Hepinize merhabaaa. Sınır dün geçmiş fakat göremedimm :(
Neyse sabah uyanıp görünce hemen salayım bölümü dedim.
Bu bölümü yazarken bazı sorunlar yaşadım, fotoğraf ekleyememe sorunu gibi. (Fotoğraflar eklendi.)
Fakat sizleri daha fazla bekletmek istemediğim için atmak zorunda kaldım
Bu bölüm oy sınırı 30
Neyse fazla uzatmadan keyifli okumalarr<3
...
Sabah olmuştu. Uyanmıştım, artık bilinmeyene yazdığım mesajlardan sonra utanmıyordum. Çünkü bu hallerimize alışmıştım.
Sabah kalktığımda Adar gitmişti. Sanki dün dilediğim dileği duymuştu da beni zora sokmak istememişti.
Eylül de yoktu. Kendisi bana haber vermemişti fakat başucumdaki komodine bir not kağıdı bırakmıştı.
Not kağıdının üstünde 'aşkım ben bugünkü kahvaltıda yokum maalesef. Abimle annemleri ziyarete gideceğiz. Çok boşladık, kızıyorlar bize. Kendine bir şeyler hazırlamaya üşeneceğini bildiğim için kahvaltını hazırladım. Yemek masasının üzerinde. Hepsi bitecek onların, gelip kontrol edeceğim. Bir de yerken fotoğrafını istiyorum. Neyse sen uyuyorken öptüm ama tekrardan öpüldün :)' yazıyordu.
Not kağıdını okur okumaz tebessüm ettim. Aşağıya indim ve kahvaltımı ettim. Kahvaltımı ederken bir yandan fotoğraf göndermeyi tabii ki de unutmadım.
Daha sonra kendimi elbise dolabımın önünde buldum. Kendime elbise seçiyordum akşam için. Ha bu arada akşam bara gidiyorduk.
Akşam için giyebileceklerimi tek tek aldım ve yatağımın üzerine koydum.
Elbise yığınının içinden çıkamayacağımı anladım ve bilinmeyene sormaya karar verdim.
Son mesajlarımdan sonra kendisi de atmıştı fakat mesajlarına bakmamıştım.
Elbise yığınının arasına uzandım ve telefonumu açtım. Bilinmeyenle olan sohbetimizin üzerinde durdum.
'Benimki' diye kaydetmiştim onu öptüğüm gecenin ardından.
Yaptığım kimine göre salaklık, kimine göre aptallık olabilirdi fakat bana hissettirdiği şeyleri öylesine çok özeldi ki.
Yani kimse umurumda değildi.
Onu çok fazla görmek istiyordum. Neye benzediğini, sesinin nasıl olduğunu, onun gözlerini kısacası her şeyini merak ediyordum. Artık dayanamıyordum. Bir şeyler yapmam gerekliydi.
Bir gün bana yazmayı bırakmasından Allah'tan korkar gibi korkuyordum. Çünkü bana yazmayı bırakırsa ona hiçbir yerden ulaşamayacağımı biliyordum. Aslında kim olduğunu bulabilirdim fakat ben bir söz vermiştim ve ben verdiğim sözleri her zaman tutardım.
Onunla olan sohbetimize girdim ve tebessüm ederek bana attığı mesajları okumaya başladım.
Benimki: Nigar
Benimki: Keşke aramızdaki şu engeller olmasa be
Benimki: Keşke daha sonrasını düşünmeden karşına çıkabilsem
Yazdığı mesajlarla kaşlarımı çattım ve yazmaya başladım.
Nigar: o engelleri sen yaratıyorsun aptal.
Nigar: anlamıyor musun kim olursan ol umrumda değil.
Nigar: sadece karşıma çıkmanı istiyorum.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Nigar | (+18) texting
ChickLitNigar: bu yeterli geldi mi? Nigar: sence ben yardımsever bir insan mıyım sapık? Nigar: bu seni tatmin edebildi mi? Görüldü... Nigar: ah! Sanırım hâlâ işin bitmedi. Nigar: size kolay gelsin. Nigar: pardon yine yanlış yazdım. Nigar: sana kolay gelsin...