~ချလောက်~

မသဲမကွဲမြင်ကွင်းထဲမှာဝိုးတဝါးနိုင်သောဖြူလွှလွှပုံရိပ်ငယ်လေးတစ်ခု။ ထိုပုံရိပ်လေးကသူ့ဆီကိုတိုးဝင်လာတာလား.. သူကပဲပြေးကပ်သွားမိတာလား.. ခွဲခြားသိနိုင်စွမ်းကင်းမဲ့လွန်းစွာဖြင့်သူ့အသိဉာဏ်တို့ကမရေမရာ.. ယောင်ဝါးဝါး။

"ဘယ်သူ... အမေ့!"

သူ့ရင်ခွင်ထဲကိုနွေးအိသောကိုယ်လုံးလေးပြိုကျလာသည်။ သူရဲ့ကိုယ်ကျင့်တရားတို့ဟာဝါဂွမ်းလေးလိုနုထွေးသောကိုယ်လေးကိုပွေ့ပိုက်လိုက်မိသည့်ခဏ.. လမ်းတစ်လျှောက်ထိန်းချုပ်နိုင်ခဲ့သည့်စိတ်ရိုင်းတို့သည်အတိုင်းအဆမဲ့ပေါက်ကွဲထွက်ကုန်တော့၏။ အမှတ်တမဲ့မြင်လိုက်ရတဲ့ မှုန်ပျပျအလင်းရောင်အောက်ကဖြူနုနေသောမျက်နှာလှလှလေး.. ဒါပေမယ့် ထိုလူသားလှလှလေးကသူ့ရင်ခွင်ထဲမှလူးလွန့်ရင်းရုန်းဖယ်နေလေတော့ ထိုအထိအတွေ့လေးမှနည်းနည်းလေးကွာဟသွားတာနှင့်ဟာလာဟင်းလင်းဖြစ်သွားတဲ့ဝေဒနာကနှိပ်စက်လွန်းတာမို့.. နူးနူးညံ့ညံ့ကိုယ်လေးကိုပွေ့ဖက်ထားမိလျှင် ပူးကပ်နေသောခန္ဓာကိုယ်နှစ်ခုကအနွေးဓါတ်တွေကူးလူးနေခြင်းကိုတသသခံစားရင်း...

"တောင်းပန်ပါတယ်.. တောင်းပန်ပါတယ်"

ဘာလို့တောင်းပန်နေမိတာလဲ.. ဘာအတွက်လဲ.. ရေရေရာရာမပြောနိုင်ပေမယ့် ထိုစကားကိုစိတ်ထဲမှအထပ်ထပ်အခါခါရေရွတ်မိရင်း.. ရင်ခုန်သံတစ်ချက်အကြားမှာတစ်ကိုယ်ကောင်းဆန်ဆန်ချည်နှောင်ခဲ့မိသောသံယောဇဥ်ကြိုးထုံးလေးကိုအစပြုခဲ့မိတဲ့ညလေးတစ်ည...

အိပ်မက်ဆိုးမှလန့်နိုးလာသည့်လူများခံစားလေ့ရှိသည့်အတိုင်း အတည်မကျသေးသောစိတ်ဖြင့်ရုတ်တရက်မထနိုင်သေးဘဲ အသိလေးနည်းနည်းဝင်လာလိုက်.. မေ့ခနဲပြန်ဖြစ်သွားလိုက်.. ပို၍ ထူးဆန်းသည်က.. ကိုယ့်ကိုယ်ကိုအပြစ်ကြီးကြီးကျူးလွန်ခဲ့မိတဲ့သူတစ်ယောက်လိုလို၊ ယုတ်မာမိတဲ့သူတစ်ယောက်လိုလို၊လိပ်ပြာမလုံသလိုလို.. ခံစားချက်ကြီးဝင်နေခြင်းပင်။

"အိပ်မက်ကြီးကလဲ.. ထူးဆန်းလိုက်တာ"

အတွေးတစ်ခုဝင်ပြီဆိုရင်ခေါင်းထဲမှာကြာကြာမထားတတ်တဲ့သူ့အကျင့်အတိုင်း.. အချိန်ဆွဲမနေတော့ဘဲအိပ်ရာထဲမှဆတ်ခနဲထ,လိုက်သည်။ ထို့နောက်.. သူ့အခန်းနှင့်မျက်နှာချင်းဆိုင်အခန်းဆီသို့ခြေလှမ်းတွေဦးတည်၍..

Tie the Knot (✔️)Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon