18 | The First Hybrid

647 47 17
                                    

I saw fear quickly plastered upon their faces. Witches are taking steps backwards. Vampires and werewolves sprinted into the woods. Trying to get away from me. The witches were left alone with trembling knees. I still couldn't believe that vampires, werewolves, and witches are living among the mortals.

And most shocking is, I am one of them. I looked at them and hissed. Dahil sa ginawa ko ay mas lalo lang sila natakot. I ignored the witches and sprinted into the woods to hunt every last of vampires and werewolves who are affiliated with Akihiro and Kiara.

"Paramihan?" Biglang tanong sa akin ni Rory nang sumulpot siya sa aking tabi. "No? Let's see who's faster then," he added.

After he said those words, he suddenly sprinted way more faster than me. Sumilay ang nakakalokong ngiti sa aking labi. Mas lalo ko pang binilisan ang aking pagtakbo. In a matter of seconds, sumulpot ako sa harapan ni Rory. I looked at him and raised an eyebrow to tease him. Habang siya naman ay napapailing at nakangiti nang malapad.

Nabigla na lamang ako sa sumunod niyang ginawa. He jumped into one of highest tree branch. I scoff. Sinunod ko ang kaniyang ginawa. Nagulat na lamang ako kung gaano kataas ang natalon ko. Nakatayo ako ngayon sa sangang mas mataas pa sa natalon ni Ry.

"Hybrids are indeed stronger," I heard him whisper.

My eyes grew wider. Kahit na binulong niya lang 'yon, rinig na rinig ko pa rin. Kasing-lakas ito sa karaniwang pagsasalita ng isang tao. Naramdaman ko ang pag-init ng aking tenga nang bigla-bigla siyang tumawa. Sa sobrang guwapo ng tawa niya, hindi kinaya ng puso ko.

"Vampires have unnatural senses. Therefore, we can follow the trail of smell that an animal or person left. And we can hear everyone around us or we can hear someone talking far from where we are standing." Tumatango-tango ako habang pinapaliwanag niya ang isa sa abilities ng pagiging bampira.

I was stunned when flashes of memories came back in my head. Flashes of memories that were kept from me. Napatingin ako kay Rory nang maalala ko ang nangyari noon sa cafeteria. Noong una kong nakilala si Akihiro Chavez.

"Mind compulsion is one of the abilities of being a vampire, right?" pagkukumpirma ko pa sa kaniya. He nodded as a response and looked at me in surprise. Tinaasan ko siya ng kilay. "Just like what you did to me. Why did you do that, Ry?" I asked.

Napaiwas siya ng tingin. Narinig ko ang pagtibok ng kaniyang puso. Sa sobrang lakas nito, halos mabingi na ang tenga ko. Hindi biro ang pagiging bampira. You hear everything around you. Even the weakest sound.

"I'm afraid you might stay yourself away from me." I was taken aback when I heard his response. I didn't see that coming. "Let's go. We need to finish this." Bumalik sa pagiging seryoso ang timbre ng kaniyang boses.

A sweet smile plastered upon my lips before jumping into the tree branches. Napahinto ako pagtalon nang marinig ko ang tunog ng pagkabagsak ng katawan sa lupa. I knew Ry hear it too. But before he could sprint himself to catch the prey, I preceded him.

Dinala ako ng tunog na 'yon sa ilog. Napatigil ako nang makita ko ang aking sarili. Dahil sa sinag na ibinigay ng buwan, naging salamin ko ang tubig. I saw my eyes was glowing in yellow. And my nail-like fangs. Hinawakan ko ang mga ito.

Sa sobrang tulis nito talagang masakit kapag bumaon ito sa leeg ng isang tao. Ang jet-black hair ko ay may highlight na ng color gray. Humanga kaagad ako kung gaano ito kaganda tignan. Bumagay ito sa hitsura ko.

Napaalerto ako nang biglang magsulputan ang tatlong bampira. Isang babae at dalawa namang lalaki. They are luring me here. Bahagya kong iniyuko ang aking katawan. We take a step in circle, waiting each other's first attack.

Fangs of a Half-BloodTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon