BEYLERBEYİ HAZERANİ

KAHKÜLLER

"Hi!"dedi Kader.Annem diğer elimi çoktan tutmuştu.

Havada kalan elimin içine kıvrıldı parmaklarım,elimi yumruk yapıp indirdim.Artık sadece elim değil bütün bedenim titriyordu.Ona vuramazdım.Kıyamazdım.

Ağzından çıkan şeylere o da inanamamıştı.Aldığı antidepresan ilaçlarına rağmen psikolojik bir yıkıntının içinde nefes alıyordu.

"A..abla.."tükenmiş gibiydi."B..b..ben özür dilerim-"dedi nefes nefese.

"Ağzını da !Aklını da !Topla Eren Ağa !"ayaklarım sökülse şuradan ya da kalbim sıkıştığı kadar ölse ne olurdu ki!"Yani onun kanlı gözleri bile  senin farkına varmış olmalı . Ben kimsenin kolay kolay yüzünü bile görmediği o adama sen istersen onu öldürecek kadar yaklaşabilirsin demek istedim."Hızlı hızlı kurduğu cümleyle yine sarsıldım."Hem sen Efsa Mardini 'sin istersen yaparsın!"Ne oluyor kardeşime ?

İntikam hırsı zihnini kirletiyor.

Benden istediğini duymuyor .Ama emin oldum. Eren şuan korumasız dolaşan Hazerani'nin olduğu yere geri dönmemeli.

Benimse gitmem gerek.

"Anne !"dedim yüzümü Eren'in yüzünden çekip Kader'e baktım ."Ve Kader.Onunla kalın ."

Salonun oturma takımına yürüdüm."Sen !sen gidecek misin?"ardımdan geliyordu.Yavaşladım hızlı yürürken ayağı sürükleniyor diye kötü hissediyor.

Yetiştiğini hissettiğimde geçip koltuğa oturdum.Önümde ki orta masada sigara izinin ahşabın üstündeki belirgin halkasına baktım."Beni bırakamazsın."dedi çırpınır gibi .

"Beni burda bırakamazsın!"diye bağırdı hemen sonra.Gözlerim ağır ağır ona kalktı.O delirmiş gibi ellerini saçlarından geçirdi."Bütün aşireti alıp gideceksin .."dedi nefes nefese.Sakin gözlerim onun eseri.Öylece izledim."Beni burda bırakacaksın!"

Bağıran sesine koştu annem ve Kader .Hemen gelmemeleri benim kayıtsız kalmamı beklemiyor olmalarıydı .

Eren ilk kez kriz geçirmeye devrilen bir haldeyken ben bu kadar sakinim.Şimdi onu sarmalıydım  ama yapmadım.Biz bu sahnenin tekrarını geçen bu sürede çok yaşadık.Ama Eren ilk kez bu kadar  haddini aştı.

Eren Annemin Kader'in kollarını üstünden itti.Önüme dikildi.Ayaklarına baktım boş boş .Dizlerinin üstüne çöktü.Hemen ayaklarımın önündeydi.Gözlerimiz aynı hizaya tutunduğunda çaresizliğini gördüm.

"Kader !"en çok karısı onu böyle görsün istemiyorum.Seven çok yanar."Anne ."elim kapıyı işaret ediyordu.

Kader onu dinginleştirmem için çıkmaya alıştı.Annemde zaten her şeyin farkında.Onlar çıkarken Eren "Abla.."deyip başını dizlerime yatırdı."Küçük annem.."içim titriyordu.O da titriyor."Beni bırakamazsın."

Bırakmak?Onu.

"Özür dilerim.."dedi fısıldar gibi . Başını ısrarla dizime bastırıyordu .Saçlarına dokunmam için."özür dilerim,özür dilerim ,özür dilerim."fısıldayan hiçbir özrüne zerre kadar tepki vermediğimde gözlerinden sızan ıslaklık kumaş pantolonuma yayıldı.Ona  Mardini olmak ne zormuş.
"Özür dilerim!"diye var gücüyle bağırdı.

"Sen gidemezsin abla.Gitmemelisin.Gitmemelisin .
Gitmemelisin.Gitmemelisin."

Tekrara binen sözleri ile nefesi çekilir gibi oldu.Direndiğim yeter .Ellerim yüzünü sardığında hızla başını kaldırdım.Yüzünün solduğunu gördüğümde çok korktum.Saçlarını geriyeyatırırken"Gitmemelisin."demeye devam ediyordu.