ΑΝΑΡΜΟΣΤΕΣ ΣΧΕΣΕΙΣ - ΓΙΑΣΕΜΙ

ΚΕΦ 25

Κτύπησε το τελευταίο κουδούνι για το σχόλασμα και το πρώτο πράγμα που έκανε η Λίλιαν ήταν να τρέξει προς την εξώπορτα για να δει αν είχε επιστρέψει ο Ρογκ από το λιμάνι.

Νωρίς το πρωί, προτού ξεκινήσουν τα μαθήματα της, είχε συντάξει και στείλει στη ναυτιλιακή εταιρία το νέο συμβόλαιο ενοικίασης της πτέρυγας κατά τα πρότυπα της επιστολής του καπετάνιου. Ο Ρογκ όμως ακόμη απουσίαζε. Ήταν αποφασισμένη να καθίσει εκεί όλη τη μέρα, μέχρι να επιστρέψει ο γίγαντας φρουρός με την ελπιδοφόρα υπογραφή που μελλοντικά θα έβαζε χρυσό στα άδεια ταμεία τους. 

Κρατώντας τα βιβλία στην αγκαλιά της περπάτησε αργά προς την αίθουσα των Δασκάλων.

Όταν έφτασε στην είσοδό, αντιλήφθηκε την παρουσία ενός μελαχρινού άντρα που καθόταν και περίμενε. Έχοντας το μυαλό της βουτηγμένο σε σκέψεις, προχώρησε γοργά μέσα στην αίθουσα προς το γραφείο, ώστε να απαλλαχτεί από το βάρος που κρατούσε.

Το πρώτο που συνέλαβε η άκρη του ματιού της, ήταν η νευρικότητα στο αριστερό του πόδι που ανεβοκατέβαινε και κτυπούσε ρυθμικά το ξύλινο πάτωμα με το τακούνι της μπότας του.

- Τι θα θέλατε; Πως να εξυπηρετήσω;

Μόλις κατάλαβε ποιος είναι ακινητοποιήθηκε, τα βιβλία παρέμειναν να αιωρούνται πάνω από το γραφείο.

- Κύριε Κοχέιν...

- Δεσποινίς Νουράνο...

- Έστειλα τα καινούρια συμβόλαια σήμερα το πρωί, κατάφερε να πει.

- Η αλήθεια είναι πως επέλεξα τα χθεσινά συμβόλαια που συντάξατε, υποθέτω πως γι' αυτές τις αλλαγές με ψάχνατε;

Η Λίλιαν τον κοίταζε άφωνη. Κούνησε καταφατικά το κεφάλι της και χαμογέλασε πλατιά. Αντίθετα εκείνος παρέμεινε αγέλαστος και ανέκφραστος, κάνοντας τη να καταπιεί τη χαρά της. Τι κρύος άνθρωπος, παγόβουνο, σκέφτηκε.

Ο Κρις σηκώθηκε από την καρέκλα και πλησίασε το γραφείο. Τα χαρτιά που είχε παρατήσει στο γραφείο του Ματίς προσγειώθηκαν στο έπιπλο και σκόρπισαν στην επιφάνεια του.

- Έχετε τελειώσει το μάθημα σας για σήμερα;

- Ναι έχω τελειώσει.

- Ωραία, πάρτε τα κλειδιά της πτέρυγας και πάμε.

Η Λίλιαν τον κοίταξε με απορία.