ანნა pov. დილით მზისსხივებმა გამაღვიძეს,როელიც ჩემს ოთახში უნებართოდ შემოიჭრენ. თვალების გახელა არ მინდოდა. ჩემდა გასაკვირად პირველი შემთხვევა იყო როცა კოშმარების გარეშე შევძელი ძილი. თვალები გავახილე და ჯქ მოვძებნე მაგრამ ის უკვე წასულიყო. გულო დამწყდა, ანნა-ეს ბიჭი ასეთს რას მიკეთებს, ნუთუ მე ........ის ........მომ...... არა ეს შეუძლებელია. მგონი ჭკუა სულ დაკარგე ანნა. ის დასავით გიყურებს და შენ რეებს ფიქრობ. ახლა ამის დრო არ არის. დაწყებული საქმე ბოლომდე უნდა მივიყვანო. ავდექი სააბაზანოში შევედი, დილის რუტინა ჩავატარე, შემდეგ გარდერობში შევიჭყიტე რათა დღევანდელი დღისთვის შესაბამის ტანისამოსი უნდა ამერჩია. დღეს ხომ კომპანიაში მივდივარ. დღეს უნდა გამოვაცხადოთ რომ მაფიასა და კომპანიასაც მე ვუხელმძღვანელებ. ღმერთო რა შარში გავეხვიე. კარგი კომპანიის კიდევ გამეგება რაღაც რაღაცეები, ბოლოსდაბოლოს ბიზნესის ფაკულტეტზე ვსწავლობ. მაგრამ მაფიას რა ჯანდაბა მოვუხერხო. იარაღის ტრიალი ვერ მიშველის. ასეთ ფიქრებში ვიყავი გართული როდესაც კარზე კაკუნი გავიგე მოსამსახურე იყო. მოსამსახურე-ქალბატონო საუზმე მზად არის. ყველა თქვენ გელოდებათ. მე-კარგი მალე ჩამოვალ. ტასაცმელი ავარჩიე და მისაღებში ჩავედი. (ასე გამოვიყირები სახეს არ ვიმჩნევთ 😆🤣)
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
ყველანი მაგიდას მივუსხედით გარდა ჯქეისა.ის ისევ სადღაც წასულიყო. ავტორი pov. ყველა ერთად საუზმობდა. არავის საუბრიბდა. გაუსაძლისი სიჩუმე ჩამოვარდნილიყო ოთახში. ბოლოს ბატონმა ჯონმა ვერ მოითმინა და ანნას კითხა
