üniversite rezaleti || izakaku ✓

2.0

oy verin ve yorum yapın lütfen.

önceki bölümü okuyup gelin!

*  *  *

izana

Ne yapmam gerektiğini bilmiyordum. Kakucho'yla konuşmalıydım ama çocuk resmen ders bittiği anda toz olup uçuyordu. 3 gündür durmadan denememe rağmen onu bir türlü yakalayamamıştım.

Ders çıkışında bir umutla yine Kakucho'nun dersinin olduğu binaya yöneldim. Etrafta yine yoktu. Benden kaçıyordu ve bu işte cidden iyiydi.

"Mikey bırak beni gitmem lazım." Kakucho'nun sesini duymamla dikkatimi o tarafa yönelttim. "Sana ihtiyacım var Kakucho. Bana yardım etmek zorundasın." Manjiro ne zamandan beri başka birinden yardım istiyordu. Daha da önemlisi ne zamandan beri Kakucho'yla bu kadar yakınlardı.

"Mikey sizin eve gelmeyeceğimi söyledim neden itiraz ediyorsun?" Manjiro neden Kakucho'yu eve çağırıyordu? Ona Kakucho'dan uzak durması gerektiğini söylememiş miydim?

"Hadi Kakucho lüteeen. Gerçekten bana çok lazımsın." Manjiro çocuğun istemediğini göremiyor muydu? Daha uzatmaya ne gerek vardı. "Tamam, gelirim-"

NE?

"Sonunda ikna oldun." Manjiro'nun bağırmasıyla etraftaki kişiler onlara baktı. "Sözümü bitirmeme izin vermedin. Tek şartım var. Sadece perşembe gelirim."

Perşembe günleri en dolu olduğum günlerdi. Kendi derslerimin üstüne asistanlık işlerimin çoğu da perşembe günü fazlasıyla yoğundu. Eve çok geç geliyordum ve bu da Manjirolara sanki bir rastlantıymış gibi gidip Kakucho'yu göremeyeceğim anlamına geliyordu.

"Perşembe olmaz. Perşembeleri o dolu." Manjiro bunu dedikten sonra dikleşti. Kimsenin aslında fark etmeyeceği bir hareketi ama onunla gereğinden fazla zaman geçiren biri olarak ben fark etmiştim. Bunu genellikle ağzından bir şey kaçırınca yapıyordu.

Benle Shinichiro hakkında konuşurken yapmıştı bu hareketi, en azından ben o zaman fark etmiştim. Shinichiro'nun ne kadar kokuşmuş olduğu hakkında yakınırken evde Wakasa olmasına rağmen odasını hiç toplamadığını anlatmıştı. Tabii Wakasa'dan bahsetmemesi gerektiğini sonradan hatırlamıştı. Wakasa ve Shinichiro'nun çıktığını o gün bu şekilde öğrenmiştim.

"O mu? O kim Mikey?" Kakucho'nun sesi beni anılarımdan çıkarmıştı. Demek ki Manjiro'nun konuşurken yaptığı hatayı o da fark etmişti. Sadece o hareketlerinden değil, kelimelerinden anlamıştı.

"O mu? Ne?" İçimden bir ses konuşmanın sonrasının tam bir saçmalık olacağını söylüyordu. "Az önce o perşembeleri dolu dedin. Kimden bahsediyordun?"

"Ne? Ben öyle bir şey demedim ki. Perşembeleri doluyum dedim. Sen yanlış duymuş olmalısın." Manjiro istediği zaman gerçekten çok inandırıcı olabiliyordu. Ama şu anda değildi en azından ben durumu kurtarmaya çalıştığını anlıyordum.

"Yanlış duymadığımdan eminim Mikey. Kimden bahsediyordun?" Belli ki Kakucho da anlıyordu. "Kakucho kimden bahsettiğim önemli değil. Perşembe dışında bir gün seç işte. Bu kadar zor mu?" Manjiro sabrının sonuna gelmişti.

"Tamam o zaman cuma gelirim. Hem bu sayede İzana'yı da görmeme ihtimalim artar böylece."

Gerçekten hala Ran'dan hoşlandığımı düşünüyor olamaz değil mi?

"Neden İzana'yı görmek istemiyorsun ki? İzana bana çok iyi anlaştığınızdan ve her hafta buluştuğunuzdan bahsetmişti." Bunu Manjiro'ya kesinlikle söylememiştim.

"Önceden evet ama artık cumaları sevgilisiyle bulu-" "Abimin sevgilisi yok." Manjiro beni uzun ve zor bir konuşmadan kurtarmıştı bu cümleyle. "Neyse ne... Zaten beni ilgilendirmez. Cuma gelirim."

Cidden hiç umursamıyor mu beni?

Kakucho uzaklaşınca Manjirou yanıma geldi. "Dinlediğini fark etmiştim. Duyduğun gibi cuma günü gelecek Kakucho. Cumanı boşaltmanı öneririm."

En başından beri dinlediğimi biliyor muydu?

Bu düşünce bile beni germeye yetiyordu ki normalde çok gergin bir insan değilimdir. Manjiro'nun eline koz vermemelisiniz. Verirseniz neler olabileceğini kimse bilemezdi. Bazı konularda fazla zekiydi küçük canavar.

"Neden çağırdın ki onu?" Yüzü farklı bir şekil aldı. "Onla konuşmak için bahabe aramıyor muydun? Sana yardım ediyorum işte."

"Tamam, teşekkürler. Cuma için fazladan yemek yapmayı unutma." Güldü. "Yemekleri Emma yapıyor. Erken gel düzgün bir ev sahibi gibi karşıla onu." Bu konuda emin değildim. Kapıda beni gördüğü anda geri dönebilirdi Kakucho.

"Kapıda beni gördüğü anda geri döner hem onu sen çağırdın ev sahibi sensin." Manjiro'nun yüzüne bir memnuniyetsizlik ifadesi yerleşti sözlerimle. "Onu cuma çağırdım. Sen de geliyorsun ve aranızda ne sorun varsa düzeltiyorsunuz?"

Manjiro şimdiye kadar hiçbir işime karışmamıştı neden bu konuyla bu kadar ilgileniyordu ki? "Bizim aramızdaki sorunlar ne zamandır seni ilgilendiriyor." Omuz silkip önüne döndü.

"İlgilendirmiyor. Sadece geç kalma."

BU ÇOCUK BİR GÜN ELİMDE KALACAK!!!

* * *

elimde bölüm kalmadı bunu da bittiği gibi atıyorum.

sonraki bölüm İzana'nın ağzından mı olmalı Kakucho'nun mu?

siz nasıl isterseniz öyle yazacağım.

nasılsınız?

<3