Bana Mı Aşıksın? (Düzenlenecek)

Alıntı...

****'*****

İçerideki seslerle kıpırdandım. Gece uyuduğum kesik kesik uykulardan dolayı üstümde olan huysuzluk belli etti kendini.

"Anne uyuyamadım zaten ağrıdan ya sessiz olamaz mısın?"

Annemden bir ses beklesem de gelemeyen cevap ve bana doğru atılan güçlü adımlarla kaşlarımı çatarken buldum kendimi.

Annem olsa anında pat diye cevabı yapıştırır muhakkak sessiz kalmazdı. Adımları bu kadar güçlü değildi hatırladığım kadarıyla okyanus da kokmuyordu.

Bana doğru atılan adımlar eşliğinde gözlerimi araladım ve evet yanlış görmüyorsam iri cüssesiyle bana doğru gelen parantez içinde gülümseyerek gelen Ali Asaftı.

Nefeslerim sekteye uğrarken kirpiklerimi kırpıştırdım ard arda

Onun bu saatte benim odamda benim yanımda ne işi vardı Allah aşkına?

Allah gönderdi

"sanırım seni yine uyandırdım."

Ona söylediğim sözlerden sonra bana tavır almayışı kafama aldığım darbeden oluşan illüzyon muydu yoksa ciddi anlamda bana böyle güzel mi bakıyordu?

Saçları yeni temizlendiğini belli edercesine parlarken burnuma dolan losyon kokusu ise traş olduğunun kanıtıydı. Kirli sakal bırakmıştı yine de.

"Ne işin var burada?"

Ah kendime engel olamadığım bir şekilde dilimden dökülenlerle yüzündeki gülümseme donuklaştı. Söylediklerim onu afallatırken gözlerimi yumdum sinirden dudağıma dişlerimi geçirirken kısa süre.

Gözlerindeki bakış bir anda değişirken huzursuzlanan ortamı sakinleştirmek adına hızla açıkladım kendimi.

"Ah hayır lütfen yanlış anlama. annemi bekliyordum sadece seni görünce şaşırdım."

Açıklamamla birlikte donuklaşan ifadesi dağılırken gülümsemesi geri yüzüne yayıldı derin bir nefes verdim.

Allahtan büyük bir yanlış anlaşılmanın önüne geçebilmiştim. Herkese karşı buzdan duvar ören Ali Asaf bana karşı bir cam kadar kırılgandı.

Gülmek ona çok yakışıyordu, hep gülmeli yüzündeki boş ifadeyi silmeliydi.

" Annenin eve gitmesi gerekliymiş babanla birlikte gittiler 1 saat önce birazdan gelirler. Atakan lavaboya gitti onun kapı sesine uyandın zaten hayvan herif."

Bana tane tane yaptığı açıklamayla kafamı salladım sadece.

Hala ona bakarken utanıyordum. Bana böyle davranan adama saçma sapan şeyler söylemiş durduk yere onu kırmıştım. Maalesef bu durum aramızın açılmasına sebep olsa da bu durum sanırım Ali Asaf tarafından kısa sürmüştü.

Sanki hiçbir şey olmamış gibi davranıyordu yine bana öyle güzel bakıyordu ama bu sefer farklıydı. Gözlerinin kuytularında beliren kırgınlık hala yerli yerindeydi bunu görebiliyordum.

İlk defa onu görmek istediğim gibi bakıyordum.
Bu sefer kaçak göçek değildi, birşeyleri arar gibiydi bakışlarım.

"Ali Asaf seninle konuşabilir miyiz biraz?"

Sanki bunu dememi bekliyormuş gibi baş ucumdaki koltuğa oturdu sakin hareketlerle.

"Konuşalım güzelim sorun ne?"