DISCONTINUED| My Childhood Best Friend

Chapter 15: Bye Ilocos and Hello London!

Y/n's Pov:

Ngayon na yung araw na aalis na ako sa Ilocos. Hindi lang sa Ilocos pero, sa Pilipinas na rin. Sayang hindi na ako makakapag birthday dito. Christmas at New Year. Hindi na rin ako mag-aaral rito. Malungkot pero, kailangan. Para na rin maging masaya uli ako. Pero, hindi na kasama sina papa at mama. Sina Tito Bongbong at Tita Liza na. Comfortable naman ako kasama sila kasi, sila na rin ang tumayong 2nd parents ko. Kapag nasa work sina mama, sila ang nag-aalaga at nagbabantay sa akin. Sina Simon naman, kapatid na ang turing ko sa kanila. Pero, iba si Sandro. Hindi ko alam kung bakit nagkagusto ako sa kaniya. Siguro, dahil mabait, mabuti, cute at pogi siya. Malambing din siya kina Tito at lalong-lalo na kay Tita. Kaya, siguro ganun. Pero, ang dapat kong intindihin ngayon ay ang pagdalaw sa puntod nina papa. Gusto kong dumalaw muna doon bago magpunta na ng London. Last visit ko na ito sa kanila. Ngayon nga pala ang flight namin paalis. Mamayang 12 pm pa iyon. Nakapaghanda na kami. Ready na ang lahat-lahat. Kasama ko ngayon sina Tito. Gusto rin nilang dumalaw bago umalis. 

" Ma, pa, bantayan niyo ako rito, ha. Sana masaya po kayo diyan. Mami-miss ko kayo. Sorry po kung aalisan ko kayo. Pero, para na rin ito sa ikabubuti ko, diba po? Sana hindi kayo magtampo sa akin. Mahal na mahal ko po kayong dalawa. Sige na po, bye bye na. " pagpapa-alam ko habang naiyak.

" Ayos lang yan, Y/n. Alam ko na babantayan at iingatan ka nila kahit wala na sila sa tabi mo. Kaya tahan na, okay? " pag-comfort sa akin ni Tito Bong. 

Tumango na lang ako.

                           <><><><><><><><><><>

( That means ( <><><><> ) third person's pov, okay? )

Umalis na sila sa libingan nina F/n at M/n. Hindi mapigilan ni Sandro na masakatan dahil sa nakikita niyang nararamdaman ni Y/n. Naisip na lang ni Sandro na, siguro kung hindi nawala ang mga magulang ni Y/n ay sobrang saya pa rin niya ngayon.  Kahit na magpunta sila kung saan-saan ay walang problema iyon kay Y/n basta't kasama niya ang pamilya niya. Napakasakit niyon kay Sandro. Dahil ang taong minamahal niya ay malungkot ngayon. At ang pinaka masakit doon, ay walang siyang magawa ni isa para mapagaan ang loob ni Y/n.

~~~~~~

Y/n's Pov:

Nasa airplane na kami. Parang, kasasakay ko lang rito, ah. Pero, this time ang kasama ko lang ngayon ay ang Marcos Family. Papuntang London. Pangarap kong magpunta ng London, United Kingdom. Pangarap ko na magpunta doon kasama sina mama at papa. Pero, hanggang pangarap ko na lang iyon. Nakapunta nga ako ng UK, wala naman sina papa. * sigh * Tch. Back to reality tayo muna. So, ayon nga. Katabi ko na naman si Sandro. Matutulog muna ako! 14 hours pa naman, eh. 

Sandro's Pov:

I felt something heavy on my shoulder. Huh?!

I looked at what it was. And I saw that it was Y/n. Oh, it was just her lang pala. When, I looked at her a while ago, she's like thinking about something and now? She's already sleeping! Pfffft. 😄I love you, my sunshine. You're the queen of my life. I love you! And, . . . . . I wish that you love me too. Will you marry me, Y/n L/n?! Wait- Why am I thinking of marrying her?! Cause I love her?! I don't know. But, what I know right now is that we're only 14 years old. Remember?!

" You like her right? Marry her now! Look Y/n is my girlfriend now! And I am the Congressman of Ilocos Norte. District 1. " Future Sandro Marcos said proudly.

" Woah! I will be a Congressman someday?! And, I'll be Y/n's boyfriend?! Wait. Is that a joke? I will be back here in the Philippines? And sa Ilocos Norte pa?! I don't believe you! " I said not believing him.

" Yes! I swear! And, many girls will have a crush on you, pa! " he tried to convince me.

I gave up na. I'm believing him. But really?!

" Really. " he coldly said.

~~~~~~~~

Y/n's Pov:

Nag-landing na yung eroplano. Ayyyyy, sa wakas!!! Nasa London na rin. Pumila muna kami para makalabas. Yung iba mga nakaupo pa. Nakababa na kami ng airplane. Wow! Ang ganda pala talaga dito! Tiningan ko ang paligid. Bye Ilocos and Hello London!

Chapter 15 is done. I hope you enjoyed reading this chapter. Please VOTE and comment. That's all. Thank you and God Bless you! Have a great day always! 

Bye bye, my sunshines!!

- Daniandharu 💞