Chapter 3

511 112 2
                                    

[Zawgyi]


ကု႐ြဲ႕က သူမဉာဏ္မမွီႏိုင္ေအာင္ခက္ခဲေလးနက္တဲ့ လူတစ္ေယာက္လို႔ သူမခံစားရတယ္။သူမက ကိုယ့္ကိုယ္ကာကြယ္ဖို႔ႀကိဳးစားေန႐ုံေလးပါ။

ေဆာင္းညေတြက ေစာေစာေရာက္လာတတ္ၿပီး ေမွာင္လာေတာ့ ေနရပိုေအးလာသည္။

နဥ္ရႈရဲ႕ႏႈတ္ခမ္းေတြ အနည္းငယ္ျပာႏွမ္းလာခဲ့သည္။

နဥ္ရႈတစ္ကိုယ္လုံးတုန္ယင္ေနတာကို ေတြ႕ေတာ့ ကု႐ြဲ႕က"ေႏြးတာေလး တစ္ခုခုသြားစားၿပီး အိပ္ရာဝင္ေတာ့။မင္းဒီညေတာင့္ခံႏိုင္မွာမဟုတ္ဘူး"လို႔ေျပာလိုက္သည္။

"အစ္ကို႔ကိုတစ္ေယာက္တည္း ထားခဲ့တာမေကာင္းပါဘူး။" သူတို႔သုံးေယာက္ထဲမွာ ကု႐ြဲ႕ကအားအထားရဆုံးျဖစ္ၿပီး တာဝန္အရွိဆုံးလူလည္းျဖစ္ပုံေပၚသည္။

မိုကြၽယ္ခ်န္ရဲ႕အေတြးေတြက တိုက္ခတ္ေနတဲ့ေလလိုပင္။လီက်ိဳး‌ေကာကကေလးတစ္ေယာက္ျဖစ္သည္။

"ငါနားလည္ၿပီ "ကု႐ြဲ႕က မီးေသြးမီးဖိုထဲ ေငြစကၠဴေတြပစ္ထည့္ရင္းေျပာလိုက္သည္။

နဥ္ရႈ ထပ္မထိန္းႏိုင္ေတာ့ေပ။သူမ ဓားသြားေပၚနင္းမိသလို သူမေျခေတြ လက္ေတြေအးစက္ေနခဲ့တယ္။

ဒီခႏၶာကိုယ္အေျခအေနက အရမ္းဆိုးတာပဲ။

နဥ္ရႈ ကု႐ြဲ႕ကိုေျပာလိုက္တယ္"ဒါဆို ကြၽန္မခဏသြားနားလိုက္ပါအုန္းမယ္။"

နဥ္ရႈအခန္းထဲျပန္ေရာက္တာနဲ႔ ေစာင္ေတြေအာက္ အျမန္ပုန္းလိုက္သည္။ရွီးထုန္က မီးေသြးမီးဖိုကို အိပ္ရာေဘးနားသယ္လာၿပီး နဥ္ရႈကို ေျပာလိုက္တယ္"သခင္မေလး ဝက္ေျခေထာက္စြပ္ျပဳတ္ေသာက္ခ်င္လား?"

နဥ္ရႈ : ....

သူမဘာလို႔ဝက္ေျခေထာက္ေတြကို ဆန႔္က်င္ခ်င္ေနတာလဲ?

"မလိုဘူး ၊ ယာဂုပဲ။ထမင္းခ်က္ကို ကု႐ြဲ႕ဆီနည္းနည္းပို႔ခိုင္းလိုက္အုန္း"လို႔ နဥ္ရႈေျပာလိုက္တယ္။သူမအေဖကေသသြားၿပီ သူမက ကု႐ြဲ႕လို အျပင္လူကိုသားသမီးဝတၱရားေက်ပြန္ေစခ်င္ေနသည္။

"ေကာင္းပါၿပီ"ရွီးထုန္သူမေနာက္ကတံခါးကိုပိတ္ၿပီး ထြက္သြားခဲ့သည္။

Merchant's Daughter(Realm 34)Where stories live. Discover now