ZELEL - TAMAMLANDI
🦋
"Sen bana şifa olmak istiyorsun," dedim, ellerimi yanaklarına koyarken kirpiklerimden süzülen bir damla yaş yanağıma düştü. "Acılarıma merhem olmak istiyorsun ama bende açılan yaralar asla kapanmayacak."
Alnını alnıma yasladı...
Nasılsınız, umarım çooook iyisinizdir. Bu hafta biraz geç kaldık. Memlekette olan işlerimi bir türlü bitiremiyor sürekli onlarla uğraşıyordum. Neyse ki bugünbitti ve ben birkaç güne Sakarya'ya döneceğim..
Sakarya'da olan var mı bu arada?
Neyseee daha fazla sizi tutmadan bölümle baş başa bırakayım. Ama önce... Yıldıza bir kere dokunur musunuz?
Yeni bölümden alıntılar için; gulsumm bilgin Instagram hesabını takip edebilirsiniz.
KEYİFLİ OKUMALAR!
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
18 Gün Önce,
Aşk.
Güven.
Âşık oldum, kalbim paramparça edildi.
Güvendim, ruhum bedenime düşman kesildi.
Beş ay önce bilmeden bir savaşın içine girdim ve ben o savaşta en büyük kayıpları yaşadım. Ailemi, beni korumaya çalışan insanları katleden silah artık benim şakağıma yaslanmıştı. Ama o silah, asla kurşununu tenime saplamayacaktı. Ömür boyunca şakağımda soğuk metali hissedecektim ve bu ölümden çok daha kötüydü.
Acı, iliklerimin her bir yanına yayılmış bu beni öldürmüyordu.
Korku, tüm benliğimi ele geçirmişti ama bu beni öldürmüyordu.
Ruhum, bedenimi terk etmek istiyordu ama buna gücü yetmiyordu.
Vicdan azabı, işte beni öldürebilecek tek şeydi.
Dudaklarıma peyda olan kurulukla dilimi dudaklarımın üzerinde gezdirdim. Ama ne kadar süredir susuz kaldığımı bilmediğim için, dilim bile o kuruluğu yok etmiyordu.
Kelepçeler takılmış ellerimi kaldırıp önüme düşen saçlarımı geriye atarken, bakışlarım tavana sabitlenmiş kameradaydı. Susuzluğum aklımı kaçırmama neden olacak kadar çokken, ondan su istemeyi asla kabullenemiyordum.
