Kung, noong nakaraang chapter ay masaya at kinikilig kayo, ngayon ay iiyak kayo! Hahaha * evil laugh * Mamamatay ang Male Protagonist niyo rito! Hehehe! Byeeeee~~~
Y/n's Pov:
Ansakit. Sobrang sakit! * cry cry * Hmmp! Hindi ko kaya to. Bakit? Bakit, sila pa ang kinuha?! Dapat ako na lang. Tutal, wala naman akong kwentang tao diba? Walang may kailangan sa akin! Wala! Dapat ako na lang! Hindi ako kailangan ng mundo pero, bakit ako pa yung binuhay?! Hindi ko kayang mabuhay ng wala sila! Hindi.
~ Flashback ~
5 days na rin kami sa Ilocos. At sobrang saya ko kasi nakabalik na kami! Sana habang buhay na lang ako dito. Syempre, kasama sina mama at papa. Sobrang saya ko kasi, parati silang andiyan para sakin. Naglalakad pala kami ngayon sa kalsada. May nakita kaming nagtitinda ng ice cream.
" Anak, gusto mo? " alok sa akin ni papa.
" Uhhhh..... kayo po? " pagdadalawang-isip ko.
" Nahiya pa. Sige na. Pumunta ka na doon. " utos sa akin ni papa habang nakangiti.
Tumakbo na ako doon sa ice cream vendor. May narinig akong bumusina ng mahaba. Tiningan ko kung ano yoon. At nakita ko,...........
Nakita ko nakahiga na sina mama at papa. Duguan sila. Huh?! Anong nangyari?
~ End of flashback ~
Hindi ko pa maisip kung ano ang nangyari noon. Hindi ko alam kung ano ang gagawin ko non. Buti na lang, nandoon sina Sandro at nakita ang mga nangyari. Bukas, ililibing na sina papa. Parang ayaw kong pumunta doon. Hindi ko aakalain na wala na sila ngayon. Sobrang sakit talaga. Pinapasaya naman ako nina Tito, pero wala eh. Hindi ko talaga kaya. Lilpat na rin daw kami sa London in 2 months. Para daw, maka-alis kami dito sa Ilocos na may mga masasakit na memories. Wala naman akong sinabi pagkatapos nilang magpasya. Alam ko na makabubuti rin yon sa akin. Kaso, ang problema, hindi ko na madadalaw yung puntod nina mama kung aalis kami. Doon, na daw ako hanggang lumaki ako. Hindi ko alam kung kailan ako makakabalik dito pero, parang ayaw ko na rin. Masakit dito, eh. Siguro naman, sasaya ako sa London, noh? Siguro naman makaka-move on rin ako doon. Makaka buo rin ako ng fresh new start doon. Sisimulan kong baguhin ang buhay ko ngayon ng wala sina mama at papa. Sususbukan kong kayanin ng wala sila sa buhay ko.
Sandro's Pov:
I'm trying to make Y/n be happy again. Its me who decided that we will live in London na. I want to make Y/n happy with our family and feel comfortable like always. I miss the old Y/n who is joyful, clumsy, and last but not the least the Y/n that I love. I still love her. And my feelings won't change wether she has parents or not. I know that this is the Saddest Event in Y/n's Life.
............
Chapter 14 is done. I hope you enjoyed reading this chapter. Please VOTE. That's all. Thank you and God Bless. Have a great day always!
Bye bye, my sunshines!!
- Daniandharu💞
YOU ARE READING
DISCONTINUED| My Childhood Best Friend
FanfictionY/n L/n and Sandro Marcos, are close friends since childhood. Sandro, since he was a kid, has feelings for Y/n. His family knows that, except Y/n. Y/n also has feelings for Sandro, but never confessed. Will Y/n L/n and Sandro Marcos remain friends...
