STARK KIZI: Efsaneler asla ölmez!

8. Bölüm[Kutu]

Yazım yanlışları varsa için sorry.

Okullar açıldı. Nasıl hissediyonuz.
Ben berbat. Kapandıktan sonra açılmak günah değil mi? O zaman bu okullar niye açılıyo günah günah sjhfhsjdjdhd

İYİ OKUMALAR♡

~●~

Hatırlatma: En son luna ve lena yurttan kaçıyorlardı.

"Ne kadar kaldı?."

"Kayıp mı olduk?"

"Saatlerdir yürüyoruz. Yani yarım saattir."

"Cevap vermeyecek misin?"

Lena art arda soru soruyordu. Lena konuşmaktan bıkmamıştı ama luna bıkmıştı.

Luna "Kaybolmadık. Ve az kaldı. Yani sanırım..." Dedidiğinde lena'nın cevabı gecikmedi.

"Sanırım derken? Yani kaybolduk?" Dedi lena.

Luna "Hayır kaybolmadık " dedi.

Lena biraz da olsa rahatlamıştı. En azından kaybolmamışlardı.

{ 1 saat sonra }

İkiside bir saattir yürüyorlardı. Ve gerçekten yorulmuşlardı. Yurt çoktan onların yokluğunu fark etmiş olmalıydı.

"Lena" lena bakışlarını yoldan çekip arkadaşına çevirdiğinde luna devam etti.

"Kaybolduk"

İkiside kendilerine kaybolmayacaklarına dair o kadar çok güvenmişlerdiki kaybolma ihtimalini hiç düşünmemişlerdi.

Ama kaybolmuşlardı. Ve bunu nasıl düşünemediklerini sorguluyordular.
Planları kimse görmeden ve ya bilmeden yurttan çıkıp kimse fark etmeden geri dönmekti. Ama öyle olmadı.

Kaybolmuşlardı. Sokaktaki bir bank'ın üzerine yan yana oturdular. Beklemekten başka çareleri yoktu.

İş makinalarının sesleri geliyordu. Bu sesler sebepsizce luna da bir merak oluşturdu.

Sesin nereden geldiğini öğrenmek için etrafına bakındı. Seslerden bir bina yı yıkma ya çalıştıkları anlaşılıyordu.

Luna bankın üzerinde ayağa kalkarak bakmaya çalıştığında. Sadece yıkılmak üzere olan bina'nın çatısını görebilmişti.

Aslında çatının ucunu görebilmesi bile şans eseriydi. Görünen çatı nın sadece yarısı bile luna da bir tanıdıklık hissi oluştur muştu.

Lena ona sorgulayıcı bakışlarını yollarken o an yapabildiği tek şey bank 'ın üzerinden inip iş makinelerin yıkmaya çalıştığı eve doğru koşmak olmuştu.

O bina o'nun gerçek eviydi. Annesinin eviydi... Onun ve annesinin eviydi...

Lena arkasından seslensede luna onu duymamıştı bile.

Nefes nefes e kalmasına rağmen durmadı. Eve yaklaştığında ise evi resmen zorla yıkmaya çalıştıklarını gördü.

Bina eski değildi. O zaman neden yıkıyorlardı?.

Luna küçük olmanın yararıyla insanların arasından sıyrılarak evini yıkmak üzere olan araç'ın önüne geçti.

"HEY!, ÇOCUK ÇEKİL ORADAN!!!"

Ona seslenen bir kaç kişiyi duymamazlıktan geldi.

Bir şey yapması gerekiyordu hem de hemen. Luna onu uzaklaştırmak için yaklaşan iki görevliyi gördü.

bir an da yıkılmak üzere olan ev'in paramparça olmuş girişinden kendini içeri ye attı.

Ev'in içi dışarıdan göründüğünden de beterdi. Her yer toz içindeydi ve bazı yerler çoktan çökmüştü.

Biraz daha ilerlediğinde az kalsın üzerine düşecek olan beton parçaşından son an da geri çekilerek kurtuldu.

Diğer odalara yavaşça ilerlediğinde eşyaların çoğunun mahfolduğunu ve kullanılamaz hale geldiğini gördü.

Bir adım daha adım attığında bastığı yer bırden çökünce derin olmayan küçük bir çukur yüzünden yer çakıldı.

Yere çakılırken çığlık atmayı ihmal etmedi.

Toz yüzünden bir kaç öksürüğün ardından ayağa kalkmayı becerebilmişti.

Ayağa kalktığında ise o küçük çukurun içinde parıl parıl parlayan kutu dikkatini çekmişti.

Yavaşça çukura doğru eğilip beyaz taşlarla süslenmiş beyaz taşların aralarında mavinin her tonundan oluşan küçük kutuyu ellerinin arasına aldı.

Ayrıyetten taşların hepsi ışıl ışıldı ve bu gerçekten çok hoş duruyordu. Kutuyu daha sonra incelemeyi kendi kendine kararlaştırdı.

●●●

Ev'i yıkmak üzere görevlendirilen işçiler yarım saattir bekliyorlardı.

Çünkü bu yıkık bina nın içine bir çocuk girmişti.

İçeriye girmek riskli olduğundan elerinden gelen sadece beklemekti.

Gazeteciler çoktan doluşmuştu ve insanlar merakla ne olacağını bekliyordu.

Bitmeyen bu bekleyiş sürerken aralarından biri ortaya bir fikir atınca sonlandı

"İçerisi zaten harabe. Çocukta büyük ihtimal enkazın altında kalmıştır. Devam edelim" deyince hepsinin aklına bu fikir yatmıştı.

Emir büyük yerden geliyordu sonuçta. Devam etmeliydiler öyle değil mı? (Boyle Yazınca çok hoşuma gidiyor sjfjstskjs)

Tekrardan evi tamamen yıkmak için harakete geçtiler.

Eve son darbeyi vuracakken bir ses duyuldu.

"DURUN!"

Onları durdurmaya yetmişti.

Gazeteciler coşmuştu.

Diğerleri ise neyin içine düştüklerini sorguluyordular.

~●~

Lütfen oy vermeyi ve yorum yapmayı unutmayınızzzz

Sizleri seviyoreee

Bye bye♡♡♡