Y/n L/n and Sandro Marcos, are close friends since childhood. Sandro, since he was a kid, has feelings for Y/n. His family knows that, except Y/n. Y/n also has feelings for Sandro, but never confessed.
Will Y/n L/n and Sandro Marcos remain friends...
Nakarating na kami dito sa London. And, masaya naman dito as expected. Mas masaya kasi, lagi kong kasama si Sandro- Hehe. Sana, nandito din sina papa. Pero, alam ko naman na masaya din sila kasi, masaya ako. 😊
" Hey! What's up?! " panggugulat sa akin ni Sandro.
Tiningan ko siya ng masama. Tsssss. May iniisip ako dito, eh! Panggulo ka naman. Nagda-drama ako dito, eh.
" Why? " pagkukunwari niyang hindi niya alam.
" May iniisip ako, okay? " naiirita ako na sumagot.
" Ahhh. Okay. I'll leave you alone then. " umalis na siya pagkatapos sabihin yun.
Pshhhh. Pinaalis ko pa. Hehe.
~ 5 hours later ~
May pupuntahan kaming lahat. And, naka-ready na ako. Pero, yung iba di pa siguro handa. Hindi ko alam. Mapuntahan nga si Sandro.
" ~ Sandro ~ " tawag ko sa kaniya.
Wala akong narinig na sagot. Ahhhh, baka naghahanda pa. Nga pala ito yung suot ko.
( Sunshines, di ko alam kung malamig ba ng mga panahon na ito. Pero, kung mainit, sabihin na lang natin na, medyo malamig lang. Palitan natin yung waether. Hahaha. June nga pala yung month natin here sa story. )
Pili na nga lang kayo. Nahihirapan ako, eh. Ang ganda kasi nila:
1st:
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
2nd:
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
3rd:
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
( Pili na leng keyo. )
Kinatok ko yung pinto ni Sandro. * knock knock * Walang nasagot. Ah? Nakabukas yung pinto? Sigh! Bakit hindi siya naglo-lock ng pinto? Mapapasok siya nito, eh. Paalis na ako ng biglang may humila sa akin. Ah?! Napapikit ako ng mata. Biglang may yumakap sa akin. Binuksan ko agad ang mga mata ko. At, nakita kong si Sandro lang pala iyon. Ayyyy! Ikaw lang pala.
" Oh, what are you doing here? " tanong niya sa akin.
" Wala. Hinahanap lang kita. " reply ko.
" Ah, okay. "
" Bilisan mo na diyan, Sands! "
~~~~~~
Nakauwi na kami. Ughhh! Kapagod! Andami naming pinuntahan. Pero, kahit nakakapagod, masaya naman. Ay nga pala. Si Sandro pala kanina parang ang weird. Kapag lumalapit ako sa mga lalaki or may mga lalaki na lumalapit sa akin kasi gusto lang makipag-friend, pinapaalis niya. Nagulat nga rin sina Tito, eh. Nung tinanong naman siya, ngumiti lang siya. Tapos hinawakan pa ako sa kamay. Kaya ayun, magka-holding hands kami. Pero, itong gabi ito, napakasaya. Puno ng mga new memories!
Being in London. . . . is great!
.........
Chapter 16 is done. I hope you enjoyed reading this chapter. Don't forget to VOTE. Short lang itong chapter natin today kasi, tinatamad ang Author niyo, eh. Bawi na lang ako next time. Promise kung hindi sa next chapter, sa ibang chapter hahabaan ko! Promise yan! That's all. Thank you and God Bless you! Have a great day always!
