Raunchy Alpha // larry

thirty-nine

Vizyonlar tamamen gelecekten alıntıydı...

Karmakarışık duygular içinde iç çekerken banyodan çıkmıştı Harry. O da yaptığı stresli yolculuktan sonra üzerine geçirdiği baygınlıkla beyni dönmüş gibi hissediyordu. Üzerini değiştirip rahatlamış bir şekilde çöktü Louis'nin dizinin dibine.

Omeganın yüzünden bile yorgunluk akıyordu, sanki bunca yolu o almış ve günlerce çalışmış gibi. Bu duygusal olarak nasıl etkilendiğinin bir göstergesiydi.

"Omegam... Çok özür dilerim, bu günü çok daha sağlıklı bir şekilde yaşamamızı isterdim..."

Ellerini alnından çekti Louis. Alfadan taraftakini onun saçlarına götürüp parmaklarını kıvırcıkların arasından geçirerek Harry'nin huzurla gözlerini kapatmasını sağladı.

"Ben de özür dilerim, üzerine gelmek istememiştim. Aslında yanlış bir şey yapmayacağını biliyorum, ama böyle bir görüntüyle karşılaşmak sinirlerimi yıprattı."

"Seni anlıyorum, yemin ederim. Tam tersi olsaydı ben senden bile daha çok tepki verirdim..."

Louis bir kez daha iç çekerken Harry onun başındaki elini çekmesine izin vermeden dizlerini tutup ayırdı. Bacaklarının arasına girip başını karnına yaslayarak sarıldı ona.

"Buna inanamıyorum... Gerçek misiniz..?"

Louis diğer elini de Alfanın sırtına koyarken onun gözlerini kapatarak karnına yaslanmasını izledi. Omega henüz mide bulantısından fazlasını hissedemezken, o onların kokusunu bile alabiliyor olmalıydı.

"Hiç..." Gözlerini açmadan dinledi Harry onu. "Erken olduğunu düşündün mü?"

Gözleri hızla aralandı. "Asla." Kafasını kaldırıp baktı mavilere, ancak içlerinde bir şüphe veya tedirginlik görmedi. Anlaşılan bu soru sadece Alfa içindi. "Öncelikle içinde senin olduğun her şey benim için geç kalınmış demektir. Elimde olsa seni ilk gördüğüm gün benim yapardım, şimdi ise çocuklarımız çoktan tepemize çıkıyor olurdu."

Louis kısaca güldü. "Abart."

"Endişelenme Louis, sana da, çocuklarımıza da çok iyi bakacağım. Hepimizin mutlu olması için elimden gelenden fazlasını yapacağım."

Omega başını eğip alnını Alfanın alnına yaslayınca ondan bir öpücük kazanmıştı. "Ve hatta yarın bu ev işini hızlandırıyoruz."

Göz göze geldiler. "Onları ilk kendi evimize götürmek istiyorum. Gözlerini orada açsınlar istiyorum."

Ona gülümseyen mavileri izleyip yüzünü boynuna gömerek derin nefesler aldı. "Muhteşem bir aile olacağız."

"Umarım Harry..." dedi Louis içtenlikle. "Umarım..."

Harry onun yemeğe kadar uzanmasını sağlayıp başında dinlenmesini bekledi. Eli Omeganın karnından bir an bile çekilmeden sessizce yatmışlardı birlikte. Aslında ikisi de kendisini bu duruma inandırmaya ve alıştırmaya çalışıyordu.

Üç tane yavruları olacaktı...

"Senin üç tane çocuğun olacak," dedi Louis gözlerini yavaşça aralayarak, Harry'ye yan bir bakış attı. "..benim dört tane."

"Hehehehe~"

Ona da babasına olduğu gibi 'umutsuz vaka' bakışı atarken yemeğe çağırıldılar ve sakin anları son buldu.

"Sen laf anlamaz bir aptalsın Harry!"

"Sanki çok kötü bir şey yapıyormuşum gibi konuşuyorsun Omegam ya!"