𝓥𝓪𝓶𝓹𝓲𝓻𝓵𝓮𝓻'𝓲𝓷 𝓚𝓪𝓻𝓪𝓷𝓵ı𝓴 𝓓ü𝓷𝔂𝓪𝓼ı

24. bölüm

𝔸𝕣𝕜𝕒𝕕𝕒ş𝕝𝕒𝕣 𝕤ı𝕟𝕒𝕧 𝕙𝕒𝕗𝕥𝕒𝕤ı 𝕘𝕖𝕣ç𝕖𝕜𝕥𝕖𝕟 ç𝕠𝕜 𝕪𝕠ğ𝕦𝕟 𝕘𝕖ç𝕚𝕪𝕠𝕣 𝕒𝕟𝕔𝕒 𝕓ö𝕝ü𝕞 𝕒𝕥𝕒𝕓𝕚𝕝𝕚𝕪𝕠𝕣𝕦𝕞, 𝕦𝕞𝕒𝕣ı𝕞 𝕤𝕚𝕫𝕝𝕖𝕣𝕕𝕖 𝕤ı𝕟𝕒𝕧𝕝𝕒𝕣ı𝕟ı𝕫𝕕𝕒𝕟 𝕪ü𝕜𝕤𝕖𝕜 𝕟𝕠𝕥𝕝𝕒𝕣 𝕒𝕝ı𝕣𝕤ı𝕟ı𝕫, 𝕓𝕒𝕟𝕒 𝕕𝕒 𝕕𝕦𝕒 𝕖𝕕𝕖𝕣𝕤𝕖𝕟𝕚𝕫 ç𝕠𝕜 𝕞𝕒𝕜𝕓𝕦𝕝𝕖 𝕘𝕖ç𝕖𝕣😊😊

Oturduğum serin zeminde ağlamaya devam ederken Kağan kapıyı açmıyordu, kapıyı açıp 'şaka yaptım sevgilim' demesini o kadar çok isterdim ki, ama böyle bir şey yaşanmadı, ayrıca telefonumda evde kaldığı için ablamı arayamıyordum, yerden titreyen bacaklarımla kalktım ve zorla yürümeye başladım.

Ne yapacağımı bilemiyordum, fakat ablamın ve abimin yaşadığı evi biliyordum, bu yüzden adımlarımı hızlandırdım ve neredeyse koşarak gitmeye başladım.

{}{}{}{}{}{}{}{}{}{}

"Gümüş! Bu hâlin ne?" Ablama ağlamaktan şişmiş olan gözlerimle baktım.

"A-abla, Kağan be-beni kovdu." Dedim, ablam şaşkınlıkla beni içeriye aldığında içerisinin sıcaklığı suratıma çarptı ve ben bir anda yere kapaklandım, yerde deli gibi ağlarken Emre abi de yanıma gelmiş sinirli sinirli bakıyordu.

"Kağan... Ne yaptın be oğlum!" Diyerek, çıkış kapısına ilerledi, ablam anında onun yanına giderek kolunu yakaladı.

"Nereye? Gümüş'ü böyle mi bırakacaksın?" Dedi, abim elini onun elinden kurtardı.

"Kağan'ın derdi neymiş onu öğreneceğim," diyerek gitti, hâlâ yerde yatıyordum ve ağlıyordum. Ablam yanıma geldi ve beni yerden kaldırıp koltuğa oturttu.

"Sakin ol Gümüş, sakinleştiğinde o Kağan'ın ne yaptığını bana anlatacaksın!" Diye sert bir sesle konuştu, ablamı kafamla onayladım çünkü konuşacak dermanım kalmamıştı.

Yaklaşık yarım saat sonra sakinleşmiştim, ablamın meraklı bakışlarını görmezden gelmeye çalışıyordum. Kağan'ın böyle bir şeye inanmış olmasına inanamıyordum, ablama derin bür nefes alarak baktım.

