«អួយ..បងចង់ធ្វើស្អីនឹង»ថេយ៉ុង
«យើងចង់ធ្វើស្អីវាជារឿងរបស់យើង»ជុងហ្គុក
នាយរាងក្រាស់ក៏អោនមុខទៅជិតផែនថ្ពាល់របស់រាង
តូចចុងច្រមុះក៏ផឹតៗនឹងសាច់ថ្ពាល់ប៉ោងៗទន់ៗរបស់គេនាំអោយរាងតូចអង្គុកញ័រខ្លូនទាំងបិទភ្នែកឡើងជិត
ឈឹង
«គឹតថាយើងថើបក្មេងក្បាលរឹងដូចឯងឬ»ជុងហ្គុក
ភ្លាមនោះរាងតូចក៏បើកភ្នែកឡើងជាមួយនឹងការហួស
ចឹត្តរាងក្រាស់នេះធ្វើស្អីប្លែកៗគេខំតែភ័យតាមពិតទៅ
នាយអោនទៅយកអាវឃ្លុំដែនៅលើពូកខាងក្រោយរាងតូចឯណោះសោះ
«បងនេះ..?»អាល្អឹតតូចក៏យកដៃខ្ទប់មុខរត់ចេញទៅខាងក្រៅដោយភាពខ្មាស់អៀនអ្នកណាថាមិនអៀន
បើអោនមកជិតម្លឹងៗរាងតូចក៏រត់ចេញទៅទុកអោយរាងក្រាស់ឈក្រវីក្បាលទាំងអស់សំណើច
«ហេតុអីខ្ញុំត្រូវលេងសើចជាមួយអាក្មេងនឹងដែ»មាន
សំណួរជាច្រើនបានលេចឡើងនៅក្នុងខួរក្បាល
របស់នាយថាហេតុអីរាល់ដងនាយមិនដែចូលចឹត្ត
នាយតូចឡើយបែជាពេលនេះគេលេងជាមួយរាង
តូចមិនចេះធុញចេះតែចង់ញ៉ោះចេះតែចង់លោឯខ្លូន
នាយផ្ទាល់ក៏មិនយល់ពីខ្លូនឯងដែ
{យប់បន្តិច}
រាងតូចក៏ចុះមកពីខាងលើជាមួយនឹងខោខ្លីលើជង្គង់នឹង
អាវយឺតដៃខ្លីព្រោះទើបតែងូតរួចនាយក៏ដើរចូលទៅ
ក្នុងផ្ទះបាយដែមាននាងក្រមុំកំពុងតែធ្វើអាហាយ៉ាងញ៉ាប់ដៃញ៉ាប់ជើង
«មានអីអោយខ្ញុំជួយទេបងមីននី»ថេយ៉ុង
«មិនអីទេអ្នកប្រុសតូច»មីននី
«កុំហៅខ្ញុំបែបនឹងអីហៅថាថេៗបានហើយ»ថេយ៉ុង
នាងក្រមុំក៏សម្លឹងមុខរាងតូចទាំងលួចញញឹមតិចៗរួច
ក៏មិនបានតបអីនឹងរាងតូចទៀតនោះដែព្រោះនាងក៏
រវល់រកពេលមកនិយាយជាមួយរាងតូចមិនបានឡើយ
«ចាំខ្ញុំយកចានទៅរៀបដាក់លើតុអោយណា»នាយ
តូចនិយាយរួចក៏បោះជំហ៊ានដើរទៅយកចានពីក្នុងទូ
មុននឹងគេយកវាទៅដាក់នៅលើតុអាហាដែមានរាងក្រាស់កំពុងតែអង្គុយវាយឯកសាបញ្ចូលកុំព្យូទ័រាង
តូចដាក់ចាននៅលើតុហើយក៏ប្រុងដើរចូលទៅផ្ទះក្នុងបាយវិញខ្ចិលច្រលួកមាត់ជាមួយ
«ចាក់ទឹកអោយយើងមួយកែវមោ»ជុងហ្គុក
«អ្ហើយ..ខ្នាញ់ណាស់»ថេយ៉ុង
ថាគ្រឺតអើយគ្រឺតពេលគេនៅជិតមិញនេះមិនប្រើទេ
ពេលគេដើរចេញជិតផុតហើយទើបនឹកឃើញប្រើ
រាងតូចមកចាក់ទឹកអោយទាំងសម្លក់សម្លឹងខឹងនឹង
នាយក្រាស់ណាស់
«អួយ..បងប្រុសៗជួយផង»នៅសុខៗនាយតូចឃើញ
អ្វីក៏មិនដឹងគេពិតជាខ្លាចវាខ្លាំងណាស់រហូតដល់គេ
ហក់ឡើងលើភ្លៅនាយក្រាស់នឹងអោបកនាយក្រាស់
យ៉ាងស្អឹតឯទឹកដែកាន់នឹងដៃក៏ត្រូវកំប៉ុបទៅលើឯក
សាទទឹកជូគ
«ឯងកើតស្អីនឹង»ជុងហ្គុក
«ខ្ញុំៗឃើញវាៗ»ថេយ៉ុង
នាយតូចចង្អុលទៅសត្វជីងចក់ដែនៅលើឥដ្ឋក្បែជើងគេមិញនេះគេពិតជាខ្លាចវាខ្លាំងណាស់រហូតដល់
អោបករាងក្រាស់ទាំងខ្លូនឡើងញ័រដូចកូនសត្វ
«ឯងខ្លាចសត្វតូចប៉ុណ្ណឹង..?»ជុងហ្គុក
«អុិមខ្លាចណាស់ដេញវាចេញទៅ»ថេយ៉ុង
