questions

160 10 1
                                    

"I'm sorry, I'm sorry for killing you mira! please forgive me! forgive me!"

napabalingkwas ako ng bangon dahil sa panaginip ko.

mabibigat na hininga ang pinakakawalan ko. damn!! what is that?

nilibot ko ang paningin ko. andito padin ako sa kwarto ko at–– at may benda ako sa ulo?

unti unting dumaloy ang luha ko.

damn! ngayon ko lang na realize.
napanaginipan ko na naman sya.

niyakap  ko ang tuhod ko habang humihikbi.

sino ba sya? bakit lagi ko nalang syang napapanaginipan? at bakit ganun? bakit lagi nalang akong humihingi ng sorry sakanya?

ano ba ang nagawa ko? sino ba sya?

sino ba si mira?

napatingin ako sa may pintuan ng bumukas ito.

unti unting nag flashback ang nangyari saakin.

si professor. she tried to kill me again.

nanginginig ang kamay ko habang nakatingin sa malamig na aura nya and at the same time sa   madilim na tingin nya.

she's scaring me again.

bubuka ang bibig ko para mag salita pero parang may bumara ata sa lalamunan ko dahil kahit gusto kung mag salita ay parang wala akong mabigkas na salita.

nakatayo lang si professor Vasquez sa may pintuan habang nakasandal ito  at naka crossarm pa.

"how's your felling?" walang emosyong sambit nya at ramdam mo ang lamig sa boses nya.

hindi ko alam ang sasabihin ko. matapos nya akong takutin tapos tatanungin nya ako kung kamusta ang nararamdaman ko? ayos lang ba sya?

damn! i can't believe that i have a professor like her that want to kill me.

"masakit ba ang ulo mo?" tanong nito muli but  still, I didn't  response to her question.

ano ba sa tingin nya ang ginagawa nya?  baliw na sya!

"ms. lim. I'm talking to you!" ma awthoridad na sambit nya.

ito nanaman ang nakakatakot na tingin nya.
i swallowed my saliva and composed my self.
"I– I'm okay. I'm okay if you leave here professor" umiiyak na sambit ko.

damn! i can't stop my tears.

"tsk!" narinig kung sambit nya at naglakad sya palapit saakin.

ano gagawin nya?

mas lalo kung hinigpitan ang pagkakayakap ko sa tuhod ko at napapikit na din ako dahil sa takot na nararamdaman ko.

"i won't leave you here. i will take care of you, and if you thinking that i will kill you right now and right here, don't worry. I will not–––yet" sambit nito. hindi ko alam kung matutuwa ba ako dahil hindi nya ako papatayin o matatakot padin dahil balak padin nya na patayin ako, hindi  nga lang sa ngayon.

damn you  professor!

..................

isang lingo na din ang nakalipas ng magkasakit ako. andito ako ngayon sa cafeteria kasama ang mga kaibigan ko.

nung sinabi ni professor na aalagaan nya ako ay tinutuo naman nya. hindi na nya ako sinaktan at inalagaan lang nya ako. sya din ang nagluluto ng makakain ko  and thanks G dahil hindi  nya ako nilalason pero in fairness  masarap mag luto si professor.

"mira" out of the blue ay nasambit ko nalang bigla.

the heck? bakit naman yun bigla ang lumabas sa bibig ko?

who you? (GXG)Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon