Bab 1

231 15 0
                                    

Salam diberi lalu kasut sukan yang tersarung pada kakinya dibuka dan diletakkan di rak kasut.

Tiada sahutan?

"Aik? Mana pergi maksu ni? Kata ada kat rumah?"

Kepala berlapik tudung bawal itu digaru walaupun tiada rasa gatal. Hairan apabila rumah teres dua tingkat ini tidak berpenghuni. Baru pukul 11 pagi, tak akan semua dah keluar?

"Hello, assalamualaikum maksu. Maksu kat mana? Khal ada depan rumah ni tapi tak boleh masuk sebab maksu kunci"

"Pandai - pandai lah kau hidup Khal. Aku nak patah balik pun aku dah sampai dekat Mersing. Lupa nak bagitahu yang aku ada trip ke Mersing seminggu"

Alangkah terkejutnya dia apabila maksu baru bagitahu yang maksu tidak ada di JB untuk seminggu.

"Maksu kan ada kunci pendua, kenapa maksu tak letak bawah alas kaki ni je? Macam mana Khal nak masuk ni?"

Sudah dia bingung dengan situasi sekarang. Dah lah penat! Kena sidai pula tu! Arghh!

"Eh, budak. Kan aku cakap pandai - pandai lah hidup. Kau kan ramai kawan, pergi lah tumpang rumah kawan kau tu!"

Eh, eh, eh. Dah tu nak suruh aku tak berbaju ke pergi rumah orang?!

"Aunty! Baju Khal semua kat atas. Macam mana nak tumpang rumah orang kalau Khal sehelai sepinggang ni?"

"Kau kan banyak duit. Pergi lah beli baju semua. Eh, seminggu je tau. Bukan setahun pun!"

Tutt!Tutt! Talian panggilan ditamatkan oleh pihak sana. Telefon Samsung Z Flipnya ditatap dengan penuh sendu.

"Mana lah aku nak cekau duit ni kalau 100 ringgit aku ni cukup - cukup je untuk bulan ni"

"Ingat aku ni anak dato' ke ha? Handphone ni pun hadiah maklong bagi. Kalau tak, memang Nokia tekan - tekan tu je lah aku pakai gamaknya"

Luah Khaleeda sorang-sorang. Mahu call siapa ya? Dagu runcingnya diketuk berkali - kali untuk memikirkan jalan penyelesaian.

Ting! Satu mesej masuk dalam aplikasi WhatsApp. Dibaca dan Alhamdulillah! Mahu sahaja dia sujud syukur disini.

Ain Amirah sahabat baiknya memberi pesanan bahawa family nya tiada dirumah buat bulan ini atas urusan kerja.

Salam, sis. Teman aku nak tak?
Family aku tak ada
lah sebulan kat rumah.
Diorang pergi Bangkok.

Boleh! Maksu aku pun
tak ada seminggu ni.
Yeyyy! Kau penyelamat
aku weyh Ain!

Tapi aku tak ada baju😭
maksu aku kunci
pintu semua.
Aku nak pakai apa?

Owh, pasal tu tak pe sis.
I think badan kita sama je.
So, boleh pakai baju aku punya.

Oh, I see. Okey, niceeu. Share
location nanti aku
sampai tengah hari
maybe sebab aku nak
pergi makan dulu. Hehe

Alahh! Makan je lah kat rumah aku! Kau kan pandai masak,
so, masak je lah kat rumah aku.
Boleh aku rasa air tangan kau. Hahaha

Eh, kau! Maleh aku. Alah, aku kan duduk situ seminggu. Insya Allah ada rezeki aku masak ler. Tapi barang dapur kau beli. Hhehe

DUA JIWAWhere stories live. Discover now