wait what!?

128 12 8
                                    

Jaya POV

"ano ba!!?? kailan mo ba ako titigilan!?" inis na sambit ng kausap ko mula sa kabilang linya.

"chill Lion" natatawang sambit ko.

siguro kung nakikita ko yung mukha nya namumula na sya sa inis.

"alam mo jaya okay lang namang bulabugin mo ako pero huwag naman sanang araw araw dahil nakakasira ka ng araw!" ramdam ko ang inis sa boses nya kaya hindi ko mapigilang hindi matawa. ewan ko ba,  gustong gusto syang naiinis.

"gosh! you're so annoying" sambit pa nito.

"okay fine, sorry Loraine. I'm just missing you. namiss ko na kayong lahat. you know, its been a years" mahinahong sambit ko. rinig ko naman ang mabigat nyang buntong hininga.

"sino ba naman kasing nag sabing mag ibang bansa ka, at wala man lang paramdam ng ilang taon huh? after how many years jaya? seriously? ngayon mo lang naisipang mangamusta at mag paramdam? ni Hindi ka nga nag paramdam nung namatay si azreth ea." sambit nito at madiin ang huling sinabi nya.

napatahimik naman ako sa huling sinabi nya. ilang sigundo akong hindi nakapag salita dahil sa sinabe nya.

"hey, are you still there jaya?' bumalik ako sa ulirat ng nag salita uli si lori.

" I'm sorry. s-sborang busy ko kasi kaya nakalimutan ko ng mangamusta l-lalo na nung ——namatay sya" halos walang boses na lumbas sa bibig ko.

"are you okay?" maginahon ng sambit nya mula sa kabilang linya. tumango naman ako kahit alam kung hindi nya ako nakikita.

"y-yeah" utal na sambit ko.

"btw I'm going home"nakangiting sambit ko.

"aayy.... buti naman at   naisip mong umuwe?" pag tataray nya. napailing nalang ako. mataray parin talaga. hindi ko alam kung bakit ko sya naging kaibigan. sobrang taray.

"ou na——"hindi ko natuloy ang sasabihin ko ng may tumawag sa pangalan ko.

"maya nalang lori, tatawag ako ulit. bye" agad kung pinatay ang tawag bago hinarap ang tumawag saakin.

"yes? may kailangan ka?" nakangiting tanong ko.

"tatanong ko lang sana kung anong oras yung flight natin  bukas?" tanong ni naja. yes, naja. as in yung nurse na naging kaibigan slash naging crush ni azreth way back then.

"10 am" sambit ko. tumango naman sya. 

"nga pala, may  aasikasuhin lang ako sa hospital." sambit nya. siguro ay aasikasuhin nya ang mga papeles nya para sa paglipat nya sa pilipinas. dito na kasi sya nag work sa new york kaya dito nadin kami nagkita. pero ngayon ay sasama daw syang umuwe ng pilipinas para dun na ulit mag work. and isa na syang doctor.

masaya ako sa achievements nya.

"sige mag ingat ka doc" naka ngiting sambit ko at nag beso sakanya.

pagkaalis nya ay umakyat na ako sa taas.

habang nag lalakad ako papunta sa kwarto ko ay nadanan kung bukas ang pinto sa kabilang kwarto kaya naisipan kung pumasok muna dito.

pag pason ko ay nakita ko syang nakatayo sa may balcony.

pinagmasdan ko muna sya ng ilang minuto bago ako lumapit sakanya.

"no work today?"  tanong ko sakanya. tumingin sya saakin at ngumiti.

"araw araw ngang may work ea"nakangiting sambit nya.

aayysstt naawa na ako aa babaeng ito. bugbog na sa trabaho. sa buong buhay nya ay puro nalang sya trabaho bahay, trabaho bahay.  paulit ulit nalang. though minsan nag b-bar din naman.

