Ellerimi göğsümde birleştirdim , ayaklarım istem dışı sinirden titriyordu.
Abim ve annem bağırarak kavga etmeye devam ederken Berk te bıkkın bir şekilde duvara yaslandı ve bana döndü.
" Evden çıkarken niye öyle dedin ?"
" Sus ."
Berk iç çekti ve yüzüme bakmaya devam etti.
" Alya ..."
Elimle çenesini tutup diğer kısma çevirdim.
" Şuan konuşmayacağım. "
Berk elimi öptü ama hemen vurdum.
Kısık sesle acıyla inledi ve yüzünü buruşturdu .
Gözlerimi devirdim . Gıcık oluyordum tamamen .
Göz ucuyla telefonuna baktım.
" Ali bu adamın yanında yaşayamazsın ! Gidiyoruz Dedim!"
" Hem istediğin şey oldu işte. Başın göğe erer umarım. " Dedi Berk alaycı bir sesle .
Abimin gözleri büyüdü ve öfkesi tamamen söndü.
" Tamam gidelim o zaman ."
" Yazık. Bu kadar bencilini de ilk defa görüyorum. "
Berk'e ve abime sinirli bir bakış atarak evden çıktım.
Arkamdan konuşa konuşa gelmeye başladılar.
Eve geçince Berk'in elini tutup odama soktum .
" Dejavu yaşadım resmen . Sende amma meraklı çıktın beni Odana sokmaya ."
Gözlerimi devirdim. " Ben şimdi seni mezara sokmadan sussan iyi olur!"
Berk teslim olmuş gibi ellerini havaya kaldırdı .
" Söyle bakalım yeni kaos Konumuz nedir ?"
" Şu sürekli çalan telefonun . "
Berk'in anında alaycı tavırları gitti ve rengi soldu . Telaşlı gözüküyordu .
" Ne olmuş telefonuma ?"
" Diyorum ki versene şu telefonu. Bakayım bir ."
Berk yutkundu ve geri çekildi.
" Neden ?"
" Bilmem . Hiç bakmak istedim öyle. Sen niye bu kadar tedirgin oldun ?"
Gözlerimi kıstım ve karşımda resmen titreyen çocuğa bakmaya devam ettim.
" Bir anda nereden çıktı ki bu ?"
" Sakladığın bir şey mi var yoksa ? Benimkine bakabilirsin benim bir sorunum yok. "
Sustu . " Berk ver şu telefonu!"
Berk geri bir adım attı.
" Alya yemin ederim düşündüğün gibi bir şey yok ama veremem !"
Sinirden kafayı yiyecektim. Bu da ne demekti ?
Bende üzerine doğru gittim .
" Eğer düşündüğüm gibi bir şey yoksa ver şu telefonu Berk !"
" Güzelim bak ..."
" Güzelim diyor ya hala ! Başkalarına demekten bana vakit kalıyor mu ya ?!"
Odanın kapısı açıldı.
" Çocuklar ne oluyor ?!"
" Bir aldatılmadığım kalmıştı oda oldu Anneciğim!"
Abim sinirle Berk'in üzerine yürüdü.
" Doğru mu Berk ?"
" Ya saçmalamayın! Anne son konuştuğumuz konuyla ilgili ."
Annem sıkıntıyla iç çekti ve abimle Berk'i ayırdı.
" Sürekli bir şeyler gizlemekten sıkılmadınız mı ya siz ?!"
Abim bu sefer haklıydı.
Berk'e döndüm." Beni kaybetmek istemiyorsan söyle."
" Sürekli beni bununla tehdit ediyorsun bıktım! Sadece zor günler geçiren ilgi görmesi gereken tek kişi sen değilsin! Söyleyebilsem söylerdim işte!"
Ortalık kısa bir süre sessizleşti.
Gözlerim dolarken sessiz kaldım.
" Anne anlat. " Dedi Abim beni kendisine çekerken.
Berk'e bakmamaya çalıştım. Haklı mıydı ?
" Senin konuşmaya bile hakkın yok! O adamın evinde nasıl kalırsın ya ?!"
Tekrar tartışmaya başladılar.
Berk onları ayırmaya çalışırken sessiz kaldım.
Sanırım Kenan Yağızoğlu başarılı olmuştu .
Dağılmıştık.
Ertesi gün okulda moralim aşırı derece de bozuk bir şekilde oturuyordum.
Zeyno ve Mavi benim yanımdaydı.
" Sabahtan beri sana bakıyor Alya . "
" Bir anda mı kıymete bindim ." Diye mırıldandım kendi kendime .
" Alya yapma böyle . Demek ki zor durumda kalmış çocuk."
Sinirle kafamı kaldırdım. " Söz vermiştik ama ! Beni neden kaybedecek anlamıyorum ki !"
Berk aynı şekilde sinirle bana döndü.
" Anlamanı beklemiyorum zaten !"
" Doğru Sürekli bir şeyler gizlemediğim için anlayamam !"
" Neden ya çok zorlanmazsın! Hemen iki dakika da Sherlock olursun. "
" Bu sefer zamanımı bile harcamam ! Surei yalan söyleyen birisi ile daha ne kadar devam edebileceksem!"
Berk sinirden güldü ve kafasını salladı.
" Doğru yalancı ilgisiz aldatan pisliğin tekiyim ben !"
" Herkes öyle anlardı . Düzeleceğim dedin daha beter şeyler yapmaya başladın."
" Yok aynı dili konuşmuyoruz biz !"
Ayağa kalktım. " En iyisi gerçekleri konuşana kadar konuşmayalım. "
Berk Sustu. Daha fazla dayanamadım ve sınıftan çıktım.
Okuldan çıkarken üçümüz de sessizce eve doğru yürüyorduk.
Abim birden bire öksürdü ve konuşmaya başladı.
" Annem gerçekten benim yüzümden mi ayrıldı Önder Hocadan?"
" Evet abi . Siz benim için daha değerlisiniz Dedi. "
" Şimdi de senin yüzünden aşırı mutsuz ." Diye ekledi Berk .
O konuşunca kafamı çevirdim.
" Fazla tepki verdim gibi geliyor."
" Gibi mi ?"
Aynı anda konuştuk. Bu sefer Berk yutkundu ve kafasını çevirdi.
" Gidip annemle konuşacağım. "
Abim adımlarını hızlandırırken gülümsedim.
O sırada bir el elimi tuttu ve beni durdurdu .
Yutkundum ve kafamı kaldırdım.
Berk gözlerimin içine bakıyordu.
" Gerçekleri konuşalım. "
Kafamı salladım.
Telefonunu çıkardı ve bana gösterdi. Kayıtlı olmayan bir numara her gün defalarca Berk'i arayıp durmuştu.
" Babam durmamış yapmış yine yapacağını. Senin gerçek aileni bulmuş. Israrla seninle konuşmak istediklerini söylüyorlar ama annemle biz buna engel olmaya çalışıyorduk. Duyarsan onlarla yaşamak istersin seni kaybederim diye korktum ."
Berk'in sözleri kalbimi delip geçerken ayakta durmak artık güçtü benim için
Göz yaşlarım yanaklarımdan akmaya başlarken tutunacak bir yer aradım.
Berk düşecek gibi olduğum sırada beni tutarken hala sessizdim.
Onlarla yüzleşmeye hazır mıydım?
