Bana Mı Aşıksın? (Düzenlenecek)

17. BÖLÜM ^_^

'Takvimdeki bazı günlere fazlasıyla kırgınım. "

(^_-)🍫

03/06/2021
18:42

Keyifli okumalar (:

"Ne diyorsun sen Yeliz? Ne demek abinle uzun süredir birlikteyiz. Bana nasıl söylemezsiniz bunu?"

Yeliz aldığı nefesi sakince bıraktıktan sonra yüzümde olan bakışlarını yere indirdi.

Ben ise hala şoktaydım. Ne kadar daha şaşırabilirim dedikçe yenisi ekleniyordu listeye. Artık şom ağzımı asla açmayacaktım.

" 1 buçuk senedir birlikteyiz biz. "

Gözlerim ve ağzım şaşkınlıkla açılırken bunu bana abimin söylemediği ile oluşan hayal kırıklığını atlatamadım bir süre, yutkunamadım.

"Hem de bir buçuk sene. Biz tanışalı 2 buçuk sene oldu  zaten ne ara oldunuz ?" inanamazcasına fısıldadım.

Yerde olan bakışlarını kaldırmadan:
"Özür dilerim sana söylemeliydik." dedi pişmanlıkla.

Sinirli bir soluk bıraktım. Ellerim alnımı ovarken dişlerimin arasında konuştum.

"Ne zaman söylemek isterdiniz Yeliz hanım nikah şahidi olacağım zaman falan mı?"

Yeliz hızla yanıma gelerek ağzımı kapattı. Sonlara  doğru yüksek çıkmasına engel olamadığım sesim içeridekilerin beni duyma ihtimali onu bir hayli korkutmuştu. Korkutmalıydı da.

"Yağmur yalvarırım sessiz ol ailemin duymasını istemiyorum lütfen." derken dolu gözlerine bakmamaya çalıştım. Dolu gözleri ile ne kadar da ikna edici olduğunu biraz önce abimin yanına gidip gelmesiyle öğrenmiştim. Ama ben abim değildim ne o benim sevdiğim adam ne de Yeliz benim sevdiğim kadındı.

Elini ağzımdan sinirle ittirdim. Dolan gözlerime inat sımsıkı yumdum gözlerimi avuç içlerimle birlikte.

" Daha yeni tutturdu söyleyelim diyen kimdi Yeliz? Madem bir ilişkin var abimle istediğiniz kadar saklayın zaten iyi sakladınız bir buçuk sene sizi cidden tebrik etmek lazım, umrumda değil ne halt yerseniz yiyin."deyip hızla çıktım mutfaktan.

Niye bu kadar tepki gösterdiğimi bilmiyordum. Sanırım abimin bana bunu söylememek istemesi gururuma dokunmuştu.  Halbuki benim bir ilişkim olduğunda ilk o öğrenirdi. Peki ya şimdi? Bir buçuk yıllık ilişkisini bile bana söylemek istememişti. Ben konuşup dertleşeceği, sırlarını söyleyecek kadar güvenilir bir kardeş değil miydim? Hiç mi güvenilir değildim. Söyleme derse ağzımı açıp imasını bile yapmazdım ki bunu o da çok iyi biliyordu. Ama bu konu da asla söz vermeyecektim, çünkü benim yaptığımı o yapmamış beni hayal kırıklığına uğratmıştı.

Dolan gözlerimi silip salona geçtim  ne kadar çok çabalasam da kırgın bakışlarımın abimi bulmasını engelleyemedim. O Asafla derin bir sohbet içindeyken sanki birinin onu izlediğini anlamış gibi etrafta gezdirdi bakışlarını. En sonunda beni bulan gözleri benim gözlerimde pare pare her yere yayılan hayal kırıklığını görmüş olmalı ki kaşları çatıldı aniden. Benden cevap bekleyen bakışlarına sessiz kalıp hiçbir şekilde ona bakmadan en kenardaki boş koltuğa oturdum.

Şu ana kadar iyi rol yapmışlardı ama bundan sonra nasıl olacaktı peki?

Daha önce kimse bilmiyordu sadece ikisinin arasında saklı bir ilişkiydi ama şimdi benim onların arasındaki ilişkiyi bilmem onları diken üstünde tutmayacak mıydı? Yağmur birine söyler diye sürekli beni gözetleyip durmayacaklar mıydı?