The Beginning of The End

Chapter 19: Sunset

Sunset

I was in deep thought habang binabaybay namin ang daan. The others were so busy talking and sharing their analysis as to why those zombies are just staring at us.

Ako naman ay nakikinig lang sa kanila habang nag-iisip rin kung bakit ganoon sila. Sa tuwing pumapasok sa isip ko na baka nakakapag-isip pa rin sila ay tumatayo ang balahibo ko sa katawan.

What if one day they'll hunt us? What if the virus inside them is mutating? We're doomed if that happens.

We've been on the road for like half an hour now. I don't know why we're not stopping kahit may mga establisyemento naman sa mga nadaanan namin.

Hindi ko na matiis kaya tumayo na ako at lumapit sa mga lalaki na nasa harapan.

"Why aren't we stopping?" I asked in a low voice.

Nagtama ang mata namin ni Pierce na nakaupo sa likod ng mismong driver's seat. Si Aki naman ay nakatayo sa may pinto at nakatingin sa daan. We are in a different city already.

"The farther we go, the better. We'll stop in a gas station soon." Ani Aki.

Tumango lang ako at nanatiling nakatayo habang nakatingin sa daan.

"Ops. Sorry guys." Ani Timo nang muntik na kaming matumba dahil sa biglaan nyang pag iwas sa katawan na nasa daan.

Hinigpitan ko ang kapit ko sa upuan habang inililibot ang paningin sa dinadaanan namin. It's like a ghost town. Zombie town rather. Dahil may mga infected pa rin na nakatayo at naglalakad sa daan. The place is in ash yellow due to the sunlight. Mainit sa labas pero hindi masyadong mataas ang sikat ng araw dahil sa mga ulap.

Sa binabaybay namin ngayon ay hindi na gaanong dikit-dikit ang mga kabahayan. Marami na ring puno sa paligid pero sigurado akong wala pa kami sa mismong downtown ng city.

As usual, nasa dibdib ko pa rin ang kaba at takot, at tingin ko'y hindi na iyon mawawala lalo na't kahit saan na lamang kami napapadpad. And there's no place that I can call as a safe place.

"Ahmm. Guys, can we stop for a bit somewhere? Ang sakit na ng tiyan ko." Ani Kiana kaya napalingon ako sa kanya.

"Naiihi rin ako." Si Drew habang nakatingin sa labas.

Binuksan pala nila ang bintana kaya pumapasok lang ang hangin dito sa loob.

"That gas station right there, Timo." Si Pierce.

This gas station is just like thirty meters away from the houses and establishment. It's in the left side of the road, opposite to where we are so we still have to avoid the three abandoned cars who are rammed to each other para maka park sa may gasoline station.

Napalunok ako habang tinitignan ang mga sasakyan, mga basura, katawan, at mga nasa limang infected na naghihintay sa aming pagbaba.

Buti nalang at hindi ito ganoon kadami tulad ng sa mga nadaanan namin.

The gas station looks new but it is now covered in trash and dirt. There's a small convenience store in the right corner, hoping that we could get some food from it. The bus let out a hissing sound after Timo parked it. Then the door made a buzz after Timo pressed the button to open it.

"Mauuna muna kami. We'll call you once we're done checking the place." Sabi ni Aki at naunang bumaba.

Tumayo si Pierce dahilan para lumipat ako sa gilid. He also did the same kaya nagharap kami. I moved to the other side and he also did causing my chest to pound louder. Gusto kong matawa but he was just staring at me.