BEYLERBEYİ HAZERANİ

12.12.2022 (ARA FİNAL BÖLÜMÜ)

Bence sarılmak bulutlardan düştü.

Göğün gürültü ağladığı bir anda; milyarca damlanın içinde yolunu unumuş bir su damlası ,aynı buluttan atlayan damlaların izini takip edip gökten süzüldüğünde,başta her şeyin güzel bir ayrılık olduğunu düşünmesi gibi .Ama bu vedanın sürati artınca gözüne görünen yer ve o yere değdiği anda küçük bir damlanın daha küçük damlalara bölündüğü ,
yerin kuruluğunu gökten ayrılmış o damlanın ıslaklığına teslim ettiği, insanların düşüşüne bir dans eklediği ,göğün sessiz sessiz vedasına şimşekler çaktırdığı gibi hissettim.

Sadece ona dokunarak bunu hissetmek ;
onun benim göğüm olduğunu kanıtlar.

Çok severim yağmuru...Ama en çok yer kuraklığını gidersin diye paramparça olan su damlalarını izlemeyi severim.

Hazerani şuan ona olan özlemimi gideriyor.Aynı su damlasının vefası gibi.

Ellerim omuzlarına tereddüt etmeden sıkıca sarıldı.Onu çok bekledim ,hiç yokken bile bekledim.Kollarım hasretinden kopmadan sarılmak kendi iyiliğim içindi.

Hareketlerimle huysuzluğunu belli edip kulağıma yaklaştı.Kasılan bedenime huylanmam eklenince "Hazerani.."diye çemkirdim.

Evet çemkirdim. Çünkü kulaklarımdan çook huylanıyorum.Ve iyi hatırlıyorum ona bunu söyledim.

Sesimin ardından yüzünü eski yerine geri taşıdı. "Siktir...huylanıyorsun.."

"Heja 'dan boşuna kaçmıyordum Hazerani."

"Geşa.."dedi parmaklarım ensesine değince "ben insanların zayıf yanından vurmam ."Biliyorum, niye böyle dedi ki?

"Ama ellerinle savaşmanın başka bir yolunu görmüyorum.Sen bir ilksin."dediği anda dudakları kulağıma doğru yavaşça yükseldi.Yapmak isteği benimle savaşıp ellerimi saçlarından çekmemdi.Zayıflığı ile oynadığı ilk insan olmaya kızmak yerine şeref duydum ama ben bu huylanmaya dayanamam.

Zaten başardı.

Başımı yastığa doğru eğme iç güdüsü ile dolmuşken ellerimi hızla omuzlarına sardım."Tamam ,tamam saçlarına dokunmak yok."Kulağıma sıcak nefesini gülerken değdirdi . Hissettim.Sıkı sıkı yumduğum gözlerimi açıp hızla başımı ona çevirdim.
Aniden dönmem yüzlerimizi yakından buluşturdu.Şuan nefes almak bile zor.Ama gitmiş bir gülüşün hayal kırıklığı ile yüzüne bakındım."Bunu yapma"dediğimde dağılmış parçalarımı hissediyordum."Göremeyeceğim bir anda gülme!"

Gözlerimdeki hüzne anlamak ister gibi bakınca hızla başını ellerimle eski yerine yatırdım.Dargın da olsam onu yüreğime sokmak ister gibi sardım.Kavuşmayan ellerime bakarken "Çok mu önemli sana gülmem?"diye sordu.

Derin bir nefes aldım yükselen omuzum
dudaklarına değince nefesimi kesik kesik verip gözlerimi kapattım.

Bedeni aşağı çekmeye çalışmama cevap olarak dudaklarını tenimden aldı .
"Sen bana çok sözümü bozdurdun kadın."dedi .Ama seninde kendisine duyduğu öfkeyi duymamak mümkün değildi.Sana gülmem Mardini demişti.
Onu da bozacak ,dokunmam dediği gibi .

Hem sana gülmem önemli mi diyor soğuk nevale!Binde bir gülüyorsun onu da ilk ve tek gördüğüm yeri bilsen ne dersin acaba ?

Ben küsüm senin başkasına gülüp bana kızan dudaklarına.Çizdiğim resme bakmıyorum ben !Sen bana kendi isteğinle gülmeden de bakmaya niyetim yok.Öyle dudakların değince yakıyor olsada zihnimin bir köşesinde buzullar var Hazerani.

Ama gülüşünü bana kendi isteğinle gösterdiğin anda bütün buzullar çözülecek biliyorum.

Deli gibi istiyorum.Bir kez gözlerime dola dola gülmeni.Ellerim sen gülünce dudağının gülen çizgisinin üstünde sır gibi duran çukura değsin istiyorum.