《თავი 10》

108 9 1
                                    

ჯქ.pov.
საუზმის შემდეგ ძალიან გაბრაზებული და ნაწყენი ვარ ანაზე.ერთიმხრივ ვფიქრობ როგორ შეუძლია ჩვენი ასე გაშვება,მეორე მხრივ კი ვხვდებ ამას რატომაც აკეთებს და მისი მესმის. მაგრამ საბოლოო ჯამში მისი სიტყვები მაინც მწყინს "უკეთესია თუ აქედან წახვალთ და ჩემგან შორს იქნებით". რა არის იმაში კარგი თუ ერთადერთ მეგობრებს და მოკავშირეებს ჩამოიშორებ.
უკვე რამდენიმე საათია ამაზე ვფიქრობ და ჩემს ოთახში საწოლზე გაშხლართული ვწევარ.არ ვიცი როგორ მოვიქცე ანას ვერ დავტოვებ ასე უბრალოდ და თან წინააღმდეგობასაც კი ვერ ვუწევ. მასთან საუბარსაც კი ვერ ვახერხებ, ცოტახნისწინ მინდოდა მაგრამ უცებ სადღაც წავიდა და ლაპარაკის შანსი ისევ დავკარგე. ამ ფიქრებში ვიყავი გართული როცა კარზე კაკუნის ხმა გავიგე. მაშინვე მივხვდი არემია. (კარზე დაკაკუნება მარტო მან იცის,სხვები კარებს ჩამოიღებდნენ გვერდით მიასვენებდნენ და მერე შემოვარდებოდნენ)
ჯქ-შემოდით
არემი-შეიძლება? კითხულობს და ოთახში ისე შედის პასუხს არც ელოდება
ჯქ-რაღას კითხულობდი
არემი-წასვლა გინდა?უფროსწორად ანას აქ დატოვება გინდ??
ჯქ- ვაუ რა პირდაპირი ხარ იქნებ ჯერ გეკითხ კარგად თუ ვარ ჯერ კიდევ გუშინ ფსიქოპატი იტალიელი თავზე იარაღის ლულას მაბჯენდა
არემი-მოკეტე და კითხვაზე მიპასუხე
ჯქ-რომც არ მინდოდეს მე რა შემიძლია. ხომ გაიგონე ანამ რა თქვა ფეხებზე კიდია ჩვენ რას ვფიქრობთ
არემს რაღაც უნდა ეთქვა მაგრამ შუგამ შეგვაწყვეტია რომელიც ესესა ოთახში შეოიჭრა
შოგა-არ კიდია უბრალოდ არ უნდა ჩვენც საფრთხე შეგვექმნას
ჯქ-საფრთხე არა ჩემი ფეხები. გეგონება თუ კორეაში დავბრუნდებით უსაფრთხოდ ვიქნებით მითუმეტეს ახლა ყველამ კარგად იცით რა ამბებიც ტრიალებს, უსაფრთხოდ ახლა არსად ვიქნებით.
არემი-ჯქ მართალია, უსაფრთხოდ ახლა არსად ვიქნებით. ერთადერთ რაც შეგვიძლია ერთად ყოფნა და ერთმანეთის დაცვაა ანას კი ეს არ უნდა

შუგა-მნიშვნელობა არ აქვს ანას რა უნდა არემ დაგავიწყდა ჩვენი დაპირება ბატონ ლისთან სადაც არუ უნდა ვიყოთ ანაზე უნდა ვიზრუნოთ და დავიცვათ ჩვენი სიცოცხლის ფასად.
არემი-მართალია.
ჯქ- მაიცა ვერაფერი გავიგე იქნებ ამიხსნათ რა პირობაზე საუბრობთ?
შუგა-აუ ეს ხო არაფრის გარტყმაში არ არის მოკლედ რა ხდება......
Flashbake.
ბტ.ლი(ანას მამა)-შემოდით ბიჭებო გელოდებოდით
არემი-ბატონო ლი მოგესალმებით ხომ ყველაფერი რიგზეა რატომ დაგვიბარეთ?
ბტ.ლი-კი კი ჯერჯერობი ყველაფერი რიგზეა
შუგა-ჯერჯერობით?.....ეს რას ნიშნავს
რამე ცუდი ხდება?
ბტ.ლი- მოკლედ რომ აგიხსნათ თქვენთან პატარა სათხოვარი მაქვს. ეს ანას ეხება მინდა, რომ დამპირდეთ რაც არ უნდა მოხდეს მას დაიცავთ და გაუფრთხილდებით საკუთარი სიცოცხლის ფასად.
არემი-ასე მმოვიქცევით მაგრამ არამგონოა მას ჩვენი დაცვა სჭირდებოდეს ის ჩვენს შორის საუკეთესო მებრძოლია მიუხედავად იმისა რომ გოგოა
ბტ.ლი-არა არემ თქვენ ვერ მიიხვდით. როგორც იცით მე უარი განვაცხადე კასანოს ოჯახზე მისი მითხოვების შესახებ და ამანი ისინი ძალიან გააღიზიანა. ჯერ მშვიდად არიან მაგრამ ვფიქრობ ეს სიწყნარე კარგს არაფერს მოგვიტასნ.თანაც ჩვენს სამყაროში აქ ყველაფერი სისხლით გვარდება ამიტომაც გთხოვთ რომ ანა დიცვათ რადაც არ უნდა დაგიჯდეთ თუნდაც სიცოცხლის ფასად.
შუგა-გპირდებით მასზე ვიზრუნებთ და დავიცავთ
არემი-მას საკუთარ სიცოცხლეზე მეტად გავიფრთხილდებით.
Flashbake end
ჯქ-საწყალი ბატონი ლი ალბათ ამას ელოდა კიდეც
შუგა-მართალია მარგამ არავინ იფიქრებდა ეს ომი ასე ღია და მაშტაბური თუ იქნებოდა.
არემი-იმედია ყველაფერი მალე ჩაწყნარდება და წლევანდელი შობის შეკრება ყველაფერს მოაგვარებს.
ჯქ-იმედია.

