თავი 13

279 17 7
                                    

მე-სუბინ?

სუბინი-ხო მე ვარ. საავადმყოფოდან მოვდივარ ახლა და მირას წავიყვან.

მე-მე ამოგიყვან შენ სახლში წადი.

სუბინი-არა არ შეწუხდე თან დედამისი უკვე სახლშია და იმას გონია რო მირა ისევ პარკში მყავს ხოდა მომკლავს სახლში მირას გარეშე რო მივიდე და ამიტომ მე მოვალ და წავიყვან.

მე-კაი კაი როგორც გინდა.

ტელეფონი გავთიშე და მირას მივუბრუნდი.

მე-მირა. სუბინი უნდა მოვიდეს მალე და წაგიყვანოს მოდი გაემზადე.

მირა-კარგიი.

ათ წუთში სუბინიც მოვიდა და მირა წაიყვანა.

ახლა კი მარტო მე და ფელიქსი დავრჩით.

მე-ეხლა რა გავაკეთოთ?

ფელიქსი-სიმართლე გითხრა არ ვიცი.

მე-ხოო...

ცოტახანი ასე დებილებივით ვიჯექით და მერე მომაფიქრდა.

მე-ფელიქსს ამმ... ფილმს რო ვუყუროთ ან სერიალს რავიცი.

ფელიქსი-კარგი ვუყუროთ.

მე-კარგი მაშინ მე რამე სასუსნავებს მოვიტან შენ კი აარჩიე რამე.

ფელიქსი-ოქეი.

ტელევიზორი ჩავრთე ფელიქს პულტი გავუწოდე მე კი სამზარეულოში გავედი სასუსნავების მოსატანად.

მე-ფელიქს აარჩიე რამე.

ფელიქსი-არ ვიცი შენ თუ მოგეწონება, საშიშია...

მე-არაუშავს რაც არი არი.

ფელიქსი-კიდევ კარგი ბიჭები არ არიან თორე ყვირილით სახლს ჰაერში აწევდნენ.

მე-ხოო. *ორივემ ჩავიცინეთ*

ფელიქს გვერძე მივუჯექი და ფილმის ყურება დავიწყეთ.

ტელევიზორში უცბად რაღაც გამოხტა ფელიქსი კი შეხტა. მე სიცილი დავიწყე.

ფელიქსი-რა გაცინებს გული რამის გამისკდა.

მე ისევ ვიცინოდი.

შანსი/chance (დასრულებული)Where stories live. Discover now