«ឯងខ្លាចសត្វតូចប៉ុណ្ណឹង..?»ជុងហ្គុក
«អុិមខ្លាចណាស់ដេញវាចេញទៅ»ថេយ៉ុង
នាយតូចបាននៅលើភ្លៅរាងក្រាស់ហើយនៅមិនចេះ
ស្ងៀមទៀតរើចុះរើឡើងទាំងអោបកគេយ៉ាងស្អឹតរមួត
«អុះ..វាមោហើយៗបងប្រុស»នាយតូចកាន់តែរើកញ្រ្ចោលលើភ្លៅរាងក្រាស់ប៉ះអាអូនតូចដែនៅក្នុង
ខោរបស់នាយក្រាស់ផឹតៗឯនាយក្រាស់ក៏បិទភ្នែកខាំ
មាត់ស្ទើតែទ្រាំមិនបានម្តងៗ
«បងប្រុសវាទៅហើយនៅ..?»ថេយ៉ុង
«នៅទេ...»ជុងហ្គុក
ក្រោយពីប្រាប់រាងតូចថានៅហើយក៏លូកដៃអោបចង្កះរាងតូចយ៉ាងជាប់អាងតែរាងតូចមិនហ៊ានមើល
អាសត្វជីងចក់នោះគេជ្រុបមុខជាប់នឹងកញ្ចឹងករាង
ក្រាសមិនព្រមងើបឃើញបែបនោះនាយក្រាស់បាន
ដៃណាស់ហ៊ានលួចស្រូបយកក្លិនក្រអូបប្រហើពីរាងកាយអាល្អឹតនឹងយ៉ាងទំនើង
«បងប្រុសវាទៅហើយមែនទេ»ថេយ៉ុង
«នៅទេ..»ជុងហ្គុក
ភ្លាមនោះនាងក្រមុំមីននីក៏លើកអាហាមកល្មមស្របពេលដែរាងតូចនៅពពាក់ពពូនលើរាងក្រាស់នាងពិត
ជាឆ្ងល់ខ្លាំងណាស់តើរាងតូចគេកើតអ្វីទៅ
«អ្នកប្រុសមានរឿងអីនឹង»មីននី
«គេខ្លាចជីងចក់»ជុហ្គុក
«មិនឃើញមានស្អីនោះទេ»មីននី
នាងក្រមុំក៏សម្លឹងរកមើលតែមិនឃើញមានស្អីពិតមែន
រាងតូចលឺបែបនោះក៏រហ័សងើបមុខឡើងសម្លឹងមើល
ជុំវិញត្រង់កន្លែងដែគេឃើញនោះអីឡូវវាមិនឃើញដូចដែមីននីនិយាយមែន
«បងកុហក់ខ្ញុំ»ថេយ៉ុង
«យើងអត់កុហក់ទេ»ជុងហ្គុក
នាយរាងក្រាស់ខំរកពាក្យមកដោះសាថានាយមិន
បានកុហក់ទេមុននេះវានៅពិតមែនតែយ៉ាងណាក៏
រាងតូចមិនជឿគេដែក៏លើកដៃគក់ដើមទ្រូងរាងក្រាស់
ដឹបៗទាំងខ្លូននៅអង្គុយលើគេនៅឡើយសោះ
«បងចង់ធ្វើបាបខ្ញុំៗស្អប់បងណាស់»ថេយ៉ុង
«ឈប់ភ្លាមមើលពីអ្វីដែឯងបានធ្វើសិនទៅ»ជុងហ្គុក
ធ្វើសើមឯកសាគេមិនទាន់រករឿងផងមកអង្គុយពេប
មាត់គក់ទ្រូងគេទៀតចឹត្តធំណាស់ណ៎តិចគេចាប់បោះ
ទៅលើឥដ្ឋបាក់ចង្កះទៅរាងតូចក៏ឃើញថាពិតជាកំហុសរបស់ខ្លូនមែនដែធ្វើអោយឯកសារាងក្រាស់សើមខូចសឹងតែទាំងស្រុង
«សុំទោសបងប្រុស»ថេយ៉ុង
«យកវាទៅធ្វើអោយស្ងូតទៅ»ជុងហ្គុក
«ធ្វើយ៉ាងមិចទៅ..?»ថេយ៉ុង
«ជារឿងរបស់ឯង»ជុងហ្គុក
នាយក្រាស់និយាយរួចក៏ឡើងទៅខាងលើបាត់ទុក
អោយរាងនៅឈអះអុញជាមួយនឹងឯកសាដែសើម
នៅលើតុមួយសន្ទុះគេក៏នឹកឃើញវិធីទើបប្រមូលយក
ឯកសាទាំងអស់នោះឡើងទៅខាងលើ
{ថ្ងៃបន្ទាប់}
{តុកៗ}
សម្លេងគោះទ្វាបន្ទប់របស់រាងក៏បានបន្លឺឡើងទាំងព្រឹក
ប្រលឹមនាយក៏ដើរមកបើកទាំងច្បាស់ក្នុងចឹត្តនោះថាប្រាកដជារាងតូចមិនខានទេតែគ្រុបយ៉ាងក៏ខុសពី
ការគឹតរបស់គេនោះមិនមែនជារាងតូចឡើយតែជា
មនុស្សស្រីស្លៀកពាក់សិចសុីម្នាក់នាងមានឈ្មោះថាលីយ៉ា
«អារុណសួស្តីបងសម្លាញ់»លីយ៉ា
«អូនមកទីនេះធ្វើអី»ជុងហ្គុក