ანასpov.
სახლიდან დიდი სისწრაფვით წამოვედი არ ვიცი სად მივდივარ ახლა სრულიად ინსტიქტებს მივყვები. და აი მოვედ იქ სადაც ყოველთვის. სადაც დროდა რეალობა ერთმანეთს ცდება სადაც შეგიძლია სამყაროს მოპარო წამები რომელიც არ გეკუთვნის. ზღვა უკიდეგანო ზღვა და დიდი კლდე რომლიდანაც გადახედვა ყველას შიშს გვრის მაგრამ მე რა მე თავისუფლებას მანიჭებს. ვუყურებ წყლის შხეფებს როგორ ენარცხებიან კლდის ქანებს და როგორ ქაფს წარმოქმნოან. წამიერად მინდა მე მათი ნაწილი გავხდე და მზად ვარ აქედან გადავხტე მაგრა ვიღაცის სიტყვები მაჩერებს
უცნობი-ნუთუ ისე აპირებ თავის მოკვლას რომ არც კი მემშვიდობები.
უკან ვბრუნდები და იმ პიროვნებას ვხედავ რომელიც ახლა აქ არ უნდა იყოს მაგრამ მაინც მიხარია რომ აქ არის. ჯონგუქი. არ ვიცი როგორ მმომაგნო მაგრამ მიხარია რომ მოვიდა. ნელი ნაბიჯით მოახლოვდება და ჩემს გვერდით დგება კლდის ნაპირთან ძალიან ახლოს. საკმარისსა მცირე წაბორძიკება და ყველაფერი დამთავრდება. მაგრამ ის ამაზე სულაც არ ფიქრობს უდარდელად გვერდით მიდგება და სანახაობით ტკბება. შავ თმას ქარი უწეწავს,თვალები ოდნავ მოჭუტული აქვს და უსასრულობისკენ იყურება თოთქოს ცდილობს ჰორიზონტზე რაიმე დაინახოს.
ანა-როგორ მიპოვე ან საერთოდ რატომ მოხვედი მარტო ყოფნა მინდა
ჯქ-მარტო ყოფნა რომ თავი მოიკლა
ანა-ეს არც მი....
ჯქ-არ გინდა.აღიარე რომ არ შემეჩერებინე ახლა დიდიხნის გადამხტარი იქნებოდი
ანა-.........
ჯქ-სიჩუმე.   როგორც ჩანს ეს შენი საუკეთესო პასუხია.მაინცდამაინც აქ რატომ მოხვედი არ მეტყვი?
ანნა-ადგილი სადაც დრო და რეალობა ერთმანეთს არ ემთხვევა. სადაც შეგიძლია სამყაროს ის წამები მოპარო რომელიც არ გეკუთვნის. მამა სწორედ ასე აღწერდა ამ ადგილს და მეც სწორედ ამიტომ ვარ აქ მინდა სამყაროს წამები მოვპარო
ჯქ-და რა არის ასეთი რის გაკეთებასაც რეალობაში ვერ შეძლებ
ანა-..........
ჯქ-ჰაჰ.......ისევ დუმილი. მაშინ მოდი რადგან აქ ვარ მეც მოვიპარამ ერთ წამს სამყაროსგან.
გაოცებული მისკენ შევბრუნდი და მან   წამებში ჩვენი ბაგეები შეაერთა. თითქოს ორი სამყარო შეერთდა. თითქოს ცა და დედამიწა გაერთიანდა. მისი ტკბილი და ჟოლოსფერი ბაგები რომლებმაც მართლა შეძლეს და დრო გააჩერეს. ღმერთმანი მთელს სხეულში პეპლებმა დაიწყეს ფრენა მინდოდა ეს არასდროს დამთავრებულიყო მაგრამ ამის უფლება არ მქონდა ჩვენ მხოლოდ წამის მოპარვა შეგვეძლო ამ დაუნდობელი სამყქროსგან რომელიც  ასეთი ტკბილი აღმოჩნდა.

არ მიმატოვო!!!जहाँ कहानियाँ रहती हैं। अभी खोजें