üniversite rezaleti || izakaku ✓

1.6

önceki bölümü atlamayın.
oy vermeyi ve yorum yapmayı unutmayın lütfen :)

*  *  *

Kakucho

Belirlediğimiz saatten biraz önce kafeye vardım. İzana'nın biseks olduğunu öğrenmiştim. Beni yargılamayacağını biliyordum. Bugün ona yönelimimi söylemeyi düşünüyordum.

Herhangi boş bir masaya oturdum. Çalışmam gerekiyordu. Her ne kadar bu buluşmaları İzana'yı görmek için kullansam da sınav notumu düzeltmem gerektiği aklımın bir köşesinde duruyordu.

Buraya sürekli geldiğimden beni tanıyorlardı. "Kakucho her zamankinden mi istersin?" İzana ne ister bilmiyordum. "Şimdi bir şey almayayım. Bir arkadaşım gelecek onu bekliyorum." Açtım ama izana'yla birlikte yemek istiyordum.

Dakikalar saatleri kovaladı ama izana gelmedi. İlk kez böyle oluyordu. İzana hakkında endişeliydim. Gelmeyeceği veya geç kalacağı zaman haber verirdi.

"Hitto, sana bunu söylemek istemesem de kalkmanı istemek zorundayım." Haklıydı. Saatlerdir hiçbir şey almadan oturuyordum. "Tabii, haklısın. Kalkıyorum şimdi." Yüzünde garip bir gülümseme belirdi.  "Bekletildiğin için üzgünüm. Mesaim bitmek üzere istersen birlikte bir şeyler yapabiliriz."

Kızla gitmek izana'ya ihanet etmek gibi hissettiriyordu. "Üzgünüm ama senle gitsek bile çok bir şey yapabileceğimizi sanmıyorum. Zaten başka birinden hoşlanıyorum." Yüzü kızarmaya başladı ama utançtan değil sinirden kızarıyordu.

"İzana yüzünden değil mi? Onunla sadece seks partneri değil misiniz? Neden bana bir şans vermiyorsun? Bak izana gelmedi ama ben buradayım. Benle konuşuyorsun şu anda."

İzana'yla seks partneri olmak mı? Nerden çıkmıştı bu.

Bizimkilerin bahsettiği dedikodu bu olsa gerek.

Neden anlatmak istemediklerini anlıyordum. Ben de arkadaşıma böyle bir dedikoduyu nasıl anlatıcağımı bilemezdim.

Ama bu kız benim izana'yla buluşacağımı kimden öğrenmişti. İzana ve ben dışında kimse bilmiyordu bunu.

"Kusura bakma ama teklifini kabul edemem. Evet dediğin gibi izana yüzünden ondan hoşlanıyorken başka biriyle çıkamam. Seks partneri konusuna gelince öyle bir şey yok. Sadece bir dedikodu."

"Sen başka biriyle çıkmıyorsun ama izana'ya bak o senle buluşacağı zamanda başkalarıyla geziyor. Kıyafetlerine bakılırsa başka şeyler de yapıyor olabilirler. " Kafasıyla camdan dışarıyı gösterdi. İzana gerçekten de oradaydı.

Yanında okulda genelde yanında gezen arkadaşlarından biri vardı. Çocuğun örgülü saçı dağılmış, kıyafetleri hırpalanmıştı. İzana'nın da ondan bir farkı yoktu.

Biriyle çıkıyor olsa bana bu kadar yakın davranmazdı değil mi?

İzana ve yanındaki çocuk bir şey arıyormuş gibi etrafa bakıyordu. Düşüncelerim kızın tekrar konuşmasıyla yarıda kaldı. "Şimdi birlikte çıkmayı tekrar düşünür müsün?"

İzana'ya tekrar baktım, keşke bakmasaydım. Gözlerimiz kesiştiği an sanki etrafında kimse yokmuş da sadece o varmış gibi hissettirdi.

İzana'nın gözleri önce benimkilerle kesişti sonra yanımdaki kıza döndü. Geçen gün Takemichy'ye attığı bakışın aynısı şimdi kıza dönüktü.

"Hayır, teklifin için teşekkür ederim yine de." Cümlemin bitmesiyle izana içeri daldı. Her ne kadar kızla çıkmak istemesem de izana'yı görmek de istemiyordum.

Beni başkasıyla düzüşmek için ekmesi içimde bir ağrı oluşmasına neden oluyordu. Gözleri kızdan bana dönünce yumuşadı.

"Hitto, özür dilerim. Küçük bir olay çıktı buraya gelirken." Boynunda kızarıklıklar vardı.

"Sorun değil izana. Sen ne yapıyorsan ona devam edebilirsin. Ben zaten çıkıyordum."

Çıkarken kızın izana'ya bir şey dediğini duydum. "Sen nasıl bir canavarsın böyle. Üzerine 200 kişi göndermiştim." Bu ne demek bilmiyordum ama içime bir kurt düşürmüştü.

İzana kıza hitaben konuştu. "Seninle daha sonra ilgileneceğim." Ardından bana seslendi. "Hitto, lütfen beni dinler misin?"

Onun her kelimesi göğsümdeki sızıyı arttırıyordu. Dinlemek istiyordum ama canım yanıyordu.

Etraftaki sesler uğultu gibi gelmeye başladı. İzana'nın konuştuğunu görüyordum, ağzı oynuyordu ama ne dediğini duymuyordum.

İzana paniklediğimi fark etmiş olacak ki durdu. "Hitto, gel eve gidelim." Belli belirsiz kafamı salladım. İzana arkadaşına seslendi. "Ran eve gidiyorum ben. Peşimden gelme." Ran denilen çocuğun ne cevap verdiğini bilmiyordum ama her neyse izana ona dikkat etmedi.

İzana'da benim gibi motorla gelmişti. "Öne oturup bana yaslan." Dediğini yaptım. Bana ne derse yapacak durumdaydım. Bedenim onun komutlarını sorgulamadan istemsizce yerine getiriyordu.

Motorda uyumuş olmalıyım. İzana'nın kalkmamı söyleyen sesiyle kendime geldim. "Kakucho hadai kalk ben seni taşıyacak kadar güçlü değilim."

Kalkıp onu takip ettim. Üstümü değiştirmeme yardım etti, yatağa yatırdı beni. Hatırladığım son şey izana'nın saçımı okşayan eliydi.

*  *  *

oy vermeyi ve yorum yapmayı unutmayın lütfen :)

hepinize merhabalar.
bu bölüm biraz kısa oldu sanırım.

ilk önce şunu belirteyim manga çok sinirlerimi bozmaya başladı.
herkes ölünce wakui takemichi'ye sardı.

sızdırılanlara baktıkça sinirleniyorum.

neyse nasılsınız? Hayat nasıl gidiyor?

<3