"yeah. bakit  ko ba nakilimutan na kahit nasa bahay ka, at kahit linggo ay nag tatrabaho ka padin?" may pag sarcastic na sambit ko.

tumawa sya ng mahina staka lumapit saakin. niyakap nya ako patagilid.
"nagpapayaman ako ea" natatawang samabit nya kaya napailing nalang ako.

"btw, pumunta kana kila lolo?" tanong ko sakanya. i was pertaining her grandpa.  napakalas sya ng yakap at napatingin saakin.

"ou nga pala, hindi ko pa nasabi kila dada yung about sa pag uwe natin ng pilipinas" sambit nya kaya napataas ang kaliwang kilay ko.

"akala ko ba sinabi mo na?" nag tatakang tanong ko. kasi bukas na kami aalis tapos hindi pa pala sya nakakapag paalam? buti nalang ay pinaala ko dahil kung hindi ay uuwe kami bg pilipinas ng hini manlang sya nakakapag paalam kila lolo.

"gosh! jai, lets go samahan mo ako" sambit nya at agad nya na akong hinila palabas ng kwarto nya.

pambihrang babae tu. ni hindi manlang nya ako tinanong kung okay lang saaking samahan sya?

_____
sya na ang drive ng sasakyan papunta sa bahay ng grandparents nya. tahimik lang ang buong byahe hanggang sa nakarating na kami sa bahay nila lolo

"hi mamala and dada" sambit nya sa grandparents nya ng nabungaran namin sila sa sala. nakipag beso sya at ganun din  ako. well close ko din naman yung gradparent nya. parang apo nadin ang turing nila saakin.

"anong kailangan ng maganda naming apo?" sambit ng lolo nya. ngumiti naman sya at niyakap ang lolo nya ng mahigpit.

"da, I'm going home" halos pabulong nyang sambit pero sapat na upang marinig naming tatlo.

apat lang kasi kami dito sa sala. sya, ang lolo at lola  ata ako.

napakalas ng yakap ang lolo  at parang hindi nagustuhan ang sinabi ng ni babe.

lagot na.

"you have a work here el" seryusong sambit ng lolo nya. tumingin naman si babe kay lola na para bang humihingi ng tulong.

umiling iling ang lola nya
"apo, you know that we can't allow you to go home. we still worried to your safety there. hindi natin alam baka mapahamak ka dun. iba ang pilipinas apo, madaming kapahamakan dun" sambit ni lola .

'sorry babe but I can't help you to convince them' sambit ko sa isip ko ng tumingin  sya saakin na para bang humihingi ng tulong

gusto ko syang tulungan pero anong gagawin ko? anong sasabihin ko diba?

"but mamala and dada. I'm old enough to handle my self. I promise I'll be safe there. and besides ang parents stay there. I miss them mamala, dada." aawww, may babe is kawawa na. naiiyak na sya.

napailing naman ang lolo " but how about your work here? hindi pwedeng basta mo nalang  iwan yun apo" mahinahong sambit ni lolo sakanya.

"kaya ko naman siguro i handle yun da. I'll call my secretary everday and kapag may kailangan akong pirmahan or kailangan talaga ako dito? i will book a flight immediately. "

"okay, apo fine—"

"yess!! thank you dada" masayang turan nya at niyakap ang lolo.

"hindi pa ako tapos. papayag lang akong umuwe ka kapag ikaw ang mag h-handle ng isang company sa pilipinas? okay ba yun sayo?" nakakauwi na talaga ang babe ko dahil para syang batang sunod sunod na tumatango  habang mawalak ang ngiti.

"so i guess? wala na tayong magaagawa sa gusto ng apo natin  custodio" sambit ng lola  kaya mas lalong lumawak  ang  ngiti ng gaga.

"so kailan ang flight?" tanong ni lola. 

"uhmm actually b-bukas na po" nauutal at alanganing sagot nya sa lola.

"WHAT??!! THAT FAST AZRIEL BERNADETTH?" gulat na sambit ni lolo.

who you? (GXG)Wo Geschichten leben. Entdecke jetzt