"Seni seviyorum,"
Kameralar kayıttaydı ve Xiao Zhan az önce lavabodan çıkmıştı. Bu sondaki sahneden önce gelen, sakince onunla konuştuğu sırada, kadının gözlerinde kalıcı olarak iz bırakan acıdan ve kadından uzaklaşması gereken sahneydi, ona hazırladığı içkiyi bardağa koydu.
İçkiyi hafif hazırladığından emin olmuştu, kadının istediğinden bile hafifti. Ayrıca o istemeden dahi içkisini sürekli yenilemişti.
Kadın barın köşesinde çalan gruba bir bakış atmak için arkasını döndü, Xiao Zhan da o sırada onun boşalan bardağını yenilemişti. Kadın kıpırdarken neredeyse dirseğiyle bardağı devirecekti, alkol onu gitgide huzursuz ve sakar bir hale sokmuştu, Xiao Zhan dökülmeden önce bardağı önünden çekmiş ve bu da kadını korkutmuştu.
Onun korkusu, kederi, perişanlığı; Xiao Zhan hepsini biliyordu.
Ama kadın onun bildiğinin farkında değildi.
Kadın için o, yalnızca sevimli, genç ve de o gece için kadını yegane müşterisi olarak gören barmendi. O gece kadına kimse eşlik etmemiş ve Xiao Zhan da kimseye eşlik etmemişti.
Onun barın sahibi olduğu kadının aklına hiç gelmemişti, sırf onun yüzünden almış olduğu da.
Bir gün kadının oraya geri döneceği ve kendisinin de bir kez daha hayatını değiştiren kadınla, son yedi yıldır arayıp durduğu kadınla, bir araya geleceğine dair olan belli belirsiz umudu yüzünden.
Ne yazık ki, artık saklamaya alışmış olsa da kadın hala daha ıstırabını çektiği kayıp yüzünden paramparçaydı.
Gözleri ışıktan yoksun, gülüşü titrek ve samimiyette özenli bir çaba içindeydi.
O yüzden izin isteyerek lavaboya gitmişti...toparlanmak ve kalbinden dökülmeye yüz tutan ve yüzünden okunan duygularını öteleyebilmek için.
Gözleri kızarmış ve buğulanmıştı, son istediği şey de kadının bunu görmeseydi.
Gerçi her halükarda kaçınılmazdı çünkü kadın da bardaki taburesinden kalkmış ve lavabo arayışı içinde dar koridora yönelmişti.
Kadın anında onun farkına vardı ve heyecanla kıkırdayarak onu işaret etti.
"Sen!" hafiften yalpalamıştı, Xiao Zhan onu tutmak için ileriye atıldı.
Kadın şimdi onun kollarının arasındaydı ve direkt gözlerinin içine bakıyordu. Gülümsemesi yumuşak, bakışları sarhoş olduğundan bayıktı.
Kadın, "Senden hoşlanıyorum," diye tekrarladı, Xiao Zhan bu sözler üzerine kalp sızısının kendini yüzünde belli etmesine müsade etmişti.
Tam yedi yıl önce onunla ilk kez bir suçlu olarak karşılaştığında da kadın ona aynı sözleri söylemiş ve o sözler onun hayatının gidişatını değiştirmişti.
Xiao Zhan, "Seni eve götürelim bakalım," dedi ve kadın bardan yalpalayarak çıkmak zorunda kalmasın diye onu kucağına almayı düşündü.
Gelin görün ki, o bunu yapamadan kadın ona doğru uzanmış ve elini yumuşakça onun yanağına yaslamıştı.
Aynı beklendiği gibi, donup kaldı, teni beklenmedik ve sevinçlerin en büyüğüyle karşıladığı dokunuş üzerine hafifçe kızarmıştı.
"Bak şimdi," diye devam etti kadın, kirpikleri ağır ağır kırpışıyor ve tutarlı kalmaya çalışırken sözcükleri ağzının içinde yuvarlıyordu. "Sana hayaaaa-tındaa alıp alııı-p alabiii-leceğin ennn öneeem-li tavsiyeyi vereceğim."
ŞİMDİ OKUDUĞUN
The Winter Wind | Yizhan
Fanfiction"Zhan ge, özür dilerim," demişti Yibo ve Xiao Zhan öfke patlaması geçirmişti. "Sikik sikik özür dilemeyi kes artık!" dişlerini sıkıyordu. Yine de, Yibo'nun yüz ifadesi değişmemişti. Xiao Zhan onun üzerine daha da çok eğilmişti, tek eli Yibo'nun omzu...