"Kağan... Kağan benim tanımadığım bir çocukla öpüşürken fotoğrafımı görmüş," dedüm fakat ablamın ani bağırışıyla devam edemedim.

"Ne! Ne demek başkasıyla öpüşmek?! Seni gebertirim!" Dedi, hızla toparlamak amaçlı elimü savurdum.

"Hayır! Ben öyle biriyle öpüşmedim aslında, ama birisi öyle fotoşop yapıp ona göndermiş olmalı!" Dedim hiddetle, ablam anında sakinleşti ve yanıma oturdu.

"Merak etme, Emre onunla-" Derken içeriye kızgın bir Emre abi girdi, üzerine giydiği siyah hırkayı sertçe tekli koltuğa fırlattı.

"Lanet olası! Bir türlü anlatamadım!" Dediğinde Kağan'dan bahsettiğini anladım ve hıçkırarak ağlamaya başladım, Emre abi ve ablam beni teselli etmeye çalışırken anırdım. "PİSLİK KAĞAN! BANA İNANACAĞINA GİDİP FOTOĞRAFLARA İNANIYOR!" Diye bağırınca ikiside irkilerek aynı anda yutkundu.

"Gümüş sakinleş! Merak etme Emre Kağan'ı ikna eder." Dedi, Emre abi gözlerini büyüttü.

"Her şeyi üzerime yükleme!" Diye sertçe fısıldadı, ablam ise sadece omuz silkmekle yetindi. Ablam beni sakinleştirmek adına saçlarımla oynamaya başladı, biraz sonra mayıştım ve koltukta uyuya kaldım.

{}{}{}{}{}{}{}{}{}{}

Gözlerimi açtığımda ablam hâlâ saçlarımla oynuyordu, koltukta doğruldum ve ablama gülümsemeye çalıştım.

"Merhaba uykucu," diye mırıldandı.

"Merhaba." Dedim sesimi birazda olsa neşeli çıkartmaya çalışarak, ablam hâlimi anlamış olacak ki konuyu değiştirmek adına, "sana kahve hazırlamamı ister misin?" dedi, onu kafamla onayladığımda ablam mutfağa, Emre abide telaşla benim yanıma gelmişti. Korkuyla ayağa kalktım.

"N-noldu?" Dedim titreyen sesimle, Emre abim endişeyle saçlarını çekiştirdi

"Gümüş, Kağan çok kötü! Uyuşturucu almış olmalı! Ev darmadağın, Kağan hiç iyi değil!" Dediğinde korkuyla yutkundum, ne yapacağımı bilmiyordum, içeriye ablam kahve bardağıyla geldi ama bizim suratlarımızı görünce gülümsemesi anında soluverdi.

"Noldu?" Dedi kahve kupasını masaya bırakırken.

"Kağan çok kötü Payiz! Gümüş'ün onun yanına gitmesi gerek, ancak o zaman iyi olu-" Ablam sertçe Emre abinin sesini böldü.

"HAYIR! GÜMÜŞ ORAYA GİTMEYECEK! HELEKİ O KAĞAN KARDEŞİMDEN ÖZÜR BİLE DİLEMEDEN ASLA!" Diye bağırınca irkildim, Emre abi ise hiç irkilmeden öylece bakmıştı.

"Payiz, Kağan çok kötü diyo-" Ablam tekrar lafını kesti.

"Kötüyse kötü! Benim kardeşim ondan kötü! Gümüş! Eğer oraya gidersen beni unut! O senden özür dilemeden şurdan şuraya gitmeyeceksin! Tamam mı?!" Dediğinde istemeye istemeye kafamla onayladım.

Ablamla Emre abi bu konu hakkında biraz tartıştıktan sonra ablam ve ben film izlemeye başlamıştık, ben arada bir gözyaşı dökerek bunu ablamdan saklıyordum, Emre abi ise kızgın bir şekilde odaya çıkmıştı.