Underdog

74: "Je moet weer eens trainen"

Maandag 18 Oktober

Lorraine werd zwetend wakker. Deze keer niet vanwege een nachtmerrie, maar omdat het zo ongelooflijk warm was in de kamer. Zuchtend stapte ze uit bed en keek op haar telefoon. Het was 3 uur 's nachts.

In de badkamer dronk ze wat water en gooide een beetje over haar hoofd, maar nog steeds was het heet. Terug in de slaapkamer bleek Cristiano ook wakker te zijn. Hij gooide het dekbed van zich af en veegde het zweet van zijn voorhoofd. Een actie die onvoorspelbaar sexy was.

Lorraine dwong zichzelf te concentreren op hoe ze ging afkoelen, in plaats van staren naar zijn geweldige lichaam en het alleen maar warmer krijgen.

Cristiano knikte richting de woonkamer. "Daar ligt als het goed is een schoon tafelkleed, die is een stuk dunner dan deze deken," fluisterde hij.

Lorraine knikte. "Dan gaan we die halen."

Helaas hadden ze allebei het probleem dat ze niet konden slapen zonder deken, ook al was het daar veel te warm voor. En dus liepen ze zo stil mogelijk de woonkamer in en haalden het tafelkleed uit de kast. Eenmaal terug vouwden ze hem uit en stuitten tegen een probleem aan.

Hij was een stuk kleiner dan een normaal twee persoonsdeken. Hij zou misschien kunnen dienen als deken voor een twijfelaar, maar als het zo warm was wilde je eigenlijk niet dicht tegen elkaar aan liggen.

"Was er nog één?" vroeg Lorraine twijfelend.

Cristiano schudde zijn hoofd. "Nee, dit is de enige."

Ze gooiden de dikke deken van het bed en gingen onder hun nieuwe 'laken' liggen. Met hun ruggen tegen elkaar aan zodat ze zo min mogelijk warmte uitwisselden vielen ze langzaam weer in slaap.

┍━━━━ ⋆⋅☆⋅⋆ ━━━━┑

Lorraine werd weer wakker toen er aan haar deken werd getrokken. Slaperig opende ze haar ogen. Het bleek dat ze de deken helemaal om zich heen had gewikkeld en Cristiano in zijn slaap ook deken probeerde te pakken, maar dat lukte hem niet. Geïrriteerd probeerde Lorraine uit de kluwen stof te komen, wat nog lastiger was dan ze had gedacht.

Tussendoor stootte ze Cristiano met haar elleboog in zijn ribben, waardoor hij wakker schrok. Nog slaapdronken opende hij zijn ogen terwijl hij zijn knieën optrok.

"Wat was dat?" vroeg hij.

Lorraine lachte een beetje ongemakkelijk. "Mijn elleboog, sorry." Ze deed nog een poging om uit de deken te komen, maar in haar slaap had ze er een grote warboel van gemaakt.

Cristiano knikte even en gaapte. Daarna kwam hij overeind. "Moet ik je helpen?"

Lorraine knikte blozend. Kon ze nou serieus helemaal niks zelf?

Cristiano boog zich over haar heen en ging op zoek naar het uiteinde van de laken, waarbij zijn handen zachtjes over haar lichaam gleden.

Lorraine keek naar zijn gezicht, te afgeleid door zijn geconcentreerde blik om hem te helpen. Zijn twinkelende groene ogen, mooie lippen die nu op elkaar lagen, de hele kleine sproetjes die zijn hele gezicht bedekten.

Toen Cristiano haar opeens aankeek richtte ze haar blik snel naar beneden, maar ze wist zeker dat Cristiano haar had zien staren. Hij grinnikte en aaide een keer zacht over haar wang. "Je bent schattig."

Lorraine moest alleen maar harder blozen en pakte het uiteinde van het laken over die Cristiano gevonden had. Met een aantal -niet zo heel erg sierlijke- bewegingen was ze eindelijk bevrijd uit de kluwen stof.

Ze spreidde het geïmproviseerde laken uit zodat Cristiano er ook onder kon liggen, maar die gooide hem weer terug.

"Het is veel te warm voor dat ding, bovendien komt mam ons zo toch wakker maken."