senıananbenımıcındogurmus: Neyse komutan ben gidiyorum sonuçta çocuğum benimle uğraşmak istemezsin.
kıvancengınturkoglu: Seni hele bir ele geçireyim soracağım bu resimlerin hesabını.
kıvancengınturkoglu: Nereye gittin lan.
kıvancenginturkoglu: Öyle...
Kıvanç ile nereden baksak bir haftadır konuşmuyordum ama görevden döndüğünü biliyordum hatta buraya gelip bir kaç gün kalacaktı.
Bu akşam geleceği için ailecek onlara gidecektik.
"Deniz kızım hadi ama ya." Babamın sesi ile ofladım bu akşam biraz daha özenli olmak istiyordum ama babam bir türlü izin vermiyordu.
"Baba siz gidin ben hemen arkanızdan geleceğim."
"Tamam ama çok geç kalma." Kapanan kapı sesi ile gülümsedim sonunda rahatlık.
Normalde pijama ile giderdim ama Kıvanç'ın beni öyle görmesine gerek yoktu.
Beyaz crop gibi olan bluzumu giydim büzgülü dekoltesi olan bir bluzdu altına bol paça mavi jeansımı giydim ve beyaz nike air ayakkabılarımı giydim (uzun olmayan arkadaşlar) saçlarımı enseden topuz yaptım yüzüme ise sadece rimel ve parlatıcı sürdüm çokta abartıya gerek yoktu takı olarak eftelya yazılı kolyemi takıp Kıvanç'ın bana verdiği bilekliğin yanına rolex saatimi takıp bir kaç bujiteri yüzük takıp belli yerlere en sevdiğim parfümü sıktım.
¡Ay! Esta imagen no sigue nuestras pautas de contenido. Para continuar la publicación, intente quitarla o subir otra.
(Kolye ve tektaş yok)
Telefonumu alıp evden çıktım ve karşı eve geçip zili çaldım bu sırada stresten tırnak etlerimi yoluyordum, açılan kapıya baktım üstünde beyaz gömleği olan Kıvanç açmıştı ve oldukça yakışıklıydı.
"Eftelya hoş geldin." İkinci ismimi kullanıyordu ve bu çok hoşuma gidiyordu.
"Hoş buldum Kıvanç.. abi." Ona abi demek artık daha da zoruma gidiyordu.
"Hadi içeri geç hava soğuk zaten incecik giyinmişsin bu hava da." Kızgın sesi hoşuma gitmişti ama ona belli etmeye hiç niyetim yoktu.
"Yok Kıvanç abi bu benim için yeterli çünkü daha kısa şeyler giydiğimde olmuştu." Boynundaki damarlar birden kendini belli etmişti.
"Kimin yanında giydin o kıyafetleri." Resmen tıslayarak konuşmuştu.
"Kimin yanında olacak canım sende alemsin valla Kıvanç abi." Omzuna çarparak içeri girdim şuan sinirden kudurduğunu biliyordum.
Salona girdiğimde herkes masa da oturuyordu.
"Hoş geldin güzel kızım." Gönül teyzem yine şen şakraktı ama gözlerinde endişe vardı.
"Hoş bulduk Gönül teyzem nasılsın?"
"İyiyim kızım hadi otur Kıvanç nerede?"
"Kıvanç abi holde gelir şimdi." Masa da her zaman olan yerime tam Kıvanç'ın karşısına oturdum, genelde ona bakmaktan çok yemek yiyemezdim ama.
Kıvanç'ın gelmesi ile çorba servisi başlamıştı her kes sessizlik içinde önündeki çorbasını içiyordu.
Bütün yemekler yenmiş ama biz hala daha masa da tatlı yiyorduk daha doğrusu ben yiyor aile üyelerim ile birbirlerine bakıyorlardı dayanamayıp konuştum.
"Bir şey soracağım neler oluyor böyle geldiğimden beri sus pusunuz birbirinize bakıp bakıp duruyorsunuz."
"Bir şey yok kızım." Annemin cevapı ile sinirlenmiştim.
"Anne yalan söyleme kaç senelik kızınım seni tanıyorum."
"Deniz ve Kıvanç şimdi söyleyeceğimiz şeyden sonra lütfen fevri hareketler yapmayın." Anlamsızca babama baktım.
"Baba yeter artık ne oluyor söyleyin." Bu tepki kıvançtan gelmişti.
"Biz sizin evlenmenizi istiyoruz."
🧜🏻♀️
Ben geldim
Böyle bir şey bekliyor muydunuz?
Bence daha iyi oldu aklımda bir sürü fikir vardı ama en çok yatanı bu oldu.
Bir sonraki bölümü Kıvanç'ın ağzından okumak ister misiniz.
Artık deniz Kıvanç'ın karşısına çıkar mı?
Sizce teklifi ne diyecekler?
Bir sonraki bölüme kadar kendinize çok çok iyi bakın.
