შანსი/chance (დასრულებული)

თავი 25

*მეორე დღე*

დღეს დასვენებაა იეიიი. ჩემი ბედნიერება პიკს აღწევსსსს. საწოლში სადამდეც მინდა იქამდე გავჩერდებიიიი ოო იეეესსს.

საწოლში კარგა ხანი ვნებივრობდი, როცა დავკმაყოფილდი და საათს დავხედე 2-ის ნახევარი იყო. წამოვიზლაზნე და მოვწესრიგდი. დაბლა ჩავედი და ჩემთვის რაღაც მოვიმზადე. ჭამის პროცესში სახლში დედა შემომივარდა.

მე-დედა? რა გჭირს?

დედა-ჰაიუნნნ.

მე-რა ხდება?

დედა-ჰაიუნნნ. დღესსსსს ლი სუიონს უნდა შევხვდეეეეე.

რამის საჭმელი გადამცდა.

მე-რაა? ფელიქსის დედას???

დედა-ხოოო.

მე-ესღა მაკლდა, მშვენიერია.

მაგარია უბრალოდ მაგარი. მერე ერთად სასადილოდ ივლიან და მეც მომიწევს წასვლა. რათქმაუნდა ფელიქსს ეს ამბავი არ გამოეპარება და თვითონაც წამოეთრევა... საშინელებაა...

დედა-ოხხ როგორი ბედნიერი ვარ. როგორ მინდოდა მაგ ქალის გაცნობაა.

მე-გილოცავ, გილოცავ. და როდის უნდა შეხვდე.

და დიდი ლუკმა ჩავიტენე პირში.

დედა-დღეს.

მე-დ...დღეს? *პირგამოტენილმა ვუთხარი*

დედა-რა? გადაყლაპე და ისე მითხარი შე ჩლუნგო.

ლუკმა გადავყლაპე და ვუთხარი.

მე-დღეს? თქო. და რომელზე?

დედა-ექვსზე.

მე-მაგის სახლში?

დედა-ხო.

მე-ალბად ფელიქსი გამოგეჭიმება წინ. დარწმუნებული ვარ გონია რო მეც წამოვალ.

დედა-წამოდი მერე.

მე-ეე გაგიჟდი? არსადაც არ წამოვალ.

დედა-მე გითხარი და...

მე-ოხხ დედა ოხხ...

მთელი დღე უსაქმურობისა და ტელეფონში ძრომიალის გარდა არაფერი არ მიკეთებია. დედა მლანძღავდა რაც კი სიტყვის მარაგში ჰქონდა ყველაფრით უსაქმური ხაარო და ასე შემდეგ.