İ𝕪𝕚 𝕠𝕜𝕦𝕞𝕒𝕝𝕒𝕣.
Kağan şokla karışırık memnuniyetle bana karşılık vermeye başladı, hızlıca elimi yumuşak saçlarından geçirdim ve onlarla oynamaya başladım. Kağan dudağımı ısırdığında inleyerek daha da hızlandırdım öpüşlerimi, nefessiz kaldığımı hissettiğimde ayrıldım dudaklarından, ikimizde nefes nefese birbirimize baktık, Kağan alnını alnıma yasladı.
"Çok güzelsin Gümüş! Seni öpmeye doyamıyorum," dediğinde gülümsedim ve saçlarıyla oynamaya devam ettim, Kağan'ın midesinden açlık gurultuları yükseldiğinde kıkırdamadan edemedim
"Yemek yapayım mı?" Dediğimde Kağan yutkundu.
"Bu... Öyle bir açlık deği, ben... Anla işte! Kurtlar insan etiyle beslenir." Dediğinde gözlerimi irice açtım ve ona baktım, gözleri mavileşmişti.
"Hmm, tamam... Sen git yemek ye o zaman," korkudan ne dediğimi bilmiyordum, Kağan korkumu hissetti ve beni kucağından indirdi, onu üzmüştüm. Kağan gitmek için hareketlendiğin de ona arkasından sarıldım.
"Bana zarar vermeyeceğini biliyorum," Kağan omzunun üzerinden bana baktı ve gülümsedi.
"Sana asla zarar vermeyeceğim."
{}{}{}{}{}{}{}{}{}{}
Kağan'ın gelmesini beklerken kendime küçük bir sandiviç hazırlamıştım, sandiviçim'den küçük bir lokma aldım ve keyifle yemeye başladım.
Sandiviçimi bitirdiğim de hava almak için balkona çıktım ve armutlardan birine tünedim, derin bit nefes alarak etrafa bakmaya başladım. Fakat bir adamla gözgöze geldiğim an başımın dönmesi ve burnumdan kan gelmesi bir oldu, korkuyla ayağa kalkmaya çalışsam bile dengemi kaybettim ve yere düşerek bilincimi yitirdim.
Gözöerimi büyük bir ağrıyla açtığımda boğazımdaki kuruluğu tükürüğümle gidermeye çalıştım, etrafıma baktığımda korkuyla yataktan kalktım. Etraf bembeyazdı, yatak bile beyazdı. Korkudan gözlerim doldu.
"K-kağan," diye fısıldadım çaresizce, odanın kapısı aniden açılınca korkuyla ciyakladım ve geri adım attım, en az Kağan kadar yakışıklıydı -tabii onun kadar değil- saçları sarıydı ve gözleride elaydı.
"Sen kimsin?" Dedim korkumu gizlemeye çalışarak.
"Barlas," dedi, korkuyla yutkundum ve gözyaşlarımı tutmaya çalıştım.
"Benden ne istiyorsun?" Dediğimde Barlas şeytani bir şekilde gülümsedi.
"Senden değil, Kağan'dan istiyorum bir şey. Senin sayende Kağan buraya gelecek ve sonunda kardeşimin intikamını alabileceğim." Dediğinde kaşlarım çatıldı, ne kardeşi?
"Aaaa, sana anlatmadı mı yoksa? Kağan denen o şerefsiz benim kardeşime tecavüz etti!" Dediğinde şokla ona bakakaldım, Kağan böyle bir şey yapmış olamazdı.
"Y-yalan söylüyorsun! Kağan yapmaz öyle şey!" Dedim hiddetle, Barlas acı acı güldü.
"Bal gibide yaptı! O piç kurusu kardeşime zorla sahip kldu ve kardeşim kendi canına kıydı!" Dedi sinirle, ardından gözlerini yumup açtı.
"Vazgeçtim.... Sana Kağan'ın kardeşime yaptıklarını yapacağım," dedi ve üzerime yürüdü, korkuyla çığlık attım ve ağlamaya başladım, Barlas üzerindeki beyaz gömleği bit çırpıda çıkarttı ve üzerime geldi, koca elleriyle yanağımı sıktığın da acıyla inledim, çok kotkuyordum, iğrenç nefesini suratıma üfledi.
"Ne oldu? Korktun mu? Kardeşimin nasıl hissettiğini hissetmeni sağlayacağım!" Dedi ve eli tişörtüme gitti.
"EĞER ONA DOKUNURSAN O ELİNİ KIRARIM BARLAS!" Kağan'ın sesini duyduğumda içime bir mutluluk çöktü, Barlas sırıttı ve arkasına fönerek ona silah doğrultmuş olan Kağan'a baktı.
"Kağan bey, bende tam kardeşime yaptıklarını sevgiliciğine yapıyordum, baya hoşuna gitti." Dediğinde kocaman açtım gözlerimi ve Kağan'ın gözlerine bakarak kafamı olumsuz anlamda salladım. Kağan dişkerini sıktı.
"Kardeşini tecavüz etmedim, aksine onu başka erkeklerin elinden kurtardım, fakat sen o kalın kafana bir şey sokmak istemiyorsun!" Barlas bir anda sinirlendi.
"KARDEŞİME SEN DOKUNDUN! SENİN YÜZÜNDEN ÖLDÜ!" Sesinden ağladığını anlamıştım, ben köşede yere çökmüştün ve dizlerimi karnıma çekmiş ağlıyordum.
"Ona. Ben. Dokunmadım." Dedi Kağan tane tane, Barlas anlamlandıramadığım bir hızla cebinden bir silah çıkarttı ve Kağan'ın karnına ateşledi, korkuyla çığlık attım, Kağan diz üstü yere çökerken Barlas gitmişti. Korkuyla Kağan'ın yanına emekledim ve çenesinden tutup yüzme bakmasını sağladım, yüzü kızarmıştı acıdan.
"Ka-kağan! Vuruldun!" Dedim korkuyla, Kağan kafasını olumsuz anlamda salladı.
"İyileşecek, sakin ol." Dedi ve benim yardımımla üzerindeki siyah tişörtü çıkarttı, yarasına baktım, yarası iyileşmeye başlamıştı bile. Derin bir nefes aldım ve yara tamamen iyileşince Kağan'a sıkıca sarıldım.
𝔹ö𝕝ü𝕞 𝕤𝕠𝕟𝕦.
ლლლ
ŞİMDİ OKUDUĞUN
𝓥𝓪𝓶𝓹𝓲𝓻𝓵𝓮𝓻'𝓲𝓷 𝓚𝓪𝓻𝓪𝓷𝓵ı𝓴 𝓓ü𝓷𝔂𝓪𝓼ı
Fantasybüyük bir çığlıkla yere kapaklandığımda kalçamda müthiş bir ağrı oluşmuştu, saçlarım önüme doğru savruluyordu rüzgâr yüzünden, Kağan beni takmadan yanımdan geçtiğinde şaşkınlıkla boşluğa baktım. "İnsan bir yardım eder!" Diye homurdandığımda beni du...
