Ops! Esta imagem não segue as nossas directrizes de conteúdo. Para continuares a publicar, por favor, remova-a ou carrega uma imagem diferente.
Nasıl olmus
......
Aker'in biz sevgiliyiz demesinden sonra Atalay bir süre bunu sindirememiş gibi bize mal mal bakıyordu.
Ayağa kalkıp tam Atalay'ın yanına gidecek iken Aker kolumu tutmuştu.
"Arkadaşını öldürmemi istemiyorsan bu oyunu sürdüreceksin " kulağıma fısıldadığında ciddimi diye yüzüne baktım. Gerçekten ciddiydi. Tehlikeli bir gülüş sunmuştu bana.
" Atalay her şeyi açıklayacağım geç otur" diyerek koltuğu gösterdim. Homofobik bir insan mi bilmiyordum gerçi olsa bile sikimde olmazdı.
Dediğim yere oturduğunda Aker'in yanına geçip oturdum. Aker bir bacağını diğer bacağının üstüne atmış yaktığı sigarası ile beni süzüyordu.
"Biz evet sevgiliyiz nasıl oldu dersen bir çok kez evine geldiğimde tanıştık ve birbirimize olan hislerimizi fark ettik sana söyleyecektim ama henüz zaman bulamadım " sakince beni dinlediğinde bakışları ikimizin üstünde dolanıyordu.
Onu tanıyordum bir süre durup kabul edecekti. "Ve onu ne kadar sevdiğimi tahmin bile edemezsin" diyerek Aker elimi tuttu. Role kendini baya kaptırmış gibiydi elimi çekmeye çalışsamda izin vermiyordu.
" Sizin adınıza sevindim keşke daha önceden haberim olsaydı Karan" diyerek ayağa kalkarak yanıma geldi. Kollarını açarak beklediğinde yerimden kalkıp sarıldım. Onun için duygulu bir sarılmıştı benim için ise rahatsız verici.
Aker'e baktığımda Atalay'a öldürecek gibi bakması yutkunmama sebep oldu ölümle tehdit ettiği arkadaşım için göz yumacaktım çünkü şuan tek varlığım oydu.
"O zaman beraber kahvaltı yapalım gelin" diyerek önden mutfaktaki masaya doğru gitmişti.
"Seni öldürürüm " dedim hâlâ Atalay'ın arkasından bakarken. Arkamdaydı nefesini hissediyordum gayet sakin bir şekilde arkamı dönüp yüzüne baktım.
"Beni sınama ufaklık kim kimi öldüreceği gayet belli değil mi " diyerek sırıtmıştı. Sessizce bir şey demeden bende mutfağa gittim.
Açıkmıştım öyle ki karnımın sessi durmuyordu. Önüme ekmeği alıp sucuklu olan yumurtaya daldırmıştım. Bir kaç lokmada yutarken içtiğim çay mideme ulaşmasına yardımcı oluyordu.
Hızlı hızlı yerken Aker'in mutfağa girip inatla yanıma oturmasını takmamıştım bile.
"Kimse seni öldürmeyecek sakin ye" dediğinde başıma giren ince ama sert olan sızı ile inledim elimdeki çay üstüme dökülüp yerle bir olmuştu. Başımı ellerimin arasına aldığımda gözlerimin önüne gelen bir kaç görüntü ile ne olduğunu bilmiyordum.
.
"Ssh kimse seni öldürmeyecek ailen bile her zaman yanında ben olacağım ufaklık " arkamda duran adamı göremiyordum. Sadece hızlı nefes alışverişlerini hissediyordum vücudumda.
.
Başimdaki sızı yavaşça geçerken gözümden bir yaş düştü. Ne olmuştu daha yeni öyle sanki görüntüler çok gerçekçiydi. Yanımda duran iki kişiye baktığımda ikiside ne yapacağını bilmez haldeydiler.
"İyi misin ne oldu daha yeni " meraklı gözlerle bakan Atalay' a bir şey demeden Aker'e döndüm. Atalay'ın aksine o daha sakindi sanki bu olanları bekliyormuş gibi.
Derin nefes alıp yerimden kalktım. Lavaboya gittiğimde kapıyı kilitleyip aynadaki görüntüme baktığımda sanki ben değildim başka biriydi oradaki.
Kafamı sallayarak bir kaç kez yüzüme suyu çarptım. Kafamı kaldırdığımda arkamda duran adam ile korkudan yere düşmüştüm. Gerçek değildi hiçbir şey gerçek değil. Kendine gel Karan.
