asla böyle bir şey yapmam."
"İnanmıyorum Kıvanç sana şimdi gitmem lazım." Kafeden çıktığım gibi önüme kıvanç geçmiş ve birden kendimi hava da bulmuştum.
"Napıyorsun sen." Kalçama hafif bir tokat attı.
"Sen bana inanana kadar her şeyi yaparım." Ön koltuğa resmen fırlattı ve direk kendi tarafına binip kapıları kilitledi.
"Kemeri tak yavrum." Sinirle ofladım. "
"Kıvanç nereye götürüyorsun beni."
"Süpriz güzelim ve yokunuz uzun uyu bence." Sinirlenmiştim.
"Kıvanç yeter seni istemiyorum dur dur şu arabayı." Sinirlenmişti yine de umursamadı ve yüksel sesli bir şarkı açtı.
Ben gine kendi kendime söyleniyordum ama Kıvanç umursamıyordu bile.
"Kıvanç babamlar nolacak?"
"Merak etme yavrum hallettim ben, zaten seni bugün biryerleri götürecektim seni sadece planladığım gibi olmadı.
"Of kıvanç Of." Gözlerimi yumdum şuan asla kıvanç'i görmek istemiyordum.
Üzerime örtülen ceketi hissetmiştim ama uyku ağır bastığı için gözlerimi açamamıştım.
~
Ben geldim.
İki ya da üç part halinde olacak.
Açıkçası planlarımda böyle bir sahne yoktu ama hemen evlilik yapmak istemediğim için bir aksiyon iyi gelir diye düşündüm.
