Huhuuu
Ben geldim.
Okullar açıldıı.. ve ben bittim.
*
-Hamileliğin 8. Ayı-
Karnımda gittikce büyüyen küçük bebeğim, yanımda kontrol delisi olmaya başlayan bir adam.
Kafayı yemek üzereyim.
Sabahtan beri oturduğum koltuğu bana dar etti, neymiş ayağa kalkmamalıymışım. Tuvalete bile neredeyse kendisi götürecek!
"Güzelim, arkana yastık koyayım mı?" Çığlık atmak istiyorum..
"Umut delirtme beni! Ben sakat değilim, hamileyim!" Birden sesimi yükseltince suçlu bir ifade ile gözlerime baktı.
Kıyamam yaa.
Burnumu çektiğimde kollarımı boynuna sardım. "Tamam çokta öyle bakma içim kötü oluyor."
Elleri belimi bulduğunda saçlarına öpücük kondurdum. Saçlarını okşadım, birsürü öpücük kondurdum.
"Bebeğim senin için yapıyorum ben, karnın kocaman oldu senin rahat olmanı istiyorum." Karnımı okşadığında içimde çok farklı şeyler meydana geliyordu.
"Biliyorum ama benimde içim daralıyor."
Orada öylece durduktan sonra havanın kararmasıyla beraber üzerime yorgunluk çöktü son zamanlarda hep böyle oluyordu.
Umut beni yavaşça odamıza çıkartırken tunç yanımıza geldi, "uykun mu var kardeşim?" Başımı salladığımda kocaman gülümsedim.
"Dinlen, yeğenime iyi bakmalisin." Saçlarımı öptüğünde odasına girdi, biz kendi odamıza girerken umut hızlıca yatağın yanina gelerek yorganı açtı, girmemi sağladıktan sonra yanıma bıraktı kendini.
Beni göğsüne çekerken huzurlu bir nefes aldim. Buraya hicbirşeyi değişmem, değişemem.
"Umut, sen benim iyiki'msin." Saçlarıma bir öpücük kondurduğunda daha çok sindim göğsüne,
"Sende, sende benim iyiki'msin güzelim."
"Bazen düşünüyorum iyiki çıkmışsınız karşıma." Göğsünün üstünü öptüğümde derin bir nefes aldım.
"Sende iyiki bulmuşsun, yazmışsın bize." Aklımda beliren anla ister istemez kıkırdadım.
"Senin ile cem sayesinde tanıştık unutma." Güldüğümde kısık sesle bana eşlik etti.
"Doğru, ilk ve son işe yarayışıydı." Gözlerim huzur içinde kapanırken kollarımı güvenli hissettiğim bedene sardım.
Sevgilime..
Kocama..
Hayatımin merkezine...
^^
Karnımdaki sancıyla açtım gozlerimi sanırım oğlum bu gece uyutmayacaktı beni.
Karnımın ağrısı çoğalırken yanimda uyuyan bedeni dürttüm, "umut kalkk!" Son zamanlarda alışık olan kocam hızla uyandığında gozlerini kirpistirarak baktı yüzüme.
Hissettiğim şeyle gözlerim bir anda büyürken ağzımdan büyük bir çığlık çıktı.
"Umut, geliyo! Suyum aktı, puf oldu!" Ben panikten saçmalarken umut hızlıca yerinden kalktı, yanıma gelerek beni kucağına aldı.
Odadan çıktığımızda karşımızdaki tunc ve ceren endişeli gozleriyle bizi inceliyolardı.
"Geliyoo! Bebeğimiz geliyo! Tunc araba!" Umut panik içerisinde bağırırken, ben canımın yanmasıyla nefes almaya calisiyordum.
