7

349 33 40
                                    

Hava da uçuşan tozlar, teni yakan güneş, mide bulandıran ceset kokusu.

İzuku hepsinin arasından geçerken bir an olsun düşünmedi. Tek ihtiyacı olan savaş alanına gidip herkes iyi mi diye bakmaktı.

Derin nefesler alarak bir binayı daha ardında bıraktı. Endişe duygusu tüm bedenini kavradı ve kanına karıştı.

Endişeyle nefes verirken çığlıkları duymuyordu. Ya da belki de sadece duymak istemediğinden.

Geniş alana vardığı anda uzun bir sokak lambasının üstünde durdu ve Shigaraki'yi aradı.

Hızla gürültülerin yankılandığı yere gitmeye başladı.

O güne kadar asla böylesine olsun korkmayan çocuk bugün, Katsuki'nin onu "Yatağının altında kocaman, tüylü bir yaratık var İzuku ve seni yiyecek! " diyerek kendisini kandırdığı zamankinden bile daha hızlı atıyordu kalbi.

"N'olur ona dokunmayın. Lütfen kılına zarar gelmemiş olsun. "

Patlamalar ve ışıkların uzak kaldığı fakat en çok dağılan alanda durdu.

Burası neden böyleydi?

İleri de yatan bir beden ve onun başında bekleyen bir adam.

Yaklaştı.

İçinden milyonlarca şey sayıkladı ve hatta dua etti.

"Tanrım, yalvarırım şu an değil. Lütfen onu benden alma. "

Ağlayan ve bir şeyler sayıklayan adama yaklaştı İzuku.

Tsunagu.

Fısıldıyordu. Mırıldanıyordu.

Ne dediği belli olmasa da yalvardığı, sayıkladığı belliydi.

"Best Jeanist?... "

Biraz daha yaklaştı. Yerde yatan bedeni gördü bu sefer.

Yaklaştıkça netleşti. Netleştikçe kalbi daha da hızlandı.

Dağınık sarı saçlar.

"Saçların çok güzel Kacchan, bence hiç boyamamalısın! "

Yırtık kahraman kostümü.

"Vay be Bakubro! Bu üstünde ki çok havalı dostum! "

Bem beyaz teni, kırmızıya boyanmış.

"Senin makyaja ihtiyacın yok ki! Çok güzelsin zaten Bakugou bebeğim! "

İzuku gözlerinin dolmasına hakim olamadı.
Hayır, bu son ona layık değildi.

Şu an tüm çocukluğu, gençliği, ilk aşkı, ilk arkadaşı, kendisini koruyan ilk kişi ve nefret eden ilk kişi karşısında duruyordu.

İzuku'nun geleceği de o olmalıydı.
Gidemezdi.

Hızla Katsuki'nin bedeninin yanına koştu İzuku. Kendini oğlanın yanına bıraktığında dizlerinin zedelendiğini hissedebildi.

My Hero | 𝘿𝙀𝙆𝙐𝘽𝘼𝙆𝙐Tempat cerita menjadi hidup. Temukan sekarang