මහින්සගේ දැස් යොමු වුයේ මැගී අම්මා අත වු කුඩා බිළිඳු වෙතයි..
තමට පියවර කිහිපයක් ඈතින් ඔහුන් සිටියත්, අහස් නිල් පැහැ ඒ බෝල ඇස් ඔහු කාගේ කවුරැද කියා පවසන්නට තවත් සාක්ෂි අවැසි නොවුණි..
පියවරට දෙකට ඈ අසලට ලං වු මහින්සගේ දෑස් නතරව තිබුණේ කුඩා බිළිඳුගේ නිල් පාට ඇස් වල..
' කේශ්වර සර්ගේ ව ගේ ම යි ..'
තම හිත එසේ කොදුරද්දි .....
මේ ඉන්නේ මේජර් ආදිත්‍ය කේශ්වර පණ වගේ ආදරේ කරන ඔහුගේම ලේ ධාතුව බව තව කෙනෙක් හදුන්වාදිමට අවැසි වුයේ නැත..
පියාගේ උරුම ඒ ආකාරයෙන් රැගෙන පැම්ණි ඔහුගේ පුතුටද ඇත්තේ ඔහුට මෙන් අහස් නිල් පැහැ දිලිසෙන දැස් දෙකක්...
" හේයි..! අපේ පොඩි මේජර් සර්… ඇහැරියාද ම්ම්.."
" කෝ.. එනවද මාමි ලගට ටිකක් "
__________________
#වෙනත්_ස්ථානයක
" hello ලොකු සර් ! "
" ඔව් කියන්න නීල් "
" මාර වැඩේ ලොකු සර්, අද මම අපේ පොඩි සර්ව දැක්කා මෙහෙ ටවුන් එකේ ඉන්නවා "
" මොකක් !! ත|මු\|සෙට පි|ස්|සු හැදිලා ද ? මහින්ස දැන් තමා එහෙන් පිටත් වෙනවා කිවේ "
" ඇස් දෙක පල්ලා ලොකු සර් , මහින්ස සර්ම තමා ඒ හිටියේ , මං පොඩි ෆලෝ පාරකුත් දැම්මා වැඩේ කම්ෆර්ම් කරගන්න ,
බොස්ම තමා හිටියේ "
" තමුන් ඇත්තටම නේද කියන්නේ , කීයටද විතරද දැක්කේ , කා එක්කද හිටියේ "
" මේ දැන් ටිකකට කලින් , තව උස සුදු පොරක් එක්ක තමා හිටියේ , හැබැයි මීට කලින් මං %ඌ දැක්ලා තියනවා කියලා මීටර් නැ "
" කොහෙටද ගියේ කියලා දැක්කද ? '
" කලර් ලයිට් එක ලගදි මට මෑන්ව මගැරුනා බොස් "
" හරි තමුන් පොඩ්ඩක් ඇලට් එකේ ඉන්නවා , මං බලන්නම් "
……… ' මහින්ස තමුන් ආයිම මොනාහරි අඩවුවක් අල්ලන්ද මේ ලෑස්ති වෙන්නේ ..???? ' ………
1️⃣0️⃣ වන දිගහැරුම
Start from the beginning
