Brother in Law's || TŁUMACZENIE PL

Rozdział 79: Lojalność - Część II

Po wejściu na teren łowiecki Wei WuXian utknął obok Jiang Chenga na kilka minut. Potem znudził się, a ponieważ miał zakryte oczy, postanowił iść na własną rękę. Jednak nie mógł dokładnie wymknąć się na koniu, więc zamiast tego, gdy usłyszał, że jego brat jest zajęty, po cichu zsiadł z konia i poszedł w przeciwnym kierunku. ChenQing wsunął do jego dłoni, czarny flet kręcił się w palcach. Wei WuXian chodził po górach, kierując się innymi zmysłami.

Czasami prawie wchodził na drzewo, ale zwykle wykrywał je przed upadkiem, co było szczęśliwe. Po pewnym czasie znalazł duże drzewo i postanowił odpocząć tutaj, wspinając się na górę i szukając dużej i mocnej gałęzi. Siedząc przy nim, podniósł Chenqing do ust i zaczął grać. Grał tylko przez około minutę, po czym zakończył piosenkę i włożył flet za pas i spokojnie odpoczął.

Skorzystał z okazji, by zbadać zimno w jego żyłach, które lekko pulsowało, gdy grał na flecie. Wzdrygnął się, poprawił swoje szaty i sięgnął do swojego rdzenia, czując przepływające przez niego słabe ślady duchowej energii. Rozmyślając nad tym uczuciem, pozostał na drzewie, dopóki nie wykrył czyjejś obecności w pobliżu. Miękkie kroki były prawie całkowicie bezgłośne, ale zmysły Wei WuXiana zostały wyostrzone z powodu zasłoniętego wzroku. Odezwał się: – Jesteś tu na polowaniu, czy aby mnie obrabować? Obiecuję, że niewiele ode mnie dostaniesz!

Nie wyczuł złośliwości ani niebezpiecznych zamiarów, więc jeszcze się nie poruszył. Usiadł lekko, kiedy poczuł dodatkowy ciężar na gałęzi i usłyszał miękkie ruchy szat, gdy osoba podskoczyła. Przechylił głowę i usłyszał, jak osoba wypuszcza delikatny oddech, gdy wiał wiatr. Chłodny zapach drzewa sandałowego dotarł do jego nosa i odezwał się, lekko zaskoczony: Lan Zhan?

Lan WangJi odpowiedział cichym pomrukiem potwierdzenia, po prostu wpatrując się w widok przed sobą. Wei WuXian był ubrany na czarno, a włosy idealnie podkreślały jego przystojne rysy. Ale była też biała wstążka na czole zakrywająca jego oczy, która całkowicie wyróżniała się na tle zespołu.

Wstążka Lan WangJiego.

Jego wstążka na czole oznacza powściągliwość. Kontrolę. Miała być dotykana tylko przez właściciela, rodziców i partnerów kultywacyjnych. A jednak tutaj stał znakomity Hanguang Jun, wpatrując się w swojego narzeczonego, który miał tę samą wstążkę na czole, zawiązaną wokół głowy, zasłaniającą oczy.

Wyglądało to tak nie na miejscu, ale wyglądało tak poprawnie. Lan WangJi pochylił się lekko, kucając tuż przed młodszym na gałęzi. Chciał przyszpilić go do drzewa i pocałować tak jak wcześniej, ale przypomnienie tego, czego ten drugi przeżył z Wen Xu, wprawiło go w wstyd i obrzydzenie za myślenie o takiej rzeczy. Tym razem nie musiał się ukrywać, był już zaręczony z Wei WuXianem. Wei WuXian był już Lan WangJiego, tak jak Lan WangJi był Wei WuXiana, – Moja miłości...

– Czy wszystko w porządku? – zapytał cicho Wei WuXian, wyciągając rękę i delikatnie odnajdując policzek drugiego.

– Wei Ying, czy mogę... coś zrobić?

Wei WuXian wydawał się zdziwiony, zanim się uśmiechnął: – Tak.

Lan WangJi ostrożnie ruszył do przodu, kładąc jedną rękę na policzku Wei WuXiana, a drugą płasko na drzewie w pobliżu jego ucha. Ostrożnie pochylił się i pocałował go, Wei WuXian z łatwością odpowiedział i przyciągnął drugiego bliżej. Powoli pocałunek stał się gorący, a Lan WangJi całkowicie przyszpilił demonicznego kultywatora do pnia drzewa.

– Lan Zhan, Lan Zhan – wydyszał Wei WuXian, jego ręce w jakiś sposób zaplątały się w czarne włosy, – Zdejmij wstążkę.

Lan WangJi sięgnął i odciągnął go, po czym ssał dolną wargę Wei WuXiana i delikatnie przygryzał. Wei WuXian sapnął, otwierając oczy, by spotkać powieki jego narzeczonego. Wei WuXian po prostu wiedział, że jego usta są prawdopodobnie bardziej spuchnięte niż usta Lan WangJiego, ale nie mógł znaleźć w nim troski. Przełknął gulę w gardle, patrząc w dół na wstążkę i chichocząc: – Jeśli zamierzasz mnie tak całować, będę się tym częściej oślepiać.